فوتبال ایران

تا کی قرار بود او سرمربی تیم ملی ایران باقی بماند؟ نکند بنا بود دور از جانش، استاد تا لحظه مرگ در کشورمان باشد و همین‌جا هم دفن شود؟ کارلوس هشت سال در ایران کار کرد که برای تیم ملی ما یک رکورد بی‌نظیر و در معادلات مدرن دنیای فوتبال هم اتفاقی کم‌نظیر بوده است. این ماه‌های آخر هم برایش از کلمبیا آفر آمد و او پیشنهاد یکی از ده تیم برتر رنکینگ را پذیرفت و رفت. رفت به جایی که پولش را هم راحت‌تر و بدون بامبول می‌توانست بگیرد.

تنها کار مثبت مسعود در تیم ملی طی سه سال گذشته، حماسه بزرگ جمع کردن بازیکنان تیم ملی و بردن آنها به سمت بانوان تماشاگر بازی با کامبوج بوده که باعث دل‌غشه صفحات اینستاگرامی شد. در زمین اما خبری از شجاعی نیست.

الان تنها خروجی مثبت بازی با عراق، محرومیت شجاعی از نبرد با هنگ‌کنگ است، امیدواریم او قبل از آنکه در یک بازی خانگی توسط هواداران خودی با حیا کن رها کن مواجه شود، خودش زودتر با یک خداحافظی هم دل ملتی را شاد کند و هم به گذشته خودش کمی رحم.

همه‌ی ما می‌دانیم امکان بازگشت کی‌روش به فوتبال ما حداقل در کوتاه مدت وجود ندارد پس لازم نیست وستان با ترش رویی و عصبانیت خواهان حذف نام کی‌روش از واژگان فوتبال ایران باشند و موافقان کی‌روش را متوهم و غیر قابل تحمل معرفی کنند. کی‌روش یک حقیقت است هم‌چنان که برانکو ایوانکوویچ هست، هم‌چنان که ویلموتس و استراماچونی و گابریل کالدرون خواهند بود. حال برخی از حقایق شیرین و برخی دیگر تلخ و ناخوشایند هستند.

بعد از باخت تیم ملی ایران برابر عراق، می‌توانیم خودمان را گول بزنیم و به امید دور برگشت رقابت‌ها زنده بمانیم. اما راستش این‌ها از یک تیم به کما رفته توقع زیادی است.

یک دروازه‌بان و یک مهاجم، امیدهای ایران برای کسب مهمترین جوایز AFC هستند.

از شب قبل، مسعود شجاعی سیبل شکست ایران شده است. از نگاه آمار به این ماجرا نگاه می‌کنیم.

وقتی تیمی شکست می‌خورد، مثل معشوقی که از چشم عاشق افتاده باشد، یکی‌یکی عیب‌هایش آشکار می‌شود. حالا دوباره برگشته‌ایم به روزگار اما و اگر و دعا کنید و به ورزشگاه بیایید و دست به دست هم بدهیم و ... تیم ایران در آستانه حذف است. چهار پیروزی متوالی می‌خواهد. گرچه فوتبال بالا و پائین بسیار دارد و عراق و بحرین هم ممکن است امتیاز از دست بدهند اما ما شانس دیگری نداریم. چهار پیروزی می‌خواهیم. بدون لغزش.

سرمربی تیم ملی بعد از باخت برابر عراق همراه تیمش به تهران نیامد تا شکل جدیدی از مربی پروازی در فوتبال ایران پدیدار شود.

ما به ویلموتس و تیمش فرصت خواهیم داد‌، چون این تنها کاری است که در موقعیت فعلی از ما بر‌می‌آید‌.فرصت خواهیم داد تا بتواند کاپیتان تیمش را پیدا کند‌،وعده‌ی فوتبال هجومی‌اش را عملی کند و نظم دوران کی‌روش را به تیم برگرداند‌.‌ما به این تیم فرصت خواهیم داد‌،چون این تیم از آخرین دارایی‌های به‌جای‌مانده برای ماست‌،اما ما به شما «منتقدان»‌دیگر فرصت نخواهیم داد تا قبل از فکر کردن حرفی را به دهان آورید!