تنیس

جوکوویچ پنج بار فاتح تور ATP لندن شده است و در این رابطه کاملا برتر از رافائل نادال، دومینیک تیم، دنیل مدودف، الکساندر زورف، استفانوس سیتسیپاس، روبلف و دیگو شوارتسمن است. حتی تعداد پیروزی های تنیسور صربستانی از مجموع بردهای هفت تنیسور دیگر بیشتر است: ۳۶ بر ۳۵.

«مارینا یودانوف» زن شماره ۵۵۶ تنیس جهان است. این آمار قابل توجهی نیست اما یک داستان قابل توجه را پنهان می‌کند. در آغاز سال ۲۰۱۷ یودانوف ۲۹ ساله به عنوان مهندس در کمپانی ولوو در کشورش سوئد کار می‌کرد و سالانه بیش از ۳۰ هزار پوند دستمزد می‌گرفت. او از نظر مالی تأمین بود و ثبات داشت و حداقل به صورت ظاهری برای زندگی در دومین شهر بزرگ سوئد، گوتنبرگ، مشکلی برایش وجود نداشت اما یک چیز کم بود و وقتی آن را فهمید که خودش را به دنیای بی‌رحم رقابت در رده‌های پایین تنیس انداخت

نادال با این پیروزی چهارمین قهرمانی خود در اپن آمریکا را جشن گرفت. این در عین حال نوزدهمین پیروزی گرنداسلم نادال بود. نادال حالا با رسیدن به رکورد ۲۰ گرنداسلم رقیب بزرگش راجر فدرر تنها یک قهرمانی فاصله دارد.

مسابقات تنیس یو‌اس اوپن چهارمین گرانداسلم فصل است که هر ساله در ماه آگوست آغاز می‌شود. فصل مسابقات گرانداسلم تنیس با اوپن استرالیا آغاز می‌شود، با رولاند گاروس و ویمبلدون ادامه پیدا می‌کند و در نهایت به یو‌اس اوپن می‌رسد.

او زمانی در تنیس مطرح شد که فدرر و نادال سلاطین این رشته بودند. فدرر در سال ۲۰۰۳ نخستین قهرمانی در گرنداسلم و ویمبلدون را جشن گرفت و با پنج قهرمانی متوالی در لندن خودش را به‌عنوان سلطان چمن مطرح کرد. نادال هم در سال ۲۰۰۵ وقتی ۱۹ ساله بود برای نخستین بار قهرمان رولان‌گاروس شد و با ۴ قهرمانی متوالی به‌عنوان سلطان خاک مفتخر شد.

قهرمانی که جام نگرفت، برنده‌ای که باخت، ستاره‌ای که زمین‌گیر شد و چمنی که به سلطانش وفا نکرد و شد خوراک رقیب صرب؛ این پایان داستان ماراتن چهار ساعت و ۵۷ دقیقه‌ای ویمبلدون ۲۰۱۹ بود

تماشای مادر نواک در حالی که صلیب گردنبندش را توی مشت گرفته بود و همسر فدرر که دستانش را توی هم قلاب کرده بود و پیشانی بر آن‌ها گذاشته بود و برای موفقیت عزیزانشان دعا می‌کردند جلوه‌ای ملموس از حکایت مبارزه‌ی دشوار داشت. مبارزه‌ی دشواری که پیروزش در زمان تای بریک نهایی هم نقش بر زمین شد تا شکننده بودنش بیش از پیش نمایان شود.

بازی فینال ویمبلدون بین راجر فدرر و نواک جوکوویچ می تواند در نحوه به خاطر سپردن رقابت همیشگی این دو غول تنیس تعیین کننده باشد.

تیم ملی تنیس ایران که امیدوار بود با پیروزی در رقابت‌های گروه سوم آسیا در چارچوب جام دیویس ۲۰۰۹ به دسته دوم این قاره راه پیدا کند، در سنگاپور در مسابقه با هر سه حریف نخست خود مغلوب شد تا از هدفش دور بماند و یک سقوط آزاد هولناک و تازه را تجربه کند

چه کسی می‌تواند ادعا کند که می‌داند نادال ۳۳ ساله چه مدت دیگر می‌خواهد ستون‌های این کاخ رسی باشد. او دارد جایگاه، اعتبار و میراثش در اوپن فرانسه را سال به سال، دوئل به دوئل و قهرمانی پس از قهرمانی ارتقا می‌دهد.