یک: ما از حسین حسینی این همه تعریف کردیم و عین بنز دارد می‌آید جلو. الان پیمان یوسفی باشد می‌گوید برایش اسپند دود کنیم و بزنیم به تخته تا چشم نخورد. نه اینکه آقا پیمان خرافاتی باشد یا به مسائل فنی اعتقاد نداشته باشدها، نه. برای شیرین کردن اجرا و گزارش‌هایش از این حرف‌ها می‌زند، برای همین هم این‌قدر شیرین و تودل‌بروست. بله، حسین حسینی را می‌گفتیم که 57 دقیقه دیگر گل نخورد رکورد بهرام مودت را هم می‌شکند و کلین‌شیت‌هایش تاریخی می‌شود. ‌ بهرام مودت که اصلا اسم کلین‌شیت را هم نشنیده بود و اگر به‌ خاطر حسینی نبود الان اسمش را هم کسی نمی‌برد و مطمئنا عادل هم نامش را در برنامه نود نمی‌آورد. اما شما لیگ را ببین که از فرط لاغری و بی‌هیجانی و بی‌سوژگی، این روزها مهم‌ترین خبرش همین رکوردشکنی حسینی است. این‌قدر که بازی‌ها لاجون و ندیدنی شده. دلمان به پارس‌جنوبی جم خوش بود که آنها هم بادشان خوابید. خدا بازی‌های اروپایی را از ملت نگیرد. خدا نکند ترامپ بی‌همه‌چیز برای صداوسیمای نازنین ما هم حکم تحریم بدهد. آن‌وقت همین چهارتا بازی خارجی را هم نتوانیم ببینیم همه می‌رویم معتاد می‌شویم.

دو: این چیزها وسط اخبار و اتفاقات گم می‌شود. هفته پیش و بعد از بازی پرسپولیس-تراکتور در آزادی و مسائلی که به وجود آمد، وزیر ورزش به آقای تاج نامه زد که این رویداد تلخ را بررسی کنید و در اسرع وقت با خاطیان اتفاقات زشت برخورد شود. نتیجه چی شد؟ این شد که پرسپولیس یک بازی از حضور تماشاگرانش محروم شود. نتیجه‌اش هم شد ورزشگاه خالی از تماشاگر در بازی پرسپولیس با نفت. فقط هم به‌خاطر اینکه مسئولان باشگاه تبریزی تهدید کرده بودند که اگر ما را هم محروم کنید برای بازی استقلال تراکتور اوضاع به هم می‌ریزد. اما تراکتور محروم نشد و تماشاگرانش رفتند استادیوم و باز هم شعارهایی دادند که تلویزیون مجبور بود در اکثر دقایق بازی صدای جمعیت را قطع کند. امام‌جمعه تبریز هم که به ورزشگاه رفته بود از هواداران پرشور و شعور تراکتورسازی در سکوهایی مملو از متانت و شخصیت والا تشکر کرد. اینها همه یک چیزهای پیچیده‌ای است که ما ازش سردرنمی‌آوریم. مثلا نمی‌فهمیم وزیر ورزش چه حرکتی برای فرهنگ‌سازی در ورزشگاه‌ها انجام داده که حالا انتظار دارد. وزیر تازه دو سه‌سال است آمده؟ آقای تاج که سرجهازی این فوتبال است. ایشان هم باید طلبکار باشند و فقط دنبال جریمه باشند؟ این همه باشگاه ورزشی-فرهنگی چه کار فرهنگی کرده‌اند که تماشاگرشان باید فهیم باشد.

تراکتورسازی که دست نهادهای اصیل و انقلابی هم هست و دارد از رانت سرباز-فوتبالیست‌ها ارتزاق می‌کند، چرا باید آن وضعیت را روی سکوهایش ببیند؟ شما بروی ورزشگاه از کمبود امکانات گریه‌ات می‌گیرد و دلت برای تماشاگر کباب می‌شود. اما آن نهادهای صاحب باشگاه غصه‌شان نمی‌شود؟ بابت رانت مشکل و اعتراضی ندارند؟ اصلا فوتبال می‌بینند؟ صدای تماشاگرها را می‌شنوند؟  بزرگواراني كه به استاديوم رفته‌بودند، متوجه شعارها شده بودند و بعد آن تقدیر و تشکر را کرده‌بودند. بعدش هم اینکه آن چه وضعی بود سر تماشاگرهای استقلالی آوردند و به ورزشگاه راهشان ندادند؟ چرا هر هفته لیگ و هر بازی باید چنین افتضاحاتی داشته باشیم؟ الان باز هم برنامه نود باید بیاید نشان بدهد و چهارتا مسئول هیات فوتبال تبریز بیایند توجیه کنند و آخرش هیچی به هیچی. دو فصل قبل در اهواز فاجعه درست کردند و همه هم مقصر بودند آب از آب تکان خورد؟ کسی از جایش تکان خورد؟ آن وقت وضع فوتبال مملکت که این است باید انتظار داشته باشیم وضع بقیه جاها بهتر باشد یا درست شود؟ والله این چیزها خیلی پیچیده است. ما سر درنمی‌آوریم و ساده‌ایم، یک وقت یک چیزی می‌گوییم برای خودمان هم دردسر درست می‌کنیم. ولش کن. آقا وضع خوب است. ما غلط کردیم.