آی‌اسپورت - «پیرلو جزو معدود بازیکنانی است که لازم نیست چیزی بهش بگی، همه چیز را خودش درک میکنه.» وقتی سالِ 2002 دیمیتریو آلبرتینی میلان را ترک کرد و فرناندو ردوندو با مصدومیت درگیر بود، کارلو آنچلوتی تصمیم گرفت از آندره‌آ پیرلو در یک پست عقب‌تر استفاده کند و به او نقشِ رجیستایِ تیمش را بدهد. البته آنچلوتی در کتاب بیوگرافیش اعتراف می‌کند این خودِ پیرلو بوده که اولین بار پیشنهادِ این تغییر پست را بهش داده است: «پیرلو خیلی به من کمک کرد. اون یک روز اومد و به من گفت میتونه عقب‌تر و جلویِ چهارتا دفاع بازی کنه. من اصلا از این قضیه مطمئن نبودم. اون یک هافبکِ هجومی بود و علاقه داشت با توپ به جلو حرکت کنه. اما این طرح جواب داد و پیرلو به یکی از بهترین‌هایِ جهان در پستِ خودش تبدیل شد. بعدش من سیدورف را به کناره‌یِ زمین فرستادم و روی کاستا و ریوالدو گذاشتم پشتِ تک مهاجمم. اینطوری شد که 1-2-3-4 یا همون درخت کریسمسم را ساختم.»

آنچلوتی در اولین فصلِ حضورش در میلان با اتکا به این سیستم و البته دو هافبکِ جنگجویش یعنی ماسیمو آمبروزینی و جنارو گتوزو یوونتوس را در فینالِ اولدترافورد شکست داد و قهرمان اروپا شد. کارلتو فرمولِ برنده‌اش را پیدا کرده بود و پیرلو مربی‌ای که بهش اطمینان داشت: «بالاخره یک مربی پیدا شد که من باور داشته باشه و در ترکیبِ اصلی قرارم بده. کارلو مربیِ فوق‌العاده‎ایه و از تیمش می‌خواد فوتبالِ زیبایی باز کنه. اون با بازیکنا خیلی خوب رفتار میکنه.» آنچلوتی و میلان تا سالِ 2007 دوبارِ دیگر به فینالِ اروپا رسیدند، یک بار قهرمان شدند و پیرلو ملقبِ شد به بزرگترینِ آرشیتکتِ فوتبالِ اروپا.

وقتی آنچلوتی سالِ 2009 رفت چلسی تا یک قدمیِ انتقالِ شاگردِ محبوبش به لندن هم پیش رفت، اما میلان در لحظه‌یِ آخر موافقت نکرد. حالا استاد و شاگرد بعد از سال‌ها باید مقابلِ هم قرار بگیرند، آن هم در نیمه‌نهاییِ چمپیونز لیگ. این بهترین و شاید آخرین فرصت برایِ پیرلویِ 35 ساله است که سومین مدالِ قهرمانیِ چمپیونز لیگش را به دست بیاورد. او برایِ رسیدن به این هدف باید استادش را کیش و مات کند.