حسین فرکی این روزها حوصله چندانی ندارد. تمام فکر و ذکرش شده فولاد. فولاد، لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا. خودش می‌گوید حتی شب‌ها هم خواب راحت ندارد. نه تنها فکرش مشغول است و به فولاد فکر می‌کند، بلکه درد هم دارد. یک درد شدید در زانو و کمرش که امانش را بریده اما با این حال دست از کار نمی‌کشد. دیگر پایان کار است. چیزی نمانده. تا قهرمانی چیزی نمانده. پس تحمل می‌کند تا به هدفش برسد. می‌خواهد جام را در دستان شاگردانش ببیند. این بزرگترین آرزوی این روزهای فرکی است، آرزویی که تا رسیدن به آن 3 هفته پیش رو دارد. حسین فرکی سرمربی فولاد خوزستان در مورد بازی‌های باقیمانده لیگ، لیگ قهرمانان و... صحبت می‌کند.
 
شاید کسی دوست نداشته باشد الان جای شما باشد چون برای 3 هفته پایانی لیگ و لیگ قهرمانان آسیا باید استرس زیادی را تحمل کنید.
 واقعا همینطور است. باور کنید شب‌ها خواب راحتی ندارم، هم از فکر و خیال، هم از درد.
از درد؟!
 بله، درد زانو، درد کمر... الان که دارم با شما صحبت می‌کنم، هم به کمرم دستگاه وصل شده هم به زانویم. در این 3 روز هم از خانه بیرون نرفتم و مدام استراحت کردم. اگر شما نمی‌پرسیدید من هم نمی‌گفتم.
چطور تحمل می‌کنید؟
 همه دلخوشی و امید ما اول به آن بالاسری است و بعد دعای خیر هواداران و دوستان خوبی که همیشه پشت ما بودند.
بعد از بازی با نفت تهران و زمانی که هنوز بازی استقلال- ملوان انجام نشده بود، سکوت کردید و مصاحبه نمی‌کردید. شاید آن زمان به راحتی حدس می‌زدید که استقلال نمی‌تواند ملوان را شکست دهد چون هفته قبلش با تیم انزلی‌چی بازی کردید و می‌دانستید حتی توانایی بردن استقلال را دارد، هرچند که کسی فکر نمی‌کرد 4 گل بخورد اما به هر حال شما ترجیح دادید صحبت نکنید. الان که آن بازی انجام شده و فولاد صدر جدول را مقتدرانه در اختیار گرفته، با توجه به بازی‌های باقیمانده و شرایط تیم‌ها چقدر احتمال می‌دهید تیم‌تان قهرمان شود؟ چقدر به این مساله در روز فکر می‌کنید؟
 این مساله دغدغه هر روز و هر لحظه من شده. به هر حال مطمئنا خوشحالم که در بازی استقلال و ملوان چنین اتفاقی افتاده و صدر را در اختیار گرفتیم اما بازی‌های آینده حساسیت‌های زیادی دارد. بازی با تراکتور، استقلال و گسترش فولاد تبریز اهمیت زیادی دارد. کلا لیگ و بالای جدول حساس شده و مثل همان ضرب‌المثل که می‌گوید گهی زین به پشت و گهی پشت به زین، صدر جدول تغییر می‌کند و مثلا یک روز ما بالا هستیم، یک روز استقلال. اینها قشنگی فوتبال است اما خیلی خوشحالم حالا که نزدیک پایان لیگ هستیم ما بالاییم. البته باید تلاش زیادتری کنیم. ما بازی رودرروی حساس و مهمی مقابل استقلال داریم. البته قبل از آن باید با تراکتور بازی کنیم که این بازی هم اگرچه رودررو نیست اما خیلی حساس است. به هر حال نمی‌شود جلو را خیلی خوب پیش‌بینی کرد اما باید تلاش کرد و فرصت را از دست نداد. الان دیگر شرایطش نیست که فرصت‌ها را از دست بدهیم چون جایی برای جبران نداریم. پس از دست دادن فرصت یعنی از دست دادن قهرمانی.
درست است اما بازی‌های شما به نسبت رقیب‌تان یعنی استقلال شرایط بهتری دارد. استقلال با نفت تهران که مدعی است بازی دارد، با فولاد در اهواز و با تراکتورسازی که به خاطر سابقه قلعه‌نویی در این تیم، مطمئنا هوادارانش چیزی جز پیروزی از تیم‌شان نمی‌خواهند.
 امیدوارم این پیش‌بینی‌ها درست از آب درآید. ما باید این چیزها را ببینیم اما در کنارش باید خیلی خوب کار کنیم و فقط به فکر بازی‌های خودمان باشیم. خوشبختانه بچه‌ها اهمیت موضوع را خوب درک کردند و به خاطر همین هم من خیلی خوشبین هستم. به هر حال فوتبال است و شاید هر اتفاقی بیفتد. تعجب هم جای خودش را دارد. شاید اینها همه خواسته ما باشد اما منطق ممکن است چیز دیگری را رقم بزند. استقلال، استقلال است. با بازیکنان خوب و باتجربه‌ای که دارد نمی‌شود هیچ چیز را به راحتی در موردشان پیش‌بینی کرد. شاید آنها در بازی‌های پایان فصل بهتر کار کنند.
اما الان تیم شما انگیزه‌های بالایی دارد. برخلاف همیشه این بار 3 بازیکن از فولاد به تیم ملی دعوت شده که این مساله می‌تواند انگیزه زیادی به تیم‌تان بدهد. مثل همان انگیزه‌ای که شما بعد از بازی با تراکتورسازی در مورد علی کریمی گفته بودید.
 بله، به هر حال ما خوشحالیم که 3 بازیکن در تیم ملی داریم. سوشا که از قبل هم عضو تیم ملی بود و جایگاه خودش را دوباره به دست آورد. بختیار هم سابقه دعوت شدن به تیم ملی را داشت و یک گام جلوتر حرکت کرده اما جماعتی فکر می‌کنم اولین بار حضور در تیم ملی را تجربه می‌کند. البته به جز این 3 مورد، آرش (افشین)، اسماعیل (شریفات)، غلامرضا (رضایی) و عبدا... کرمی هم شایسته هستند.
این نفرات هم ظاهرا در لیست
صد نفره کروش هستند.
 فکر می‌کنم همینطور باشد. باید به این بازیکنان هم توجه بیشتری شود چون حق‌شان دعوت شدن به تیم ملی است و فرصتی به آنها داده شود تا خودشان را نشان دهند. امیدوارم کادرفنی تیم ملی توجه بیشتری کند. نفراتی که دعوت شدند جزو مهره‌های تاثیرگذاری بودند که امیدوارم به حق‌شان برسند. از همین جا هم از مربی تیم ملی می‌خواهم که نگاه دقیق‌تری داشته باشد به این بازیکنان.
فکر نمی‌کنید شاید این دعوت کردن برای این بوده که اعتراض‌ها و انتقادها به تیم ملی کم شود و ممکن است مثل قبل که بختیار دعوت شده بود، این بار هم خط بخورند چون همیشه از کروش انتقاد می‌شد که چرا از تیم صدرنشین لیگ بازیکنی دعوت نمی‌شود.
 به هر حال اینها برمی‌گردد به خود بازیکن و کادر فنی تیم ملی. نظر ما با نظر سرمربی تیم ملی متفاوت است. در هر صورت من فکر می‌کنم کادرفنی تیم ملی مطمئنا بهترین‌ها را انتخاب می‌کند و نگاه را از برترین‌ها برنمی‌دارد. بچه‌ها هم برای موقعیت خودشان تلاش می‌کنند که انتخاب شوند.
در هر صورت همین انتخاب هم می‌تواند تاثیر مثبتی روی تیم داشته باشد و باعث شود تیم بهتر و با انگیزه‌تر از قبل در مسابقات ظاهر شود.
 بله، هر انتخابی می‌تواند انگیزه‌ها را بالا ببرد و در لیگ تاثیر مثبتی داشته باشد اما نقطه مقابل آن هم هست. هر بازیکن که حقش است و دعوت نمی‌شود، انگیزه‌اش پایین می‌آید و باید جور دیگری با آنها برخورد کرد. الان مثلا مدیرعامل باشگاه سپاهان معترض است که چرا بازیکنان تیمش خوب دیده نشده‌اند و در حق‌شان کم لطفی شده. این مساله به خاطر این است که بازیکن انگیزه‌اش را از دست ندهد و بداند که دیده می‌شود اما در کل مسوولیت سرمربیگری تیم ملی کار ساده‌ای نیست چون همیشه نگاه‌های مثبت و منفی زیادی نسبت به بازیکنان دعوت شده وجود دارد. به هر حال ما هم باید بازیکنانی که به تیم ملی دعوت نشدند را توجیه کنیم و به آنها روحیه بدهیم تا روند خوبشان را ادامه دهند.
به سراغ بازی با الجیش قطر برویم. بعد از این بازی خیلی صحبت نکردید. اولین بازی آسیایی تیم‌تان را چطور دیدید؟
 خب ما با توجه به اینکه اولین بازی آسیایی‌مان خارج از خانه بود و تیم مقابل‌مان مشخص نبود، از مدت‌ها پیش پیش‌بینی کرده بودیم که الجیش یا القادسیه حریف ما می‌شوند. البته ما هر 4 حریف پلی‌آفی را آنالیز کرده بودیم و در نهایت وقتی الجیش حریف ما شد تمرکز را روی این بازی بیشتر کردیم. به این ترتیب 2 بازی این تیم در پلی‌آف و بازی آخرشان در لیگ مقابل القطر را آنالیز کردیم تا با تفکرات سرمربی تیم آشنا شویم و خودمان را آماده بازی کنیم. با این شناخت به مصاف الجیش رفتیم و در بازی خارج از خانه یک امتیاز به دست آوردیم و خیلی امیدوار هستیم که الجیش را در بازی برگشت شکست ‌دهیم.
اما با توجه به بازی‌های خوبی که در لیگ داشتید انتظار می‌رفت الجیش را در دوحه هم شکست دهید.
 به هر حال قبل از بازی مشکلاتی گریبانگیر ما شد. مصدومیت والی، مسمومیت بدرلو، آن هم شب قبل از سفر به قطر و البته اینکه پریرا که آقای گل تیم ما است سلامتی کامل نداشت. ما پریرا را همراه تیم بردیم که کنار بقیه بچه‌ها باشد اما نمی‌توانستیم از او استفاده کنیم. به این ترتیب با این مشکلات به دوحه رفتیم و در 3 جلسه تمرینی که داشتیم و البته با شرایط خوب زمین تمرین، نور و امکانات، تیم آماده شد و مقابل الجیش به میدان رفت. ما برای این بازی تمامی دستورات تاکتیکی که در آنالیز فیلم‌ها به آن رسیدیم را به تیم منتقل کردیم وگفتیم که چه می‌خواهیم. تیم هم رعایت کرد و به هدف اول که گرفتن یک امتیاز و گل نخوردن بود رسید اما خیلی دوست داشتیم ببریم و اگر دقت بیشتری می‌کردیم و داور هم رعایت می‌کرد، می‌توانستیم به این خواسته‌مان هم برسیم که متاسفانه این طور نشد.
خودتان از این بازی راضی هستید؟
 بله، به‌عنوان اولین تجربه آسیایی و با توجه به مشکلاتی که داشتیم، توانستیم عملکرد خوبی داشته باشیم. ضمن اینکه حریف هم کوچک نبود. الجیش یک بازیکن فرانسوی داشت که 5/7 میلیون دلار قراردادش بود. 3 بازیکن برزیلی با سابقه و اسم و رسم‌دار دیگر هم بودند. بازیکن کره‌ای هم که به خاطر 2 کارته بودن محروم بود و البته کوکو فرانسوی و هافبک شماره 14 تونسی جزو بازیکنانی هستند که کیفیت خوبی دارند. در واقع ما با یک ترکیب خارجی بازی کردیم، نه با یک تیم قطری. می‌شد این تیم را ببریم اما مساوی هم نتیجه خوبی بود که ان‌شاءا... در بازی برگشت می‌بریم