آی اسپورت-  از استیون بیت‌آشور باز هم چیز خاصی ندیدیم. البته او هیچ اشتباهی هم مقابل گینه مرتکب نشد. بیت‌آشور طی یک نیمه‌ای که مقابل گینه برای تیم‌ملی بازی کرد، هیچ کار خاصی انجام نداد که به ذهن‌مان مانده باشد. او نه اشتباهی کرد که الان به واسطه آن اشتباه یقه کی‌روش را بگیریم و خواهان حذف او از تیم‌ملی باشیم و نه چشمه‌ای از هنر یا ذره‌ای خلاقیت به نمایش گذاشت که با استناد به آن، این بازیکن شاغل در لیگ کانادا را بالاتر از گزینه‌های ایرانی بازی در جناح راست تیم‌ملی تصور کنیم.

 اگر قرار بر این باشد که مدافع راست تیم‌ملی در جام‌جهانی برزیل عملکردی نظیر عملکرد استیون بیت‌آشور در نیمه دوم بازی ایران و گینه ارائه بدهد، بدون تعارف نه تنها تمام دفاع راست‌های لیگ‌برتری که حتی نیمی از مدافعان جناح راست تیم‌های لیگ یکی هم می‌توانند به جای بیت‌آشور برای تیم‌ملی بازی کنند.

 بیت‌آشور نه قدرت پاسوری خسرو حیدری را دارد، نه مثل حسین ماهینی در دریافت توپ از یار خودی و قطع توپ مهره حریف سماجت به خرج می‌دهد و نه مانند علی حمودی که به چشم کی‌روش نمی‌آید، رونده است. او مقابل گینه یک بازیکن کاملا معمولی نشان داد، معمولی و البته حرفه‌ای چون بدون هیچ گونه کار اضافی بازی کرد.

 اتفاقا تنها برگ برنده او هم همین ویژگی است که کار اضافی انجام نمی‌دهد و با پرهیز از بازی ریسکی، از به خطر افتادن تیم جلوگیری می‌کند.

 البته این که استیون بیت‌آشور از کانادا به ایران آمد و یک پرواز طولانی را پشت سر گذاشت، قطعا در نحوه بازی او تاثیر منفی داشت. بیت‌آشور را باید زمانی بهتر و در موقعیتی مناسب‌تر قضاوت کرد.

آن‌وقت اگر بیت‌آشور همینی باشد که مقابل گینه بود، باید به سلیقه کی‌روش شک کرد!