آی اسپورت - باشگاه استقلال پیش از آنکه به مهدی رحمتی پیشنهاد عقد قرارداد 3 ساله می‌داد باید سابقه این دروازه‌بان را بررسی می‌کرد. رحمتی در سال‌های اخیر همواره بیشترین دستمزد را از باشگاه‌های خود دریافت کرده است که این وضعیت اولا ناشی از آمادگی او بوده و درثانی به درازا کشاندن پروسه عقد قرارداد. شماره یک استقلال معمولا تا روزهای پایانی نقل و انتقالات قراردادش را منعقد نمی‌کند تا به خواسته‌های مالی‌اش دست یابد. او با سیاست خاصی که دارد مدت زمان طولانی را به مذاکرات مقدماتی می‌گذراند و در همین حین البته با دیگر باشگاه‌ها نیز مذاکراتی را انجام می‌دهد تا آن باشگاهی که او را بیشتر می‌خواهد پول بیشتری بدهد. در نهایت رحمتی به پیشنهادی جواب می‌دهد که از لحاظ مالی برایش سود بیشتری داشته باشد.
فصل یازدهم که رحمتی از سپاهان به استقلال منتقل شد،  یکی از گرانقیمت‌ترین بازیکنان لیگ بود و پول هنگفتی را از باشگاه استقلال دریافت کرد. فصل بعدش هم رحمتی یکی از بالاترین دستمزدها را دریافت کرد و سرانجام با عملکرد خوبی هم که داشت به عنوان بهترین دروازه‌بان فصل نیز انتخاب شد و با استقلال بر بام فوتبال ایران ایستاد. مساله دیگری که رحمتی همواره مد نظر قرار می‌دهد این است که در چه تیمی باشد. شاید او در مواجهه با پیکان که با وجود جذب ستاره‌ها تیم بسیار ضعیفی از آب درآمد دچار اشتباه شد اما این دروازه‌بان مواردی از این دست که باشگاه با چه بازیکنانی قرارداد بسته و از لحاظ نیروی انسانی در چه وضعیتی است را هم مد نظر قرار می‌دهد. در واقع برای رحمتی اهمیت زیادی دارد علاوه برآنکه از لحاظ اقتصادی تامین شود، باشگاهش هم در چه شرایط فنی قرار دارد.
شماره یک استقلال گرچه فصل پیش در تیم سقوط کرده پیکان جای گرفت اما به لحاظ مالی پرسود‌ترین قرارداد عمر ورزشی‌اش را با این باشگاه منعقد کرد تا چیزی را از دست ندهد. البته ماجرای فصل پانزدهم با سال‌های اخیر فرق می‌کند و مهدی رحمتی که می‌دید با پیکان سقوط کرده و تا حدودی شخصیت دروازه‌بانی‌اش را از دست داده راهی جز بازگشت به استقلال نداشت و در نهایت تصمیم گرفت که برخلاف رویه سال‌های اخیر با دریافت رقمی پایین با استقلال قرارداد ببندد. اگر مدیران باشگاه استقلال خوب دقت کنند درمی‌یابند یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث شد این دروازه‌بان دوباره به استقلال بازگردد شرایط بسیار نامطلوب پیکان بود وگرنه رحمتی هرگز حاضر نمی‌شد با پرداختی که باشگاه استقلال در فصل پانزدهم به وی داشت، قرارداد ببندد. در این فصل مهدی رحمتی از لحاظ فنی شرایط بدی نداشته و با اینکه در جدول دروازه‌بان‌های لیگ رتبه پایینی دارد اما در برخی بازی‌های بزرگ خوب کار کرده است. نمونه‌اش همین بازی جام حذفی مقابل نفت تهران بود که منجر به دفع 3 پنالتی شد.
شرایط موجود باعث شد تا دوباره صدای اعتراض برخی تماشاگران هم در پی دعوت نشدن این دروازه‌بان به تیم ملی شنیده شود. در حقیقت رحمتی به دنبال همین چیزها هم هست و می‌داند اگر با همین روند ادامه دهد، در نهایت دوباره برنده نقل و انتقالات فصل آتی خواهد بود. حال با این پیشینه‌ای که از مهدی رحمتی سراغ داریم باشگاه استقلال چطور امیدوار است که با شماره یک خود قرارداد 3 ساله منعقد کند؟ آیا باشگاه استقلال می‌تواند تضمین مالی مطلوبی به رحمتی بدهد تا او را برای تمدید قرارداد 3 ساله متقاعد کند؟ رحمتی دروازه‌بانی نیست که از لحاظ مالی ریسک کند و تجربه نشان داده که دستمزد برای او در اولویت است. البته که رحمتی علایقی هم به استقلال دارد اما این علاقه به حدی نیست که او تخفیف‌های آنچنانی به باشگاه استقلال بدهد و خودش را از لحاظ مالی عقب بیندازد.
برای رحمتی در همه این سال‌ها پول در اولویت بوده و انصافا از لحاظ فنی نیز بهترین بوده و باید گفت که این میزان دستمزد حقش است اما باشگاه استقلال هم نمی‌تواند بدون فراهم کردن بودجه کافی به تمدید قرارداد رحمتی امیدوار باشد. با شرایطی که تا امروز رحمتی داشته احتمالا فصل آینده هم خواهان کم نخواهد داشت و برایش پیشنهاد‌هایی خواهد رسید. در نتیجه خیلی بعید است که این دروازه‌بان ریسک عقد قرارداد 3 ساله را با باشگاه استقلال به جان بخرد. حتی اگر مدیران باشگاه استقلال از طریقی بودجه لازم برای تمدید قرارداد رحمتی را تامین کنند، مسائل دیگری ممکن است او را برای تمدید قرارداد منصرف کند. تصور کنید نتایج طوری رقم بخورد که مدیریت باشگاه استقلال تصمیم بگیرد مربی دیگری را به جای مظلومی بیاورد. بدون شک اگر قرار بر ایجاد تغییراتی در باشگاه استقلال باشد نام امیر قلعه‌نویی هم مطرح خواهد شد و چنانچه مربی آینده استقلال امیر قلعه‌نویی باشد آنگاه تصور اینکه رحمتی با امیر قلعه‌نویی کار کند، دشوار خواهد بود. البته تمام آنچه مثل آیینه درباره رحمتی و قراردادهایش پیش روی‌مان تصور می‌شود به گذشته تعلق دارد، شاید این بار رحمتی زبانش بسته شود و همانطورکه بهرام افشارزاده گفته قرارداد 3 ساله امضا کند اما تا این لحظه تاریخ می‌گوید محال است رحمتی با باشگاهی قرارداد 3 ساله منعقد کند. تمدید قرارداد 3 ساله چرا فقط رحمتی؟ از زاویه مدیریتی که به ماجرای پیشنهاد تمدید قرارداد 3 ساله با رحمتی بنگریم به این نتیجه می‌رسیم که باشگاه استقلال قدم در مسیر درستی گذاشته است به شرط آنکه این پیشنهاد فقط به مهدی رحمتی نباشد. غالب باشگاه‌های بزرگ جهان قراردادهایی که با بازیکنان خود منعقد می‌کنند 3 و حتی 5 ساله است. در فوتبال ایران اما هرگز چنین قراردادهایی مگر با بازیکنان تیم‌های جوانان و امید وجود نداشته و ندارد. اغلب بازیکنانی که برای خود اسم و رسمی دارند تن به عقد چنین قراردادهایی نمی‌دهند که این مساله در برخی موارد لطمه‌های مالی نیز به باشگاه‌ها وارد کرده است و ستاره‌ها بدون اینکه به باشگاه خود پولی بابت عقد قرارداد با دیگر تیم‌ها بدهند، تیم قبلی خود را ترک کرده‌اند. از سویی قراردادهای کوتاه‌مدت موجب شده بخشی از وقت باشگاه در زمان نقل و انتقالات و جذب بازیکنان جدید یا تمدید قرارداد بازیکنان قبلی هدر رود که این وضعیت نیز با نظام باشگاهداری حرفه‌ای در تضاد است. اگر منظور از تمدید قرارداد 3 ساله با رحمتی از سوی باشگاه استقلال رسیدن به استانداردهای تیمداری است که باید اذعان داشت این رویه خوب است به شرط آنکه همه بازیکنان را دربر بگیرد و باشگاه استقلال با غالب بازیکنان خود چنین قراردادهایی را منعقد کند اما اگرصرفا این پیشنهاد برخاسته از شیرجه‌هایی است که این دروازه‌بان در بازی با نفت زد، آنگاه باید گفت که استقلال راه را به درستی نمی‌رود و از مسیرخود منحرف خواهد شد. ماجرای فصل پانزدهم با سال‌های اخیر فرق می‌کند و مهدی رحمتی که می‌دید با پیکان سقوط کرده و تا حدودی شخصیت دروازه‌بانی‌اش را از دست داده راهی جز بازگشت به استقلال نداشت و در نهایت تصمیم گرفت که برخلاف رویه سال‌های اخیر با دریافت رقمی پایین با استقلال قرارداد ببندد. اگر مدیران باشگاه استقلال خوب دقت کنند درمی‌یابند یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث شد این دروازه‌بان دوباره به استقلال بازگردد شرایط بسیار نامطلوب پیکان بود وگرنه رحمتی هرگز حاضر نمی‌شد با پرداختی که باشگاه استقلال در فصل پانزدهم به وی داشت، قرارداد ببندد.

منبع: ایران ورزشی