آی اسپورت- بزرگ ترین اشتباه مویس مربوط به هفته ی اول حضور او در الدترافورد می شود. زمانی که او تصمیم گرفت انقلابی عظیم در رختکن تیم به وجود بیاورد. از ابتدا واضح بود که خروج سر آلکس می تواند زمینه ساز اتفاقات ناخوشایندی برای یونایتد شود اما کسی فکر نمی کرد که این اتفاقات ناخوشایند تا این حد باشد.

مویس باید ستون های وفادار رختکن تیم را که به خوبی روی یونایتد، بازیکنان و هواداران شناخت داشتند، حفظ می کرد. رنه مولنستین، مایک فیلان و اریک استیل 3 مردی بودند که در واقع در سایه ی موفقیت های یونایتد قرار گرفته بودند. آن ها شناخت فوق العاده ای روی بازیکنان داشتند و تمرینات تیم را به کلی تحت نظر داشتند.آن ها مربیانی بودند که بازیکنان مشتاق به تمرین کردن زیر نظرشان بودند.

تغییرات همیشه دارای ریسک بالایی است. به خصوص اگر صحبت از تغییر فرگوسن در میان باشد. اما شرایط می توانست بهتر از چیزی که اکنون است، باشد. نیازی به انقلاب نبود. مویس می توانست «رژیم» را تغییر ندهد و با خفظ افرادی که شناخت فوق العاده ای روی تیم داشتند شوک رفتن سر آلکس را کمتر کند.

من حقیقتا از خروج این 3 مرد بزرگ متعجب شدم و این مساله مرا بسیار بیشتر از خروج سر آلکس ناراحت کرد. آن ها «خرد» تیم بودند و به خوبی می توانستند انگیزه را در تک تک بازیکنان  به وجود بیاورند. این تمرینات است که می تواند بازیکنان را آماده ی حضور 90 دقیقه ای در زمین کند و مویس بدون این 3 مرد کار بسیار سختی در تمرینات داشته است.

هواداران همیشه آن ها را دست کم می گرفتند اما من می توانم به شما اطمینان دهم که این 3 مرد برای بازیکنان دقیقا به همان اندازه ای که فرگوسن دارای اهمیت بود، اهمیت داشتند. سر الکس فرگوسن نیز بهتر از هر فرد دیگری این مسئله را می دانست و درک می کرد. او خود این ظرفیت را برای افرادی که همراه او کار می کردند ایجاد کرده بود.

شما در باشگاهی مانند یونایتد نمی توانید همه کار را به تنهایی انجام دهید و می بایست در مقابل تخصص افرادی که می توانند به شما کمک کنند سر تعظیم فرود آورید. شاید مویس می توانست در اورتون با چنین کادری موفق باشد اما او باید می دانست که در یونایتد اوضاع بسیار دشوار تر است. مویس در ابتدا باید سعی می کرد تا خودش را با شرایط باشگاه وفق دهد.

مویس باید یک فصل به خودش و کادر قبلی فرصت می داد تا کار با یکدیگر را تجربه کنند. اقدام او در تغییر کادر فنی بسیار عجولانه و به دور از منطق بود و اکنون این سوال به وجود آمده است که چرا کادر قبلی تغییر کرد و همچنین چرا کادر فعلی نتوانسته است آن چیزهایی که باید را از خود نشان دهد.

اقدام مویس در ایجاد تغییر برای تیمی مناسب بود که از شرایط خوبی برخوردار نبود. اما در یونایتد همه چیز عالی پیش می رفت. آن ها قهرمان لیگ برتر شده بودند و فصل خوبی را پشت سر گذاشته بودند. من باور نمی کنم این مساله را که بعضی از هواداران اعتقاد دارند فرگوسن نیز در ناکامی های اخیر مقصر است. بعید می دانم بیش تر از 2 یا 3 نفر از هواداران چنین اعتقادی داشته باشند. شما همیشه سعی می کنید تا در صدر قرار داشته باشید و این دقیقا همان کاری بود که سر آلکس انجام می داد.

فرگوسن تیم قهرمان را تحویل مویس داده بود و همه چیز در زمان او عالی پیش می رفت. مویس دیگر چه چیزی می خواست؟! یونایتد فصل قبل 89 امتیاز کسب کرده بود. امتیازی که بسیار بعید است قهرمان این فصل لیگ برتر بتواند از آن عبور کند. 

فرگوسن هنوز اعتقاد دارد که هواداران باید به مویس زمان دهند اما با این حال همه می دانیم که بسیار سخت خواهد بود که یونایتد بتواند رتبه ای بهتر از هفتمی در فصل جاری کسب کند. با اضافه شدن بازیکنی همچون ماتا در نیم فصل دوم، یونایتد دست کم می توانست در جمع 4 تیم قرار گیرد اما مویس از انجام این مهم نیز عاجز بود.

هیچ فردی اما دوست ندارد سرمربی یونایتد را در چنین شرایطی ببیند. من با تمام وجودم دوست دارم که مویس در کارش موفق باشد. وودوارد مدیر اجرایی تیم نیز به وضوح همچنان پای مویس ایستاده است و می خواهد به او زمان دهد و به نظر می رسد که پول قابل توجهی نیز در تابستان در اختیاز مویس برای تقویت تیم قرار خواهد گرفت. این امر شاید بتواند اوضاع را برای مویس و تیمش دگرگون کند. تنها راهی  که می تواند زمینه ادامه ی همکاری مویس با یونایتد را فراهم سازد این مسئله است که او بتواند کیفیت و نتایج کسب شده ی تیمش را موازی با هم ارتقا دهد چون به نظر می رسد که کاسه ی صبر هواداران دیگر لبریز شده باشد.

منبع: تلگراف

ترجمه: شهاب شهابی