آی اسپورت- یک/ دوشنبه‌شب؛ دهمینِ نظرسنجی مربوط به معرفیِ تیم منتخب بعد از انقلاب فوتبال ایران نیز انجام شد و این بار مخاطبان برنامه تلویزیونی نود با رای‌های‌شان، بهترین مهاجم سایه سه دهه اخیر تیم ملی را انتخاب کردند. از واکنش اولیه شبکه‌های اجتماعی به گزینه‌های محدود نظرسنجی؛ این‌طور برداشت می‌شد که شاید فردوسی‌پور در ادامه پروژه جذبِ حداکثری هواداران استقلال، مهاجم نوکِ استنایی این تیم را در نظرسنجی مهاجم سایه قرار داده و قصد دارد فرهاد مجیدی را در تیم منتخب داشته باشد اما یک ساعت بعد از آغاز برنامه؛ این نمودار مربوط به خداداد عزیزی بود که در بالاترین سطح قرار داشت. جکی‌چانِ مشهدی‌ها، پسری از نسل‌طلایی 98؛ انتخابِ نهایی بیننده‌های نود برای پست مهاجم سایه بود. آن‌ها ظرافت‌های بازی‌ خداداد را از یاد نبرده بودند. آن‌ها فراموش نکرده‌بودند که ستاره تکنیکی سال‌های دور تیم‌ملی، با آن ساق‌های هیجان‌انگیز و حرکات غیرقابل‌پیش‌بینی، حتی از گلی که در استرالیا زد هم بهتر بود. آقای همیشه عجیب وقتی از سفر طولانی ملبورن به تهران رسید؛ مردم را از مراجعه به داروخانه‌ها بی‌نیاز کرد. مردمی که توی چشم‌هایش پشت شیشه اتوبوس تیم ملی زل می‌زدند و شعار می‌دادند:«خدادادِ عزیزی؛ دوایِ هر مریضی!».
 



دو/ خداداد هیچوقت بازیکنِ گنجیدن در چارچوب و محدودیت خاصی نبود. در زمین فوتبال، می‌شد او را «ناخودآگاهِ عزیزی» صدا زد. مهره‌ای که فوتبال را با غریزی‌ترین شیوه ممکن بازی می‌کرد و حضورش در زمین بازی‌های بزرگ، اشتیاقِ پسربچه‌های نوجوان خیابان‌های ایران را به نمایش می‌گذاشت. او ستاره مهمی برای تیم ملی فوتبال ایران بود اما هیچوقت آنقدر خودش را سرگرم مطیع و منضبط بودن نکرد که در فوتبال آلمان نیز فرصت تثبیت‌شدن به دست بیاورد. عزیزی در سال‌های پایانی فوتبال‌اش، عصیانگری‌های بیشتری انجام داد. رفتارهایی شبیه درگیری با دنیزلی و یا کناررفتن از تیم ملی به خاطر پیراهن شماره 11. واکنش‌هایی که در دوران مربیگری او با اگزجره بیشتری همراه شدند و کاری کردند که او هرگز سیمای یک مربی آرام و منطقی را نداشته باشد و خیلی زود از این شغل فاصله بگیرد. مربیگری به سکوتی نیاز داشت که هرگز در عزیزی دیده نشده بود. او حتی از استاندارهای یک مربی متوسط نیز فراتر نرفت اما در ذهن علاقه‌مندان به فوتبال در ایران، خداداد هنوز یک ناجی بود. یک ستاره در اوج که همه تصویر جوانی‌اش را در ذهن ماندگار کرده بودند و قصد نداشتند مصاحبه‌های این روزهای‌اش را جدی بگیرند. انگار حتی خودِ خداداد هم نمی‌تواند خاطره خداداد را در ذهن ملت خراب کند!
 



سه/ چند ماه قبل، بین همه گزارش‌های ماندگار شبکه سوم، بالاتر از عادل و عامل، این جواد خیابانی بود که به خاطر گزارش بازی استرالیا، در نظرسنجی مردمی رتبه اول را به خودش اختصاص داد. حالا نیز نوبت به قهرمانِ آن مسابقه عجیب رسیده که نفرِ اول آرای مردمی در نود باشد. باورِ عمومی به عزیزی اما شاید تنها به روزی که «باز هم روی زمین» یک ملت را به هوا فرستاد خلاصه نشود. مردم هنوز هم به خاطر خداداد ایمان دارند چرا که اشتیاقِ دیوانه‌وار او برای بردن در هر مسابقه‌ای را به یاد می‌آورند. او از ملبورن کریکت گراوند تا سالن‌های فوتسال محقر بازی با هنرمندان؛ همیشه و همیشه تا آخرین نفس برای شکست‌نخوردن تلاش کرده است. خداداد هنوز هم با سرعت زیادی فرار می‌کند. از میان مدافعان استرالیا؛ از خطرِ فراموش‌شدگی.



محمدحسین عباسی

کدخبر:9405