بازگشت فوتسال بانوان به زندگی/ آغاز اردوی تیمی که دوست‌اش داریم
آی اسپورت/ یک: اردوی تیم ملی فوتسال بانوان آغاز شد. یک خبر ساده چندکلمه‌ای که شاید یک سال قبل در چنین روزهایی؛ همه مخاطبان رسانه‌های ورزشی به سادگی از کنارش عبور می‌کردند. یک خبر ساده چندکلمه‌ای که اگر چه با توضیح و شرح اضافه‌ای همراه نمی‌شود اما همین رسیدن‌اش به لایه اول اخبار فوتبالی در ایران، نشانه‌ای روشن برای اثبات اعتبار و اهمیتی است که 94 را با یک موفقیت غیرمنتظره و استثنایی در تاریخ ورزش بانوان ماندگار کرد. تیمی که خیلی‌ها پیروزی‌های اول‌اش در جام ملت‌های آسیا را سوتفاهم می‌دانستند اما با هر بردِ تازه، بیشتر و بیشتر خودش را باور کرد تا با دفاعِ جانانه از تک‌گل مسابقه فینال با ژاپن، فوتبال ایران را در مسیر یک جشن فوق‌العاده قرار بدهد. جشنی که وقار در هیچ بخشی از آن گم نمی‌شد.
دو:
دو سال قبل؛ اعضای تیم ملی فوتسال بانوان، برای تقدیرشدن به تهران دعوت شدند. بازیکنان تیم از نقاط مختلف ایران خودشان را به پایتخت رساندند و با هیجان زیادی در انتظارِ طنین انداختن نام‌شان در سالن شدند. در همه دقایق برگزاری مراسم اما این تیم تنها روی سکوها باقی ماند و همزمان با تقدیر از همه رده‌های سنی فوتبال مردان، برگزارکنندگان مراسم فراموش کردند نام اعضای تیم بانوان را نیز صدا بزنند و از آن‌ها تقدیر به عمل بیاورند. این تراژدی منحصربه‌فرد، دو سال قبل ممکن بود اتفاق بیافتد اما حالا، حالا که خبر آغاز اردوی دوباره یک تیم دوست‌داشتنی در میان اخبار هیجان‌انگیز روز قرار می‌گیرد، دیگر نمی‌شود آن‌ها را ندید. دیگر نمی‌شود آن‌ها را نادیده گرفت.
سه:
برای فرشته کریمی و رفقا؛ هنوز آرزوهای بزرگی داریم. آن‌ها یک تیم واقعا ملی هستند، حتی اگر بازی‌های‌شان هرگز از رسانه ظاهرا ملی پخش نشود. حتی اگر هیچوقت فرصت تماشای بازی‌های‌شان را به دست نیاوریم، هنوز هوادارشان خواهیم بود. هوادار نسلی که ثابت کردند امیدواری، دیوانگی نیست. نسلی که به جای ایراد گرفتن از محدودیت‌ها و کمبودها و متوقف شدن؛ به دلِ حادثه زدند و یکی از فراموش‌نشدنی‌ترین لحظه‌های سالِ 94 را برای ایران ساختند. آن‌ها که حالا ستاره‌های محبوب اینستاگرام هستند و با خبر آغاز اردوی‌شان، امیدوار می‌مانیم که خیلی زود ویدئوی تازه از یک گل شاهکار تیکی‌تاکایی‌شان با همان شادی‌های گل جذاب و سرشار از پرستیژ، به دست‌مان برسد.
کدخبر:9405
دو:
دو سال قبل؛ اعضای تیم ملی فوتسال بانوان، برای تقدیرشدن به تهران دعوت شدند. بازیکنان تیم از نقاط مختلف ایران خودشان را به پایتخت رساندند و با هیجان زیادی در انتظارِ طنین انداختن نام‌شان در سالن شدند. در همه دقایق برگزاری مراسم اما این تیم تنها روی سکوها باقی ماند و همزمان با تقدیر از همه رده‌های سنی فوتبال مردان، برگزارکنندگان مراسم فراموش کردند نام اعضای تیم بانوان را نیز صدا بزنند و از آن‌ها تقدیر به عمل بیاورند. این تراژدی منحصربه‌فرد، دو سال قبل ممکن بود اتفاق بیافتد اما حالا، حالا که خبر آغاز اردوی دوباره یک تیم دوست‌داشتنی در میان اخبار هیجان‌انگیز روز قرار می‌گیرد، دیگر نمی‌شود آن‌ها را ندید. دیگر نمی‌شود آن‌ها را نادیده گرفت.
سه:
برای فرشته کریمی و رفقا؛ هنوز آرزوهای بزرگی داریم. آن‌ها یک تیم واقعا ملی هستند، حتی اگر بازی‌های‌شان هرگز از رسانه ظاهرا ملی پخش نشود. حتی اگر هیچوقت فرصت تماشای بازی‌های‌شان را به دست نیاوریم، هنوز هوادارشان خواهیم بود. هوادار نسلی که ثابت کردند امیدواری، دیوانگی نیست. نسلی که به جای ایراد گرفتن از محدودیت‌ها و کمبودها و متوقف شدن؛ به دلِ حادثه زدند و یکی از فراموش‌نشدنی‌ترین لحظه‌های سالِ 94 را برای ایران ساختند. آن‌ها که حالا ستاره‌های محبوب اینستاگرام هستند و با خبر آغاز اردوی‌شان، امیدوار می‌مانیم که خیلی زود ویدئوی تازه از یک گل شاهکار تیکی‌تاکایی‌شان با همان شادی‌های گل جذاب و سرشار از پرستیژ، به دست‌مان برسد.
کدخبر:9405
نظر دهید