آی اسپورت- از اواسطّ نیم‌فصل اول، درست از همان روزهایی که استقلال خوزستان به رده‌های بالای جدول رده‌بندی چنگ زد و نشان داد این بار آرزویش به مراتب بزرگ‌تر از بقا در لیگ هستند، خیلی‌ها در انتظار تنزل و سقوط تیم ویسی بوده‌اند. یک سرِ همه پیش‌بینی‌ها، به این می‌رسیده که تیم آبی‌پوشِ عبدالله  «خیلی زود» دچار سقوط می‌شود و به میانه‌های جدول رده‌بندی می‌رسد. این اتفاق هنوز هم رخ نداده و حالا دیگر باید ستاره‌های جوان تیم ویسی را باور کنیم. تیمی که هشت هفته قبل از پایان لیگ، آن بالاست. در رتبه اول. تیمی که هنوز هم نلغزیده و دیگر برای باور لغزیدن‌اش دیر شده است.
 



تیم‌هایی شبیه استقلال خوزستان، تیم‌هایی که به شکل غیرمنتظره مدعی می‌شوند و با بالانشینی‌شان همه را غافلگیر می‌کنند، معمولا در هر مسابقه برای دقایق زیادی درگیر هیجان‌زدگی هستند اما تیم ویسی، این خصلت را ندارد. برای باور این ادعا کافی است به بازی دیروزشان نگاه کنیم. به نبرد استقلال خوزستان و سیاه جامگان مشهد. تیم ویسی سه موقعیت گل دارد و دو گل به ثمر می‌رساند. آن‌ها در کمال خونسردی نفس حریف را می‌گیرند. نگران گل نزدن و نتیجه‌نگرفتن نیستند. فشار زیادی روی شانه‌های‌شان حس نمی‌کنند. با هر نتیجه‌ای، آن‌ها قهرمان فصل هستند اما لمسِ کردن تن جام، حالا دیگر رویای نزدیک آبی‌هاست.
 



«مرسی که به حرف ما گوش کردی عبدالله». در روزهای اوج شاهین در لیگ برتر، گزارشگر بوشهری با این جمله برای عبدالله کرمی، برای همیشه بخش ماندگاری از حافظه لیگ برتر شد و مدتی بعد به دابسمش‌های فارسی نیز رسید. حالا اما شاید بشود این جمله را برای سرمربی استقلال خوزستان نیز به کار برد. مردی که در لیگ پانزدهم دوباره به روزهای خوش گذشته‌اش برگشت و به جای خرید بازیکنان مسن و امتحان‌پس‌داده، به سراغ استفاده از بازیکنان جوانی و بااستعدادی رفت که فقط به یک فرصت کوچک برای اثبات خودشان نیاز داشتند. عبدالله در ابتدای لیگ پانزدهم به حرف قلب‌اش گوش داد و دوباره تبدیل به همان مربی جسوری شد که دوست داشتیم. سرمربیِ ستاره‌های غیرمنتظره و شاید قهرمان‌های باورنکردنی لیگ برتر!
 

کدخبر:9405