آنالیز فنی ناکامی پرسپولیس در نیمه دوم: امان از 2-4-4 دایموند!
آی اسپورت- تا پایان هفته بیستودوم لیگ، پرسپولیس فقط شش بار موفق شد در نیمه مربیان پیروز شود. در شانزده مسابقه پرسپولیس یا نیمه دوم را واگذار کرد و یا نهایتا شکست نخورد. اما دلیل این ناکامی پرسپولیس در نیمه دوم چه میتواند باشد؟
پرسپولیس لیگ را با سیستم 1-3-2-4 آغاز کرد. تا هفته هفتم هم با همین تاکتیک به مصاف حریفان رفت و البته به قعر جدول هم چسبید. اما پس از آن در دیدار مقابل صبای قم این تیم دست به تغییر تاکتیک زد. حالا درست یک نیم فصل است که این تیم 2-4-4 بازی میکند. چهار-چهار-دوی لوزی یا اصطلاحا دایموند. سیستمی که معمولا تیمها در مقاطعی خاص از فصل بهره میبرند. اما پرسپولیس نشان داده که میخواهد تا پایان با این چینش بازی کند. این نوع سیستم نیاز به بازیکنانی با قدرت فیزیکی بالا دارد. به طور مثال یوونتوسی دوام آورد با این سیستم قهرمانی به دست بیاورد که چهار تا هافبک مرکزیاش زیدان، دشان، داویدز و کونته بودند. در این سیستم فشار زیادی به بازیکنان مرکزی تیم میآید که نیازمند بدنسازی کامل است. اما حالا در این مقطع از فصل پرسپولیس از نظر بدنی کم آورده و دیگر با این ترکیب نتیجه نمیگیرد. همین بس که پرسپولیس در پنج هفته اخیر فقط یک برد به دست آورده. این تیم در نیمه دوم بازی با سایپا یکی از ضعیفترین مسابقات فصلش را پشت سر گذاشت تا جایی که در پایان دیدار برانکو هم اقرار کرد و گفت که همیشه نمیتوان فوتبال زیبا ارائه داد. حالا این نوع بازی پرسپولیس در دیدار مقابل تراکتورسازی هم ادامه پیدا کرد. پرسپولیسیها برای ادامه فصل میتوانند به تعطیلات عید نوروز امیدوار باشند. این تیم برای بازگشت به روند نتیجهگیری نیازمند آماده سازی مجدد احمدزاده، کامیابینیا، عالیشاه و مسلمان است. بازیکنایی که با توجه به فشار فعلی همین حالا هم در معرض مصدومیت قرار گرفتهاند.
از دیگر دلایلی که پرسپولیس در نیمه دوم مسابقات افت میکند به بیانگیزگی بازیکنان مربوط است. بازیکنان به درستی دستورات تاکتیکی را انجام نمیدهند در ادامه این بیتمرکزی، اشتباهات فردی را به همراه میآورد و در پایان هم بیانگیزگی. بازیکنان پرسپولیس در این فصل بیش از هر زمانی با اشتباه فردی باعث از دست دادن نتیجه شدند. از دو گل به خودی بنگر و اومانیا گرفته تا پنالتی بچهگانه کفشگری و سوتیهای ایمان صادقی و رها کردن مهاجم حریف توسط مدافعان و دعواهای بیخودی نورمحمدی با مهاجمان حریف. این تیم پس از این اتفاقات عطش اول بازی را برای برد از دست میدهد و دیگر میلی به گل زدن نشان نمیدهد. تا جایی که در بیست دقیقه پایانی دیدار همین هفته مقابل تراکتورسازی همواره علیپور و طارمی در محوطه حریمه احساس تنهایی میکردند. دیگر بازیکنان مرکزی و دفاعی پرسپولیس تلاشی برای ساختن موقعیت نداشتند.
حالا بهتر درک می کنیم که چرا پرسپولیس تا هفته هشتم هم سه برد در نیمه مربیان به دست آورد و در یک نیم فصل اخیر هم فقط به همین اندازه نیمه دوم ها را برده.
کدخبر: 9407
پرسپولیس لیگ را با سیستم 1-3-2-4 آغاز کرد. تا هفته هفتم هم با همین تاکتیک به مصاف حریفان رفت و البته به قعر جدول هم چسبید. اما پس از آن در دیدار مقابل صبای قم این تیم دست به تغییر تاکتیک زد. حالا درست یک نیم فصل است که این تیم 2-4-4 بازی میکند. چهار-چهار-دوی لوزی یا اصطلاحا دایموند. سیستمی که معمولا تیمها در مقاطعی خاص از فصل بهره میبرند. اما پرسپولیس نشان داده که میخواهد تا پایان با این چینش بازی کند. این نوع سیستم نیاز به بازیکنانی با قدرت فیزیکی بالا دارد. به طور مثال یوونتوسی دوام آورد با این سیستم قهرمانی به دست بیاورد که چهار تا هافبک مرکزیاش زیدان، دشان، داویدز و کونته بودند. در این سیستم فشار زیادی به بازیکنان مرکزی تیم میآید که نیازمند بدنسازی کامل است. اما حالا در این مقطع از فصل پرسپولیس از نظر بدنی کم آورده و دیگر با این ترکیب نتیجه نمیگیرد. همین بس که پرسپولیس در پنج هفته اخیر فقط یک برد به دست آورده. این تیم در نیمه دوم بازی با سایپا یکی از ضعیفترین مسابقات فصلش را پشت سر گذاشت تا جایی که در پایان دیدار برانکو هم اقرار کرد و گفت که همیشه نمیتوان فوتبال زیبا ارائه داد. حالا این نوع بازی پرسپولیس در دیدار مقابل تراکتورسازی هم ادامه پیدا کرد. پرسپولیسیها برای ادامه فصل میتوانند به تعطیلات عید نوروز امیدوار باشند. این تیم برای بازگشت به روند نتیجهگیری نیازمند آماده سازی مجدد احمدزاده، کامیابینیا، عالیشاه و مسلمان است. بازیکنایی که با توجه به فشار فعلی همین حالا هم در معرض مصدومیت قرار گرفتهاند.
از دیگر دلایلی که پرسپولیس در نیمه دوم مسابقات افت میکند به بیانگیزگی بازیکنان مربوط است. بازیکنان به درستی دستورات تاکتیکی را انجام نمیدهند در ادامه این بیتمرکزی، اشتباهات فردی را به همراه میآورد و در پایان هم بیانگیزگی. بازیکنان پرسپولیس در این فصل بیش از هر زمانی با اشتباه فردی باعث از دست دادن نتیجه شدند. از دو گل به خودی بنگر و اومانیا گرفته تا پنالتی بچهگانه کفشگری و سوتیهای ایمان صادقی و رها کردن مهاجم حریف توسط مدافعان و دعواهای بیخودی نورمحمدی با مهاجمان حریف. این تیم پس از این اتفاقات عطش اول بازی را برای برد از دست میدهد و دیگر میلی به گل زدن نشان نمیدهد. تا جایی که در بیست دقیقه پایانی دیدار همین هفته مقابل تراکتورسازی همواره علیپور و طارمی در محوطه حریمه احساس تنهایی میکردند. دیگر بازیکنان مرکزی و دفاعی پرسپولیس تلاشی برای ساختن موقعیت نداشتند.
حالا بهتر درک می کنیم که چرا پرسپولیس تا هفته هشتم هم سه برد در نیمه مربیان به دست آورد و در یک نیم فصل اخیر هم فقط به همین اندازه نیمه دوم ها را برده.
کدخبر: 9407
۱ نظر
-
چهارشنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۴، ۰۰:۲۲