جرارد برند
 
این بازی اولین باری نبود که آرسنال غیبتِ لوران کوشیلنی را به شدت احساس می‌کرد. اودیون ایگالو و تروی دینی این فصل برایِ هر خطِ دفاعی‌ای در لیگِ برتر دردسر درست کرده بودند و با اینکه پر مرته‌ساکر در نیمه‌یِ اول خوب این دو را مهار کرده بود، اما گلِ اول واتفورد نشانی کامل از ضعفِ خطی دفاعیِ آرسنال بود. ایگالو که سالِ 2016 را بر عکسِ 2015 خوب شروع نکرده بود، بعد از 50 دقیقه در امیریتس بالاخره به فرمِ خوبش برگشت و تروی دینی هم مثلِ همیشه پشتِ مهاجمِ نیجریه‌ایِ واتفورد بود و همه‌جوره ازش حمایت می‌کرد. برایِ گلِ اول این دینی، کاپیتانِ واتفورد بود که تمامِ حواسِ مرته‌ساکر و گابریل را به خودش متوجه کرد تا ایگالو فرصت چرخیدن و باز کردنِ دروازه‌یِ اوسپینا را پیدا کند. گابریل از ژانویه‌یِ پیش که از ویارئال به آرسنال آمد هرگز موفق نشده خودش را ثابت کند. گابریل وقتی توپ دارد با اضطراب بازی می‌کند و  بدونِ توپ موقع تکل کردن عجله می‌کند. دفاعِ برزیلیِ آرسنال در همان نیمه‌یِ اول به خاطرِ تکلِ دو پایش رویِ دینی باید اخراج می‌شد. کوشیلنی باید زودتر به ترکیبِ اصلیِ آرسنال بازگردد.
اما از منظرِ ونگر حتی سومین قهرمانیِ پیاپی در اف.ای کاپ هم نمی‌توانست جوابِ قانع‌کننده‌ای به منتقدین‌اش باشد و حالا آرسنال در امیریتس، در یک چهارم مقابلِ واتفورد حذف شده، اتفاقی که چیزی جز یک فاجعه برایِ او نیست. آرسنال به احتمالِ زیاد دو روزِ دیگر از چمپیونز لیگ هم حذف خواهد شد و ممکن است وقتی شنبه‌یِ آینده در گودیسون پارک مقابلِ اورتون به زمین می‌رود 11 امتیاز از صدرِ جدولِ لیگِ برتر عقب افتاده باشد، البته با یک بازیِ کمتر. ونگر این فصل دیگر جامی ندارد که پشتش مخفی شود و شکست‌هایِ دیگرش را پشتش پنهان کند. بنابراین اگر در دو ماهِ آینده موفق نشود لستر را از صدرِ جدولِ لیگِ پایین بکشد، به نظر می‌رسد دیگر دورانش در آرسنال به پایان برسد.