آی اسپورت- جنجال. این اولین و آخرین کلمه برای به خاطر اوردن یکی از ناامیدکننده‌ترین فصول تاریخ والیبال باشگاهی در ایران است. همیشه تصور می‌شد ورود گسترده اسپانسرها و پخش شدن بازیکنان ملی‌پوش در چند تیم، فضای فوق‌العاده‌ای در لیگ ایجاد کند اما نتیجه این دو اتفاق، تشکیل شدن لیگی با قراردادهای میلیاردی و رفتارهای بی‌ارزش بود. لیگی که از اولین تا آخرین روزش، حتی یک نفس از جنجال و درگیری فاصله نگرفت. یک بار پاسور دور تیم ملی با پاسور ایتالیایی پیکان درگیر می‌شد، یک بار ستاره‌های بانک سرمایه با هواداران مشهدی دست به یقه می‌شدند، یک‌بار کاپیتان تیم ملی داور را تهدید می‌کرد و یک بار هم مصطفی کارخانه و پیمان اکبری علیه گذشته هم موضع می‌گرفتند تا زشت‌ترین مصاحبه‌های ممکن را خلق کنند. این خلاصه لیگ برتر والیبال بود. لیگی که قرار بود تیم‌ملی را برای آخرین مرحله انتخابی المپیک آماده کند اما همه ستاره‌های والیبال ایران را روبروی هم قرار داد. یک لیگ فاجعه‌بار که بدون برگزاری فینال نهایی، با قهرمانی بانک سرمایه به پایان رسید.
 



«به فوتبال نمی‌آیم. فضایش خوب نیست!». این واکنش محمدرضا داورزنی به شائبه‌های حضور در فدراسیون فوتبال بود. او در شرایطی از فضای حاکم بر فوتبال انتقاد می‌کند که همتایانش در این فدراسیون، حداقل بلدند بازی‌های لیگ را تا روز آخر برگزار کنند! بدون تردید این فصل از لیگ والیبال، یک شکست بزرگ برای همه مدیران این رشته ورزشی در ایران است. از مدیران باشگاه‌ها که نتوانسته‌اند آرامش به تیم‌های‌شان تزریق کنند تا مدیران فدراسیون که جلوی این جو ناسالم نایستادند و هرگز برخوردی جدی با بی‌نظمی‌ها و بی‌اخلاقی‌ها نداشتند و در نهایت با ترسیدن از برگزاری فینال، به همین سادگی یک تیم را قهرمان کردند. آن‌چه در روزهای آخر اسفند اتفاق افتاد، سزاوار این فصل از لیگ بود. لیگی که هیچ تیمی در آن لیاقت قهرمانی بی حرف و حدیث را نداشت.  


کدخبر:9405