آی اسپورت - قدرت‌نمایی و اضمحلال، دو واژه ساده برای تعریف حال و روز نفت و پرسپولیس پیش از سال 94 بودند. نفت به دو گانه داخلی و قهرمانی آسیا فکر می‌کرد و پرسپولیس، جدی‌تر از همیشه نگران سقوط از لیگ برتر بود. شاید در آن زمان، کسی فکرش را هم نمی‌کرد یک سال بعد همه چیز برعکس شده باشد. برانکو از خاکستر پرسپولیس تیم جدیدی بسازد و نفت به بن بست و سرنوشتی نامعلوم برسد. پرسپولیس و نفت، تنها تیم‌هایی نبودند که سال 94 مسیرشان را تغییر داد. یک سال، 12 ماه و 365 روز، زمان زیادی برای زندگی دوباره است. نام‌هایی که با آن‌ها آشنا شدیم و ابرقدرت‌هایی که فراموش‌شان کردیم.

فوتبال سوسنگردی
در اوج درگیری‌های نساجی و مس بر سر نتایج مشکوک تیم میثاقیان و رونمایی دوباره از پشت پرده نه چندان جذاب لیگ یک، تیم کوروش موسوی امید را به این لیگ برگرداند. موسوی با بازیکنان جوان فولاد نوین، با اختلاف 6 امتیازی نسبت به مس پرحاشیه قهرمان لیگ یک شد و به لیگ برتر رسید. فروش امتیاز فولاد نوین به استقلال اهواز، امید بازیکنان این تیم را ناامید نکرد و آن‌ها با استقلال خوزستان ویسی حضور در لیگ برتر را تجربه کردند. درخشش بیت سعید، جانفزا، زبیدی، کعبی و عاشوری در استقلال خوزستان، این تیم را تبدیل به پدیده جذاب لیگ پانزدهم کرد. استقلال خوزستانی که فصل پیش فقط به لطف یک امتیاز اختلاف نسبت به پیکان به پلی آف رفت و در لیگ برتر ماند، حالا فقط یک امتیاز با صدر جدول و قهرمانی لیگ فاصله دارد. یک امتیازی که با توجه به بازی‌های آسان این تا پایان فصل، می‌تواند جبران شود و تیم ویسی را به عجیب‌ترین قهرمان تاریخ فوتبال ایران تبدیل کند.

سکته ناگهانی
لیگ منطقه‌ای، لیگ سه، لیگ دو، لیگ یک، صعود به لیگ برتر، مدعی حضور در لیگ قهرمانان، رسیدن به لیگ قهرمانان، مدعی قهرمانی لیگ برتر و در نهایت، مدعی قهرمانی آسیا. سال 94 قرار بود سال به ثمر نشستن رویاهای نفت تهران باشد. تیمی که در یک دهه، از لیگ منطقه‌ای تهران به آسیا رسیده بود و می‌توانست سال 94 را با سه جام تمام کند. آن‌ها سال 93 را در صدر جدول تمام به پایان رساندند، به فینال جام حذفی رسیدند و در آسیا هم شرایط خوبی داشتند اما امسال، برای آن‌ها متفاوت با رویاهای‌شان بود. نفت هر دو جام داخلی را از دست داد، در لیگ قهرمانان حذف شد و این فصل با مشکلات شدید مالی درگیر است. مشکلاتی که باعث شده آن‌ها نیم فصل ستاره‌هایشان را به حراج بگذارند و بحث فروش یا انحلال باشگاه مطرح شود. زحمت 10 ساله نفت، در سال سیاه 94 به باد رفت. این فصل تیم منصوریان در هیچ جامی مدعی نیست و شانس زیادی هم برای کسب سهمیه آسیایی ندارد. شاید بزرگترین موفقیت برای نفت در سال 95، حفظ باشگاه و نجات از نابودی کامل باشد.

جادوی پروفسور
پرسپولیس قطبی، آخرین تیم خاطره انگیز سرخپوشان بود. بعد از آن، پرسپولیسی‌ها همیشه درگیر مشکلات داخلی بودند و بجز لیگ سیزدهم هیچوقت حتی بین مدعیان قهرمانی قرار نگرفتند. در لیگ سیزدهم هم سبک بازی نه چندان جذاب تیم دایی و اعتصاب و اعتراض هر روزه بازیکنان بخاطر مسائل مالی، باعث شد کمتر تصویری از این تیم در ذهن طرفداران ماندگار شود. پرسپولیس بر خلاف نفت، امسال از فرش به عرش رسید. عیدی پرسپولیسی‌ها، حضور برانکو در ایران و پایان دوران امثال دایی، درخشان و استیلی در این باشگاه بود. برانکو فصل پیش نتوانست پرسپولیس را به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان برساند اما این فصل با ساختن تیم جدیدش، آن‌ها را از رده هجدهم تا رده سوم بالا آورده و حالا یکی از جدی‌ترین مدعیان قهرمانی است. فارغ از قهرمان شدن یا نشدن پرسپولیس در پایان فصل، آن‌ها امسال با برانکو روزهایی را تجربه کردند که سال‌ها، فراموشش کرده بودند.

سال سقوط
«ما سپاهانیم و حالا حالا قهرمانیم». شعار محبوب سپاهانی‌ها، در سال‌های اخیر کم کم به یک باور در فوتبال ایران تبدیل شده بود. وقتی آن‌ها، سه سال پیاپی قهرمان لیگ برتر بودند و در لیگ ناموفق دوازدهم هم با وجود ناکامی در قهرمانی لیگ برتر، قهرمانی جام حذفی را در تهران جشن گرفتند. نیمه نخست امسال هم برای سپاهان، رویایی بود. آن‌ها فاصله 7 امتیازی با صدرجدول را جبران کردند و دوباره قهرمان لیگ برتر شدند. در فصل جدید هم سپاهان با درخشش خط حمله خلعتبری، شریفی و حاج صفی صدرنشین بلامنازع لیگ بود اما یک انتقال ناخواسته، همه چیز را بهم ریخت. حاج‌صفی به آلمان رفت، سپاهان افت کرد، فرکی اخراج شد و سپاهانی‌ها که عادت داشتند هر هفته را با برد تمام کنند، هفته‌هایی طولانی انتظار یک برد را می‌کشیدند. مشکلات اقتصادی، برای اولین بار به باشگاه اصفهانی رسید تا آن‌ها در روزهای پایانی سال 94 به جای صدرنشینی، با شکست سیاه جامگان فرار از خطر سقوط را جشن بگیرند.

تیکی تاکای وطنی
موفقیت بیش از شانس،‌ لیاقت می‌خواهد. مثل مدیران ذوب آهن که بعد از بازگشت به این باشگاه برای اوج گرفتن دوباره تیم‌شان، سراغ گل محمدی رفتند و پای نتایج ضعیف او در نیم فصل اول ایستادند. ذوب آهن گل محمدی، سال 94 بهترین تیم ایران بود. آن‌ها فصل پیش، موفق‌ترین تیم نیم فصل دوم بودند و این فصل هم یکی از مدعیان اصلی قهرمانی هستند. با تیکی تاکا و تعداد پاس‌های زیادی که همه اعداد و ارقام و رکوردهای ایران را جابجا کرده است. ذوب آهن بعد از چند سال ناکامی، امسال اولین جامش را هم گرفت. تیم اوج گرفته گل محمدی با شکست استقلال و پرسپولیس به فینال حذفی رسید و با قهرمان در تهران، جام را بالای سر برد. در صورت موفقیت و قهرمانی ذوب آهن در لیگ یا لیگ قهرمانان در سال‌های آینده، هیچکس درباره موفقیت آن‌ها از «شانس» حرف نمی‌زند.

دروغ بزرگ
نام لیگ چهاردهم، همیشه با یک دروغ بزرگ گره خورده است. دروغی که در دقایق بازی هفته آخر تراکتورسازی و نفت تهران، مسیر بازی را تغییر داد و هیچکدام از دو تیم، نتوانستند جام را بالای سرشان ببرند. تراکتوری‌ها بیش از نگرفتن جام، از دروغی که شنیدند ناراحت بودند. دروغی که با آن‌ها بازی کرد و باعث شد سوژه رسانه‌های داخلی و خارجی شوند. دروغ بزرگ، تصویر ماندگار طرفداران تراکتورسازی از سال 94 است. خلوت شدن یادگار امام در بازی‌های این فصل، حاصل دروغی بود که باعث شد تماشاگران، در جایی غیر از ورزشگاه لیگ برتر را تماشا کنند.

انقلاب خانوادگی
قلعه‌نویی، مظلومی و مرفاوی. بجز لیگ هفتم، نیمکت استقلال در 13 سال اخیر هیچوقت از دست این سه نفر خارج نشده است. امسال هم استقلال بعد از ناکامی با قلعه‌نویی، سراغ تحول با مظلومی رفت. مربی که قبلا، در لیگ‌های دهم و یازدهم هم روی نیمکت این تیم نشسته بود. مظلومی، کاملا چهره تیم قلعه‌نویی را عوض کرد و با خرید تلفیقی از ستاره‌های جدید، صدرنشین لیگ برتر و فینالیست جام حذفی شده است. آن‌ها پیش از شروع سال جدید، جدی‌تر از همیشه به عملی کردن رویای اولین دو گانه تاریخ‌شان فکر می‌کنند.


هفته نامه فوتبال ایرانی