آی‌اسپورت- مایلی‌کهن و قلعه‌نویی و جلالی و همه سنتی‌های ضد کی‌روش برای حمله به چشم زاغ پرتغالی از عباراتی مشابه استفاده می‌کنند. این که او چیزی به فوتبال ما اضافه نکرد و فلان میلیارد پول گرفت و تیمش مقابل تیم‌های آسیایی هم مانند بازی با آرژانتین دفاع می‌کند و تیمش پیر است و از این دست حرفایی که یک دورهمی و چند دسته سبزی برای پاک کردن کم دارد.

بزرگترین منتقدان کی‌روش هم بزرگترین میراث مرد پرتغالی را به موقعیت خوب ایران و دلارهای فدراسیون ربط می‌دهند.هیچ کس از میراث فوتبالی‌اش سخن به زبان نمی‌آورد. همه موفقیت‌ها را ناخواسته به کی‌روش ربط می‌دهند و بهانه‌ها را به فوتبال ایران.

به عنوان مثال همین پایین آمدن میانگین سنی تیم ملی. همه قدردان کی‌روش هستیم که در حال تغییر نسل در بازیکنان تیم ملی است. کسی از مربیان باشگاهی بابت مهیا کردن این شرایط تشکر نمی‌کند. اگر کی‌روش روزگاری برای انتخاب دروازه‌بان تیمش سراغ بوندسلیگای دو آلمان می‌رفت و حالا باید رشید و اخباری یک کدام را انتخاب کند؛ اگر روزی بیت آشور را به ایران هدیه کرد و حالا رضاییان هدیه لیگ برتر است به او. همان طور که امید ابراهیمی رهبری کمربند میانی تیمش را برعهده گرفته. شجاعیانی که با پاس گل چند ده متری آمادگی به مراتب بالاتری از شجاعی و دژآگه داشت. و همین طور بازی‌های چشم نواز ترابی و برادران محمدی و آقای گل لیگ.

اگر در این اردو هشت بازیکن برای نخستین بار طعم دعوت به اردوی تیم ملی را می‌چشند؛ اگر در آینده‌ای نه چندان دور محمد انصاری‌ها و امید نورافکن‌ها باعث شدند که دیگر ناز مهرداد پولادی خریدار نداشته باشد؛ اگر دیگر کسی به یاد زیدان آسیا نیست و لقب عقاب آسیا را توی سر کی‌روش نمی‌زند؛ همه و همه‌اش را مدیون لیگ برتر هستیم؛ هم ما و هم کی‌روش. آن هم با یک راهکار ساده و عملی. فقط سازمان لیگ قرار گذاشت هر تیم جای بیست و سه بازیکن بزرگسال؛ از هجده بازیکن استفاده کند. یعنی هر تیم این فرصت را پیدا کرد که به پنج جوان بیشتر در این فوتبال بها دهد. جوان‌هایی که با خاکپور نساختند و چشم امیدشان به سازندگی کی‌روش است.


به کانال تلگرام آی اسپورت سر بزنید: TELEGRAM.ME/ISPORT_CHANNEL 



حسام محسنیان