تیم استنارد
 
نیمه‌یِ پر برایِ بارسلونا در روزهایِ پس از شکستِ خانگیِ ال کلاسیکو عوض کردنِ نتیجه‌یِ 1-0 در نوکمپ مقابلِ اتلتیکو مادرید و کسبِ یک پیروزیِ حیاتی برایِ صعود به نیمه نهاییِ چمپیونز لیگ بود. این خوشبینی وقتی بیشتر به چشم می‌خورد که رئال با شکستِ 2-0 در بازیِ رفت مقابلِ ولفسبورگ شانسِ کمی برایِ برگزاریِ یک ال کلاسیکویِ اروپایی داشت، که البته با پیروزیِ 3-0 دیشب موفق شد این امکانِ جذاب را زنده نگه دارد. بدترین اتفاق برایِ بارسلونا می‌توانست شکست مقابلِ اتلتیکو مادریدِ سخت‌کوش بود. نکته‌ای که باید بهش اشاره کنم این است که دو کارتِ زردِ فرناندو تورس که کاتالیزورِ پیروزیِ بارسا شد کاملا درست و تحتِ تاثیرِ اوردوزِ فوتبالِ سیمئونه‌ای بود و هیچ ارتباطی به دست‌هایِ پشتِ پرده‌یِ یوفا نداشت. درسته که شکست در سن سباستین ضربه‌یِ دیگری به بارسلونا بود، اما فاصله‌ای که تیم‌ها در صدرِ جدول درست می‌کنند برایِ همین روزها و همین شکست‌ها است.
نیمه‌یِ خالیِ لیوان اما برایِ هودارانِ نگران‌تر بارسلونا وضعیتِ روحی و روانیِ تیمشان بعد از شکست مقابلِ سوسیداد است. این ششمین فصلِ پیاپی بود که بارسا موفق نمی‌شد 3 امتیاز از سن سباستین بگیرد. بارسا پیش از اینکه به ال کلاسیکو پا بگذارد 10 امتیاز بیشتر از رئال و 9 امتیاز بیشتر از اتلتی داشت. اختلافی که حالا به 4 و 3 رسیده است. البته یک امتیازِ اضافه هم به خاطره برتری در مجموعِ دیدارهایِ رو در رو برایِ بارسا باید در نظر بگیریم که می‌تواند در هفته‌یِ آخر نقشی کلیدی داشته باشد. این کاهشِ اختلاف از نظرِ روحی تاثیری منفی رویِ بارسا دارد چرا که به نظر می‌رسید شاگردانِ انریکه تا پایانِ فصل تمامِ توان و تمرکزِ خودشان را فقط رویِ چمپیونز لیگ باید بگذارند. اما از منظرِ منطقی و اعداد، در حالیکه تنها 6 بازی به پایانِ لیگ باقی مانده، سرنوشتِ بارسا در دستانِ خودش است و هنوز شانسِ اولِ قهرمانی به حساب می‌آید. با این تفاوت که حالا معادلاتِ قبلی به هم خورده و وضعیت پیچیده‌تر از گذشته شده است.
آماری که برایِ مقایسه‌یِ وضعیتِ کنونی بارسا به کار می‌آید این است: آخرین باری که بارسا دو بازیِ پیاپی در لیگ را باخت مقابلِ رئال مادرید و سلتا ویگو در اکتبرِ 2014 بود. و آخرین باری که بارسا سه بازیِ پیاپی را باخت به 13 سالِ پیش برمی‌گردد، به ژانویه‌یِ 2003 مقابلِ والنسیا، سلتا ویگو و اتلتیکو مادرید.
قهرمانِ بارسا در هفته‌ای که گذشت لوئیس سوارز بود. بازیکنانِ بزرگ وقتی ارزششان بیشتر به چشم می‌آید که در غیبتش تیم نتیجه نمی‌گیرد، اتفاقی که درست برایِ بارسلونا مقابلِ سوسیداد افتاد. خطِ حمله‌یِ بارسا در سن سباستین زهرِ همیشگی‌ را نداشت و این حقیقت به هودارانِ بلاگرانا نشان داد که در حالِ حاضر، مهاجمِ سابق لیورپول کلیدی‌ترین مهره‌شان است.
نتیجه گرفتن مقابلِ اتلتیکو مادرید در بازیِ امشب و صعود به مرحله‌یِ نیمه نهایی می‌تواند این دو هفته را به فراموشی بسپارد و بارسا را به روندِ سابقش برگرداند.