آی اسپورت - یک/ قبل از انتخاب به عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس، کمتر کسی بود که در فوتبال ایران نامی از طاهری شنیده باشد. او یکی دیگر از چهره‌های نه چندان شناخته‌شده‌ای بود که با تصمیمات منحصر به فرد وزارت ورزش، ناگهان صاحبِ صندلی مدیریت یکی از پرهوادارترین باشگاه‌های فوتبال ایران می‌شدند. انتخاب مدیر جدید، هیچ فرکانس مثبتی را در اطراف باشگاه به وجود نیاورد و تصور نمی‌شد طاهری مدت زیادی در پرسپولیس دوام بیاورد. او در راه جذب سوپراستارهای مدنظر هواداران موفق نبود و این موضوع، انتقادها به عملکرد آقای مدیر را به اوج رساند. «دبیر عربی» کلمه کنایه‌آمیزی بود که در کامنت‌ها برای طاهری به کار می‌رفت. مدیری که پرستیژ ظاهری قرار گرفتن در این جایگاه مهم را بروز نمی‌داد و نوع پوشش‌اش، سوژه شوخی‌های هواداران تیم رقیب را ساخته بود. با این وجود او رفته رفته توانست اعتماد هوادارها را به دست بیاورد و بیشتر از مدیران پرسروصدای قبلی، برای پرسپولیس موثر باشد. تدابیر تاکتیکی برانکو و درخشش پسران او و اتحاد آن‌ها در ترکیب تیم سرخ‌پوش شاید کلیدی‌ترین دلایل رقم‌خوردن یک فصل موفقیت‌آمیز برای پرسپولیس باشند اما نمی‌شود از تاثیر طاهری در تغییر سرنوشت قرمزها از یک تیم بحران‌زده به یک تیم باثبات به سادگی عبور کرد. او بر خلاف مدیران پیشین باشگاه، حاشیه زیادی برای تیم خلق نکرد و روبروی بازیکنان، کادرفنی و حتی رسانه‌ها قرار نگرفت. بدون تردید به طاهری و به ویژه شیوه انتخاب او نقدهایی وارد خواهد بود اما به نظر می‌رسد یک مدیر آرام و بی هیاهو، دقیقا همان چیزی بوده که پرسپولیس بعد از چند فصل جنجالی به آن نیاز داشته است.

دو/ انتخابِ سرنوشت‌ساز طاهری در همان هفته‌های نخست لیگ رقم خورد. او خیلی زود در معرض یک آزمون حیاتی قرار گرفت. سه شکست در چهار هفته اول لیگ برتر، پرسپولیس را کاملا در سیطره بحران قرار داده بود و شائبه‌های اخراج برانکو بیشتر از همیشه به گوش می‌رسیدند.  در بین اعضای هیات مدیره باشگاه افرادی بودند که آمادگی لازم را برای کنار زدن برانکو و جانشینی او در خود می‌دیدند اما پرفسورِ کروات، مورد حمایت مدیر باشگاه قرار گرفت و تیم را به آرامی در مسیر پیشرفت قرار داد. این بار دیگر پرسپولیس از سرنوشت شومِ فصل گذشته درس گرفت و با اولین شکست‌ها، سرمربی را به  سمت درهای خروجی باشگاه هدایت نکرد و ایوانکوویچ نیز به خوبی قدر این فرصت را دانست و تیمِ سرحال، جذاب و متفاوتی ساخت. تیمی که در صورت اخراج برانکو در هفته‌های اول لیگ، هرگز نمی‌توانست روحیه‌اش را برای رسیدن به رتبه‌های بالای جدول حفظ کند. در همه ادوار لیگ برتر فوتبال ایران، هرگز تیمی با سابقه قرار گرفتن در آخرین رتبه جدول یک لیگ، قهرمان همان لیگ نشده و حالا چرخش بزرگ پرسپولیس برای تبدیل شدن به یک تیم مدعی قهرمانی، شاید نتیجه صبر و سکوت مدیر باشگاه در روزهای پرتنش ابتدای فصل باشد.

سه/ برای اولین بار در یک دهه اخیر، قرمزها قبل از پایان لیگ برتر قرارداد مربی‌شان را برای دو فصل بعد تمدید کرده‌اند. باشگاهی که در لیگ چهاردهم سه بار مربی عوض کرده بود، حالا از اواسط لیگ پانزدهم برای دو فصل آینده نیز با سرمربی کروات‌اش به توافق رسیده تا با ثبات به همین مسیر ادامه بدهد. علاوه بر تمدید قرارداد با برانکو، مدیران باشگاه در اقدامی بی‌سابقه کار تمدید قرارداد بازیکنان‌شان را کلید زده‌اند. جالب اینجاست که همه این اتفاقات غیرایرانی و دیده نشده در حالی رخ می دهد که پرسپولیس وضع مالی فوق‌العاده‌ای نیز ندارد و اساسا یک باشگاه مرفه به شمار نمی‌رود. تمایز اصلی‌ترین مدیر این روزهای باشگاه با همکاران قبلی اما در تقابل با رسانه‌ها عیان می‌شود. اگر رویانیان عادت داشت هر روز با مصاحبه‌ای عجیب و باورنکردنی خبرساز شود و باشگاه را به حاشیه‌ای تازه پیوند بزند، اگر حمیدرضا سیاسی آنقدر درگیر حواشی مختلف بود که آخرش از صندلی مدیریت باشگاه به سلول‌های اوین هدایت شد، طاهری علاقه‌ای به مصاحبه‌های جنجالی روزانه با رسانه‌ها نشان نمی‌دهد و در مسیر حاشیه‌ساختن برای تیمش گام برنمی‌دارد. شاید در سرزمین صداهای بلند و تیترهای درشت، کمتر کسی نقش او در موفقیت‌های پرسپولیس را به خاطر بسپارد اما بازگشتِ پرسپولیس لیگ پانزدهم از کابوس به رویا، با حضور مدیری ممکن شد که در تصاویر امضای قرارداد با بازیکنان قبل از شروع فصل به سخره گرفته می‌شد.  مردی که آرامش را بعد از سال‌ها به مدیریت پرسپولیس برگرداند.


محمدحسین عباسی / تماشاگران امروز