یادداشت: شباهت‌هایِ یونایتدِ مویز و یونایتدِ ون گال
آدام بیت
وقتی بعد از هفته‌یِ سی و چهارمِ لیگ، در حالیکه شانسِ چهارم شدنِ یونایتد با تنها 57 امتیاز صد در صد به پایان رسیده بود، دیوید مویز اخراج شد. تصمیمِ باشگاه در این مقطع منطقی به نظر می‌رسید. منچستر یونایتد مدافعِ عنوانِ قهرمانی بود و نتایج مویز به هیچ وجه قابلِ قبول نبودند. حالا دو فصل از اخراجِ مویز گذشته و یونایتد از 34 بازی 59 امتیاز دارد و تنها دلیلی که هنوز برایِ چهارم، یا حتی سوم شدن می‌جنگد، ضعفِ آرسنال و سیتی و البته لیورپول و چلسی است.
از همان روزِ اول هم معلوم بود که جانشینیِ سر الکس فرگوسن، موفقترین مربیِ تاریخِ فوتبالِ بریتانیا، کاری بسیار دشوار است. حسی بود که می‌گفت مربی‌ای که جانشینِ جانشینِ فرگوسن می‌شود شانسِ بیشتری برایِ موفقیت دارد. اما این جانشینِ جانشین، یعنی لویی ون گال، چقدر در یونایتد موفق بوده است؟ درسته که دیوید مویز رکوردهایِ منفیِ زیادی برایِ یونایتد به جا گذاشت، اما حداقل یک، یک چهارمِ نهایی چمپیونز لیگ را با تیمش تجربه کرد (بهترین پیشرفتِ یونایتد در این تورنمنت بعد از فینالِ 2011). و البته لویی ون گال هم در زمینه‌یِ رکوردهایِ منفی دستِ کمی از مویز نداشته است.
یونایتدِ مویز بعد از 30 سال به استوک باخت. یونایتدِ ون گال همین چند ماه پیش دومین شکست مقابلِ استوک را هم ثبت کرد. یونایتدِ مویز برایِ اولین بار در تاریخش در خانه به سوانزی باخت. ون گال در اولین بازیِ لیگش رویِ نیمکت یونایتد، در خانه به سوانزی باخت. یونایتدِ مویز سالِ 2014 سه بازیِ پیاپی را باخت، بدترین روندِ تیم در بیش از یک دهه. یونایتدِ ون گال پا را یک قدم جلوتر گذاشت و 4 بازیِ پیاپی را باخت، بدترین روندِ تیم از سالِ 1961 بدین سو. یونایتدِ ون گال یک هفته بعد از اینکه به بورنموس باخت، در خانه مقابلِ نوریچ شکست خورد. این اولین باختِ خانگیِ یونایتد مقابلِ تیمی تازه صعود کرده در بیش از یک دهه بود. و به تمامِ اینها حذف شدنِ یونایتد در جامِ اتحادیه در دو فصلِ متوالی به دستِ تیم‌هایی از لیگ‌هایِ پایین‌تر را هم اضافه کنید.
از منظرِ آمار یونایتدِ مویز در 34 بازیِ لیگ 17 برد، 6 مساوی و 11 باخت داشت. یعنی 50 درصدِ پیروزی. و یونایتدِ ون گال از 72 بازی لیگ 37 برد، 17 مساوی و 17 باخت داشته است. یعنی 51 درصد پیروزی.
مشکلِ یونایتد، جدا از بازنشستگیِ سر الکس فرگوسن و وظیفه‌یِ سختِ جانشینی او، رفتنِ دیوید گیل، مدیرِ باشگاه هم بود. اتفاقی که باعث به هم ریختنِ نظمِ ساختاری و مدیریتیِ باشگاه شد. اما یونایتدِ ون گال حالا در 8 بازیِ اخیرِ لیگ 6تا را برده و امشب در نیمه نهاییِ اف.ای کاپ مقابلِ اورتون به زمین می‌رود. فتحِ کاپ حداقل می‌تواند گوشه‌ای از شکست‌ِ پروژه‌یِ ون گال در این دو سال را بپوشاند و در مقایسه‌یِ او با دیوید مویز، برگِ برنده‌ای بهش بدهد.
وقتی بعد از هفته‌یِ سی و چهارمِ لیگ، در حالیکه شانسِ چهارم شدنِ یونایتد با تنها 57 امتیاز صد در صد به پایان رسیده بود، دیوید مویز اخراج شد. تصمیمِ باشگاه در این مقطع منطقی به نظر می‌رسید. منچستر یونایتد مدافعِ عنوانِ قهرمانی بود و نتایج مویز به هیچ وجه قابلِ قبول نبودند. حالا دو فصل از اخراجِ مویز گذشته و یونایتد از 34 بازی 59 امتیاز دارد و تنها دلیلی که هنوز برایِ چهارم، یا حتی سوم شدن می‌جنگد، ضعفِ آرسنال و سیتی و البته لیورپول و چلسی است.
از همان روزِ اول هم معلوم بود که جانشینیِ سر الکس فرگوسن، موفقترین مربیِ تاریخِ فوتبالِ بریتانیا، کاری بسیار دشوار است. حسی بود که می‌گفت مربی‌ای که جانشینِ جانشینِ فرگوسن می‌شود شانسِ بیشتری برایِ موفقیت دارد. اما این جانشینِ جانشین، یعنی لویی ون گال، چقدر در یونایتد موفق بوده است؟ درسته که دیوید مویز رکوردهایِ منفیِ زیادی برایِ یونایتد به جا گذاشت، اما حداقل یک، یک چهارمِ نهایی چمپیونز لیگ را با تیمش تجربه کرد (بهترین پیشرفتِ یونایتد در این تورنمنت بعد از فینالِ 2011). و البته لویی ون گال هم در زمینه‌یِ رکوردهایِ منفی دستِ کمی از مویز نداشته است.
یونایتدِ مویز بعد از 30 سال به استوک باخت. یونایتدِ ون گال همین چند ماه پیش دومین شکست مقابلِ استوک را هم ثبت کرد. یونایتدِ مویز برایِ اولین بار در تاریخش در خانه به سوانزی باخت. ون گال در اولین بازیِ لیگش رویِ نیمکت یونایتد، در خانه به سوانزی باخت. یونایتدِ مویز سالِ 2014 سه بازیِ پیاپی را باخت، بدترین روندِ تیم در بیش از یک دهه. یونایتدِ ون گال پا را یک قدم جلوتر گذاشت و 4 بازیِ پیاپی را باخت، بدترین روندِ تیم از سالِ 1961 بدین سو. یونایتدِ ون گال یک هفته بعد از اینکه به بورنموس باخت، در خانه مقابلِ نوریچ شکست خورد. این اولین باختِ خانگیِ یونایتد مقابلِ تیمی تازه صعود کرده در بیش از یک دهه بود. و به تمامِ اینها حذف شدنِ یونایتد در جامِ اتحادیه در دو فصلِ متوالی به دستِ تیم‌هایی از لیگ‌هایِ پایین‌تر را هم اضافه کنید.
از منظرِ آمار یونایتدِ مویز در 34 بازیِ لیگ 17 برد، 6 مساوی و 11 باخت داشت. یعنی 50 درصدِ پیروزی. و یونایتدِ ون گال از 72 بازی لیگ 37 برد، 17 مساوی و 17 باخت داشته است. یعنی 51 درصد پیروزی.
مشکلِ یونایتد، جدا از بازنشستگیِ سر الکس فرگوسن و وظیفه‌یِ سختِ جانشینی او، رفتنِ دیوید گیل، مدیرِ باشگاه هم بود. اتفاقی که باعث به هم ریختنِ نظمِ ساختاری و مدیریتیِ باشگاه شد. اما یونایتدِ ون گال حالا در 8 بازیِ اخیرِ لیگ 6تا را برده و امشب در نیمه نهاییِ اف.ای کاپ مقابلِ اورتون به زمین می‌رود. فتحِ کاپ حداقل می‌تواند گوشه‌ای از شکست‌ِ پروژه‌یِ ون گال در این دو سال را بپوشاند و در مقایسه‌یِ او با دیوید مویز، برگِ برنده‌ای بهش بدهد.
نظر دهید