آی اسپورت – اولیورا و کرانچار را باید به عنوان مربیانی قلمداد کرد که با آمدن آن‌ها پولی حیف و میل نشده است، چرا که برخلاف بیشتر خارجی‌هایی که در این چند سال آمده و بدون هیچ کارنامه موفق و تاثیری رفته‌اند، هم تونی نشان داده است که کاربلد است و هم زلاتکو توانایی‌اش را به اهالی فوتبال ثابت کرده است.

حالا این دو مربی وضعیت جالبی در پایان لیگ دارند و به درستی نمی‌دانند که سرنوشت همکاریشان با تراکتور و سپاهان چطور رقم خواهد خورد.

تونی اولیویرا که باطبع نمی‌تواند در قهرمان و حتی مدعی نبودن تراکتور مقصر شناخته شود، با قهرمان شدن هم تبریزی‌ها را از خود راضی کرد و هم اینکه سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را هم به دست آورد تا بتوان اینطور گفت که «تونی اولیویرا مربی موفقی برای تراکتور بوده است»

اما سیبیلوی پرتغالی که اتفاقا در بین پرشورهای تبریز محبوبیت فوق العاده‌ای هم دارد، روزهای خوبی را تجربه نمی‌کند. اختلاف نظر با تنی چند از مسئولان باشگاه، حواشی به وجود آمده با بازیکنان و البته طلبی که همچنان طلب مانده است و انگار نه انگار که باشگاه تراکتورسازی باید مطالبات مربی خود را طبق تعهدات بپردازد. این شرایط موجب شده تا درباره همکاری تردیدهایی جدی به مطرح شود. باید منتظر ماند و دید آیا اولیویرا می‌تواند با «تیمی که خوش خواهد بست» در لیگ بر‌تر و لیگ قهرمانان سال آتی را هم روی نیمکت تراکتورسازی تبریز خواهد نشست یا.... نکته مهم این است که طرفداران تبریزی همه جوره پشت چهره محبوبشان هستند.

زلاتکو کرانچار البته شرایطش با اولیویرا کمی متفاوت است. مربی موفق کروات در سال جاری فوبتال نتوانست آنطور که باید در نتیجه گیری موفق عمل کند و از جام حذفی خیلی زود حدف شد و لیگ قهرمانان را هم در بد‌ترین شرایط تجربه کرد و در پایان روز چهارم با ۴ امتیاز قعرنشین است تا مشخص شود که سپاهان با آن سپاهانِ نتیجه گیر فاصله گرفته است. شاید به همین دلیل است که زلاتکو در شرایطی که تغریبا امیدی برای اول شدن در لیگ بر‌تر ندارد، آرزو می‌کند تا نتایج هفته ۳۰ لیگ بر‌تر به گونه‌ای رقم بخورد تا حداقل زردهای اصفهان بتوانند سهمیه حضور در لیگ قهرمانان آسیا را از آن خود کنند، چرا که کرانچار به خوبی می‌داند در شرایطی که دو فرصت قهرمانی از دست رفته است، غیبت در آسیا آن هم بعد از ۱۰ سال حضوری همیشگی جایی برای ادامه همکاری نخواهد گذاشت.