آنالیز: چهار نکته برای آنچلوتی
حفظِ شرایطِ موجود
باشگاهِ بایرن برایِ حفظ پپ گواردیولا، حداقل برایِ یک فصلِ دیگر تلاشِ زیادی کرد. اما تصمیمِ پپ برایِ رفتن به منچستر سیتی و شروعِ ماجراجوییِ جدیدی، نتیجه‌اش پایانِ دورانِ استراحتِ آنچلوتی و شروعِ کارش در باوارایا شد.
آنچلوتی از آن دست مربیانی است که اعتقاد به «سری که درد نمی‌کند دستمال نمی‌بندد» دارد و در همین دورانِ کوتاه بارها اعلام کرده تیمی پر ستاره بهش رسیده و قصدِ ادامه دادنِ همین مسیر را دارد. پس خبری از انقلاب نخواهد بود.
اسکوادِ بایرن همین حالا، حتی با در نظر گرفتنِ مصدومیت‌هایِ آرین روبن و جروم بواتنگ، یکی از بهترین اسکوادهایِ اروپا است. رفتنِ ماریو گوتزه، سباستین روده (هر دو دورتموند)، پیر امیل هویبرگ (ساوتهمپتون) و مهدی بن‌عطیه، بازیکنانی که نقشِ زیادی در تیمِ اول نداشتند، باعثِ سبک شدنِ اسکواد و جا باز شدن برایِ خریدهایِ احتمالیِ آینده شده است.
عجله‌ای برایِ رناتو نیست
انتقالِ 35 میلیون یوروییِ رناتو سانچس از بنفیکا به بایرن مونیخ یکی از بهترین خریدهایِ تابستانِ امسال بوده است. رناتویِ 18 ساله، پدیده‌یِ جدیدِ پرتغال و اروپا، در یورو 2016 هم ارزشِ خودش را نشان داد. اما آنچلوتی نباید برایِ استفاده از اولین بازیکنِ پرتغالیِ تاریخِ بایرن مونیخ عجله کند.
رناتو فرصتِ زیادی در آلیانتس آرنا خواهد داشت تا از تجربیاتِ ژابی آلونسو و فیلیپ لام (هر دو قهرمانِ چمپیونز لیگ و جامِ جهانی) استفاده کند. در ضمن رناتو استادِ "هنرهایِ تاریک"ِ خطِ میانی، یعنی آرتورو ویدال را هم کنارش خواهد داشت و می‌تواند درس‌هایی ویژه از هافبکِ سابقِ یوونتوس بگیرد.
بنابراین با توجهِ به سنِ کمِ رناتو، و فصلِ فشرده‌ای که پشتِ سر گذاشته، و همینطور گزینه‌هایِ زیادِ بایرن برایِ خطِ میانی، آنچلوتی می‌تواند با خیالِ راحت به هافبکِ جوانش فرصتِ تطبیق با محیطِ جدید را بدهد و به بهترین شکل پیشرفتش را رهبری کند.
بازگشتِ هوملز و ترمیمِ خطِ دفاعی
آنچلوتی بهتر از هر مربیِ دیگری به ضعفِ خطِ دفاعیِ بایرنِ گواردیولا آگاه است. اولین شکستِ بایرنِ پپ در نیمه نهاییِ چمپیونز لیگ، اتفاقی که دو سالِ پیاپی بعد از آن هم تکرار شد، به دستِ رئالِ آنچلوتی و در مجموع 0-5 در دو بازی رقم خورد.
وظیفه‌یِ اصلیِ آنچلوتی حالا، و در واقع تنها کاری که می‌تواند برایِ تیمش پیشرفت محسوب شود، رسیدن به فینالِ چمپیونز لیگ و فتحِ آن است. هیچ مربی‌ای در تاریخِ جامِ باشگاه‌هایِ بیشتر از آنچلوتی به این افتخار نرسیده (سه بار) و راهِ تکرارِ آن با بایرن ترمیمِ خطِ دفاعی در بازی‌هایِ بزرگ است. آنچلوتی برایِ این کار بهترین ابزارِ ممکن را دارد: متس هوملز، بواتنگ، لام و دیوید آلابا. یک مربیِ ایتالیایی آرزویی بالاتر از این برایِ خط دفاعش نمی‌تواند داشته باشد.
دیداری دوباره با کومن
این کارلو آنچلوتی بود که به کینگزلی کومنِ 16 ساله در ترکیبِ تیمِ اولِ پاریس سن ژرمن بازی داد و او را بدل به جوانترین بازیکنِ تاریخِ باشگاه کرد. چهار سال از آن روز می‌گذرد و کومن که تجربه‌یِ قهرمانیِ سریِ آ و بوندسلیگا را کسب کرده حالا یکی از مستعدترین وینگرهایِ فوتبالِ اروپا است.
درسته که آنچلوتی فرانک ریبری (33 ساله) و روبن (32) را دارد و قطعا اگر مصدوم نباشند ازشان استفاده خواهد کرد، اما کومن، کنارِ داگلاس کاستا، می‌توانند مثلِ فصلِ پیش گزینه‌هایی عالی برایِ بال‌هایِ بایرن باشند. چه کسی بهتر از خودِ آنچلوتی که کشفِ شانزده ساله‌اش را از یک پدیده به یک ستاره برساند؟
باشگاهِ بایرن برایِ حفظ پپ گواردیولا، حداقل برایِ یک فصلِ دیگر تلاشِ زیادی کرد. اما تصمیمِ پپ برایِ رفتن به منچستر سیتی و شروعِ ماجراجوییِ جدیدی، نتیجه‌اش پایانِ دورانِ استراحتِ آنچلوتی و شروعِ کارش در باوارایا شد.
آنچلوتی از آن دست مربیانی است که اعتقاد به «سری که درد نمی‌کند دستمال نمی‌بندد» دارد و در همین دورانِ کوتاه بارها اعلام کرده تیمی پر ستاره بهش رسیده و قصدِ ادامه دادنِ همین مسیر را دارد. پس خبری از انقلاب نخواهد بود.
اسکوادِ بایرن همین حالا، حتی با در نظر گرفتنِ مصدومیت‌هایِ آرین روبن و جروم بواتنگ، یکی از بهترین اسکوادهایِ اروپا است. رفتنِ ماریو گوتزه، سباستین روده (هر دو دورتموند)، پیر امیل هویبرگ (ساوتهمپتون) و مهدی بن‌عطیه، بازیکنانی که نقشِ زیادی در تیمِ اول نداشتند، باعثِ سبک شدنِ اسکواد و جا باز شدن برایِ خریدهایِ احتمالیِ آینده شده است.
عجله‌ای برایِ رناتو نیست
انتقالِ 35 میلیون یوروییِ رناتو سانچس از بنفیکا به بایرن مونیخ یکی از بهترین خریدهایِ تابستانِ امسال بوده است. رناتویِ 18 ساله، پدیده‌یِ جدیدِ پرتغال و اروپا، در یورو 2016 هم ارزشِ خودش را نشان داد. اما آنچلوتی نباید برایِ استفاده از اولین بازیکنِ پرتغالیِ تاریخِ بایرن مونیخ عجله کند.
رناتو فرصتِ زیادی در آلیانتس آرنا خواهد داشت تا از تجربیاتِ ژابی آلونسو و فیلیپ لام (هر دو قهرمانِ چمپیونز لیگ و جامِ جهانی) استفاده کند. در ضمن رناتو استادِ "هنرهایِ تاریک"ِ خطِ میانی، یعنی آرتورو ویدال را هم کنارش خواهد داشت و می‌تواند درس‌هایی ویژه از هافبکِ سابقِ یوونتوس بگیرد.
بنابراین با توجهِ به سنِ کمِ رناتو، و فصلِ فشرده‌ای که پشتِ سر گذاشته، و همینطور گزینه‌هایِ زیادِ بایرن برایِ خطِ میانی، آنچلوتی می‌تواند با خیالِ راحت به هافبکِ جوانش فرصتِ تطبیق با محیطِ جدید را بدهد و به بهترین شکل پیشرفتش را رهبری کند.
بازگشتِ هوملز و ترمیمِ خطِ دفاعی
آنچلوتی بهتر از هر مربیِ دیگری به ضعفِ خطِ دفاعیِ بایرنِ گواردیولا آگاه است. اولین شکستِ بایرنِ پپ در نیمه نهاییِ چمپیونز لیگ، اتفاقی که دو سالِ پیاپی بعد از آن هم تکرار شد، به دستِ رئالِ آنچلوتی و در مجموع 0-5 در دو بازی رقم خورد.
وظیفه‌یِ اصلیِ آنچلوتی حالا، و در واقع تنها کاری که می‌تواند برایِ تیمش پیشرفت محسوب شود، رسیدن به فینالِ چمپیونز لیگ و فتحِ آن است. هیچ مربی‌ای در تاریخِ جامِ باشگاه‌هایِ بیشتر از آنچلوتی به این افتخار نرسیده (سه بار) و راهِ تکرارِ آن با بایرن ترمیمِ خطِ دفاعی در بازی‌هایِ بزرگ است. آنچلوتی برایِ این کار بهترین ابزارِ ممکن را دارد: متس هوملز، بواتنگ، لام و دیوید آلابا. یک مربیِ ایتالیایی آرزویی بالاتر از این برایِ خط دفاعش نمی‌تواند داشته باشد.
دیداری دوباره با کومن
این کارلو آنچلوتی بود که به کینگزلی کومنِ 16 ساله در ترکیبِ تیمِ اولِ پاریس سن ژرمن بازی داد و او را بدل به جوانترین بازیکنِ تاریخِ باشگاه کرد. چهار سال از آن روز می‌گذرد و کومن که تجربه‌یِ قهرمانیِ سریِ آ و بوندسلیگا را کسب کرده حالا یکی از مستعدترین وینگرهایِ فوتبالِ اروپا است.
درسته که آنچلوتی فرانک ریبری (33 ساله) و روبن (32) را دارد و قطعا اگر مصدوم نباشند ازشان استفاده خواهد کرد، اما کومن، کنارِ داگلاس کاستا، می‌توانند مثلِ فصلِ پیش گزینه‌هایی عالی برایِ بال‌هایِ بایرن باشند. چه کسی بهتر از خودِ آنچلوتی که کشفِ شانزده ساله‌اش را از یک پدیده به یک ستاره برساند؟
نظر دهید