گزارش: آمار مصدومیت‌های بایرن گواردیولا و نگرانی سیتی
آی‌اسپورت – پپ رژیمِ غذاییِ سفت و سختی به بازیکنانش در سیتی تحمیل کرده است. فعلا خبری از پیتزا و آب میوه نخواهد بود و بازیکنانی که اضافه وزن دارند حق ندارند با تیمِ اول تمرین کنند. «برایِ من وزن خیلی خیلی مهمه. ما باید بدویم، بجنگیم، استارت بزنیم و توپ را پس بگیریم. سه روز بعد از سه روز بعد از سه روز. در این شرایط وقتی بازیکن آماده نباشه و وزنش مناسب نباشه اوضاع خطرناک میشه.»
منچستر سیتی فصلِ پیش بیش از هر تیمِ دیگری در لیگِ برتر مصدوم داشت (79). در این جدول استوک (73)، منچستر یونایتد (69) و لیورپول (68) در رده‌هایِ بعدی قرار داشتند. سیتی در این فصل که با 15 امتیاز کمتر نسبت به لستر سیتیِ قهرمان چهارم شد، 12 بازیکنِ تیمِ اولش را حداقل در چهار بازیِ لیگِ برتر از دست داد. در این میانِ غیبتِ وینسنت کمپانی (23 بازی)، داوید سیلوا (14)، کوین دبروینه (7) و سرخیو آگوئرو (6) بیشترین ضربه را به تیمِ پیگرینی زد.
مصدومیت یکی از مهمترین مشکلاتی است که سیتی برایِ بازگشت به کورسِ قهرمانی باید حلش کند. اما گواردیولا با تمامِ نبوغش در مربیگری، بهترین گزینه برایِ حلِ این معضل نیست. بایرنِ پپ در طولِ سه سال حضورش در باواریا مدام با مشکلِ مصدومیت مواجه بود. در فصلِ اول (2014-2013)، تیاگو آلکانتارا که قرار بود مهره‌یِ اصلیِ بایرنِ پپ باشد 15 بازیِ لیگ را از دست داد و خاوی مارتینز (12)، فرانک ریبری (10) و باستین شواین‌اشتایگر (10) هم دیگر غایبینِ طولانی مدتِ تیم بودند.
در فصلِ بعد به علاوه‌یِ این چهار بازیکن که باز هم بازی‌هایِ زیادی را از دست دادند، دیوید آلابا (15 بازی)، فیلیپ لام (14)، آرین روبن (13) و رافینیا (6) هم به جمعِ مصدومینِ بلندمدت اضافه شدند. همین مصدومیت‌هایِ زیاد بود که متودهایِ تمرینی و بازیِ پرفشارِ پپ را در باواریا زیرِ سوال برد. از منظرِ او اما تقصیر بر گردنِ کادرِ پزشکی بود. این درگیری بعد از مصدومیتِ مهدی بن‌عطیه و دست زدنِ تمسخرآمیزِ پپ برایِ دکترهایش که در حالِ خارج کردنِ او از زمین در بازی مقابلِ لورکوزن بودند به اوج خودش رسید و در نهایتا بعد از شکستِ 1-3 مقابلِ پورتو به نقطه‌ای بدونِ بازگشت رسید.
پپ برایِ چیدنِ تیمش در یک چهارمِ نهاییِ چمپیونز لیگ تنها 14 بازیکنِ آماده داشت و همین مسئله را دلیلِ اصلیِ شکستِ تیمش می‌دانست. با اینکه بایرن در بازیِ برگشت با شش گل پورتو را نابود کرد و انتقامِ شکستِ قبلی را گرفت، اما انتقاداتِ شدیدِ پپ از دکتر هانس-ویلهلم مولر-ولفهارت باعث شد تا او بعد از بیش از دو دهه، آلیانتز آرنا را ترک کند.
فصلِ بعد با وجودِ تغییر در کادرِ پزشکی، وضعیتِ مصدومیت‌هایِ بایرن چندان بهتر نشد. جروم بواتنگ، ماریو گوتزه، خوان برنات، بن‌عطیه، مارتینز، روبن و ریبری هر کدام حداقل 9 بازیِ لیگ را از دست دادند. اما گواردیولا همچنان از تیمِ پزشکی‌اش انتقاد می‌کرد و حتی بعد از شکست مقابلِ اتلتیکو مادرید در نیمه نهایی تواناییِ آن‌ها را با مقایسه با کادرِ فنیِ حریف زیرِ سوال برد و پرسید چطور دکترهایِ اتلتی دیگو گودین را اینقدر زود از مصدومیت رها و آماده‌یِ بازی کردند.
چالشِ جدیدِ پپ حالا در منچستر سیتی است، جایی که نه تنها باید ثابت کند در نزدیک‌ترین و پرفشارترین لیگِ اروپا هم قادر به تکرارِ قهرمانی‌هایش در لا لیگا و بوندسلیگا است، بلکه باید نشان بدهد مصدومیت‌هایِ بازیکنانِ بایرن تقصیرِ او نبوده و تیمِ جدیدش را از بحرانِ مصدومیت‌هایِ فصلِ پیش نجات دهد.
منچستر سیتی فصلِ پیش بیش از هر تیمِ دیگری در لیگِ برتر مصدوم داشت (79). در این جدول استوک (73)، منچستر یونایتد (69) و لیورپول (68) در رده‌هایِ بعدی قرار داشتند. سیتی در این فصل که با 15 امتیاز کمتر نسبت به لستر سیتیِ قهرمان چهارم شد، 12 بازیکنِ تیمِ اولش را حداقل در چهار بازیِ لیگِ برتر از دست داد. در این میانِ غیبتِ وینسنت کمپانی (23 بازی)، داوید سیلوا (14)، کوین دبروینه (7) و سرخیو آگوئرو (6) بیشترین ضربه را به تیمِ پیگرینی زد.
مصدومیت یکی از مهمترین مشکلاتی است که سیتی برایِ بازگشت به کورسِ قهرمانی باید حلش کند. اما گواردیولا با تمامِ نبوغش در مربیگری، بهترین گزینه برایِ حلِ این معضل نیست. بایرنِ پپ در طولِ سه سال حضورش در باواریا مدام با مشکلِ مصدومیت مواجه بود. در فصلِ اول (2014-2013)، تیاگو آلکانتارا که قرار بود مهره‌یِ اصلیِ بایرنِ پپ باشد 15 بازیِ لیگ را از دست داد و خاوی مارتینز (12)، فرانک ریبری (10) و باستین شواین‌اشتایگر (10) هم دیگر غایبینِ طولانی مدتِ تیم بودند.
در فصلِ بعد به علاوه‌یِ این چهار بازیکن که باز هم بازی‌هایِ زیادی را از دست دادند، دیوید آلابا (15 بازی)، فیلیپ لام (14)، آرین روبن (13) و رافینیا (6) هم به جمعِ مصدومینِ بلندمدت اضافه شدند. همین مصدومیت‌هایِ زیاد بود که متودهایِ تمرینی و بازیِ پرفشارِ پپ را در باواریا زیرِ سوال برد. از منظرِ او اما تقصیر بر گردنِ کادرِ پزشکی بود. این درگیری بعد از مصدومیتِ مهدی بن‌عطیه و دست زدنِ تمسخرآمیزِ پپ برایِ دکترهایش که در حالِ خارج کردنِ او از زمین در بازی مقابلِ لورکوزن بودند به اوج خودش رسید و در نهایتا بعد از شکستِ 1-3 مقابلِ پورتو به نقطه‌ای بدونِ بازگشت رسید.
پپ برایِ چیدنِ تیمش در یک چهارمِ نهاییِ چمپیونز لیگ تنها 14 بازیکنِ آماده داشت و همین مسئله را دلیلِ اصلیِ شکستِ تیمش می‌دانست. با اینکه بایرن در بازیِ برگشت با شش گل پورتو را نابود کرد و انتقامِ شکستِ قبلی را گرفت، اما انتقاداتِ شدیدِ پپ از دکتر هانس-ویلهلم مولر-ولفهارت باعث شد تا او بعد از بیش از دو دهه، آلیانتز آرنا را ترک کند.
فصلِ بعد با وجودِ تغییر در کادرِ پزشکی، وضعیتِ مصدومیت‌هایِ بایرن چندان بهتر نشد. جروم بواتنگ، ماریو گوتزه، خوان برنات، بن‌عطیه، مارتینز، روبن و ریبری هر کدام حداقل 9 بازیِ لیگ را از دست دادند. اما گواردیولا همچنان از تیمِ پزشکی‌اش انتقاد می‌کرد و حتی بعد از شکست مقابلِ اتلتیکو مادرید در نیمه نهایی تواناییِ آن‌ها را با مقایسه با کادرِ فنیِ حریف زیرِ سوال برد و پرسید چطور دکترهایِ اتلتی دیگو گودین را اینقدر زود از مصدومیت رها و آماده‌یِ بازی کردند.
چالشِ جدیدِ پپ حالا در منچستر سیتی است، جایی که نه تنها باید ثابت کند در نزدیک‌ترین و پرفشارترین لیگِ اروپا هم قادر به تکرارِ قهرمانی‌هایش در لا لیگا و بوندسلیگا است، بلکه باید نشان بدهد مصدومیت‌هایِ بازیکنانِ بایرن تقصیرِ او نبوده و تیمِ جدیدش را از بحرانِ مصدومیت‌هایِ فصلِ پیش نجات دهد.
۱ نظر
برزو
شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۵، ۱۱:۵۸