آی اسپورت- حسین فرکی تیمی دارد به نام بنفیکا که از بیش از 40 سال پیش در یکی از مناطق جنوبی تهران پایه‌گذاری شده است. او و تعدادی از جوان‌های سابق فوتبالدوست آن تیم را پایه‌گذاری کردند و هم اینک نیز هر هفته یک بار جمع می‌شوند و بازی می‌کنند. سن و سال آنها بالا رفته و حالا پسران آن مردان بیشتر از پدرانشان عضو بنفیکا به حساب می‌آیند. چون دوباره این اسم را آوردیم، لابد از خود می‌پرسید بنفیکا که متعلق به پرتغال و باشگاهی نامدار است، چه ربطی به تهران و فرکی و بچه محل‌ها و دوستان وی دارد؟ فرکی در پاسخ می‌گوید: «بنیانگذار تیم که من بعدا به جمع او و سایر نفرات تیم پیوستم، به شدت دلباخته بنفیکا بود. بنفیکا آن زمان برای خود کیا و بیایی داشت و قهرمان باشگاه‌های اروپا شده بود. اوزه بیو را داشت و البته این تیم با همین ستاره بزرگش به تهران آمد و با پرسپولیس یک بازی دوستانه انجام داد و صفر – 4 برنده شد.»

فرکی غایب اکثر جلسات تمرین بچه‌های بنفیکا در دو سال اخیر بوده است. دلیل، ساده و بدیهی است؛ او دو سالی است که فولاد را در اهواز هدایت می‌کند و نمی‌تواند همیشه سر وقت در تهران برای تمرینات‌ بنفیکا حاضر باشد. اما دوستان قدیمی یکدیگر را هرگز فراموش نکرده‌اند. جمعه شب گذشته که فولاد با هدایت فنی درست و توأم با متانت حسین فرکی قهرمان لیگ برتر کشور شد و موبایلش پشت سر هم زنگ می‌خورد، چند تا از تلفن‌ها مال بچه‌های بنفیکا بود. آنها زنگ زده بودند تا به حسین آقا مهمترین عنوان زندگی ورزشی‌اش را در صحنه‌های داخلی تبریک بگویند. او البته با برانکو که فرکی را دستیار اول خود قرار داده بود، عنوان قهرمانی فوتبال بازی‌های آسیایی 2002 و مقام سومی جام ملت‌های آسیای 2004 را کسب کرده بود اما مقام اولی امسال فولاد، نخستین و مهمترین مقام کسب شده توسط او تحت عنوان یک سرمربی است.

منبع: ایران ورزشی