سعید شمس

آی اسپورت - استقلال باخت و این باختن باعث شد تا هم از لیگ قهرمانان خداحافظی زود هنگامی داشته باشند و هم اینکه برای بودن در لیگ آتی قاره حتی نتوانند در انتظار معجزه (قهرمانی در آسیا) باشند.

حالا آبی‌ها و در راس آن‌ها یک امیرِ قلعه نویی مانده است و سه ناکامی در سه جامی که استقلال در هر «سه» با ادعای اول شدن آمده بود. حالا استقلال باخت، تا یکبار دیکر مشخص شود، فوتبال برای موفقیت به تفکری حرفه‌ای احتیاج دارد.

سئوال این است «آیا تیمی که در خلال رقابت‌هایش سه تن از مهره‌های موثر خود را از دست داد، می‌تواند دنبال موفق شدن باشد»

سئوال دیگر هم می‌تواند این باشد که «آیا تیمی که هیچ کدام از خریدهای نیم فصلش نتوانند تاثیری اندک در روند تیم بگذارند، واقعا می‌تواند ادعای مدعی بودن یا قهرمانی داشته باشد»

سئوال بعدی این است که «آیا یک مربی باید بیشتر وقت و انرژی‌اش را صرف دغدغه‌های فوتبالی کند یا اینکه بیشتر به حاشیه‌ها توجه کند و آیا مربی که حاشیه را به متن ترجیح می‌دهد، می‌تواند تیمش را به سمت اول شدن سوق بدهد»

همچنین این سئوال هم مطرح است که «تیمی که مدیرش به جای عقد قراردادهای حرفه‌ای و برآورده کردن همه نیازهای تیم، وقتش را با مصاحبه‌های رنگارنگ و بی‌نتیجه و کل کلِ بی‌مورد با این و آن می‌گذراند، می‌تواند شرایط مطلوبی را نسبت به رقبایش داشته باشد»

و «آیا»‌هایی دیگر که جواب همه‌شان «نه» است تا مشخص شود که ناکامی‌های متوالیِ استقلال را نباید عجیب یا اتفاق بدانیم، تیمی که با شکل و شمایل مشاهده شده در یکسال اخیر مدیریت شده است، راهی جزء بن بست ندارد و اگر غیر از این می‌شد، جای تعجب داشت.

پس باید گفت که استقلال در شرایطی فصل فوتبالی اش را باخت که باختش، باختی طبیعی و بر اساس واقعیت های پیرامون این باشگاه است.