آی‌اسپورت- فوتبال ما سال‌ها است که می‌خواهد با دروغ کلاغ قصه‌هایش را به لانه امن برساند. روزگار مصطفوی در فدراسیون فوتبال را مرور می‌کنیم؛ آن روزهای پیتر ولاپان و مدیریت پیشکش قالیچه ابریشم و پسته برای لاپوشانی‌ها ما را به جایی رساند؟ ادعاهای پوچی که تعلیق فوتبال ما را پس از جام جهانی ۲۰۰۶ هیچ می‌دانستند اما این گونه نشد. این دروغ‌ها را بارها ادامه دادیم و نتیجه نگرفتیم. اما باز اصرار به تکرار دروغ داریم. آخرین آن در خواست ریاست فدراسیون  فوتبال است از نمایندگان مجلس یا به عبارتی خانه ملت که بر دروغ فداسیون مبنی بر خصوصی بودن پرسپولیس و استقلال صحه بگذارند. سوال‌ها را تکرار می‌­کنیم؛ آیا از دروغ خسته نشدیم؟ چند روزی از ماجرای دروغ مدیر منتخب مستعفی و هیات مدیره همچنان شاغل و طارمی نگذشته است و آن افتضاح همچنان نقل محافل است اما باز دروغ می‌گویند. می‌پرسیم چرا باید در مورد پرسپولیس و استقلال دروغ گفت و نپرسید درآمدهای فدراسیون فوتبال و حق پخش چه شدند؟ چرا باید فاجعه مدیران دولتی این دو باشگاه را که منجر به از بین رفتن میلیاردها تومان برای جریمه شد را ادامه دهیم؟ چرا با اصل بدیهی موفقیت فوتبال و اصولا اقتصاد در بخش خصوصی عناد و اصرار به ادامه آن داریم؟ چرا باید پایه‌ریزی صحیح و آغاز باشگاه‌داری خصوصی را فدای دروغ فدراسیون کنیم؟ آقایان قصه فوتبال و کلاغ موفقیت آن با اصرار به فوتبال دولتی به جایی نمی‌رسد. این چه مجلسی است که برای فوتبال هم باید دروغ بگوید ؟ افسوس!