آی اسپورت – در فوتبال سه نوع مهاجم داریم؛

١ - مهاجم كلاسیک یا همان سانتر فوروارد، مثال: لوكاكو، بنزما/ این مهاجمان تا حدودى كُند، داراى میانگین قد خوب و صد البته فیزیكى و فرصت طلب هستند.

٢ - مهاجم كاذب یا در سایه، مثال: مسى، هازارد/ سرشار از خلاقیت، هوش بالا، تند و تیز و در اكثر مواقع گره تاكتیكى تیم به دست آنها باز مى‌شود. فضاسازى و خلق موقعیت براى مهاجمان نوع اول، توسط این مهاجمان صورت می‌گیرد.

٣ - مهاجم مدرن، مثال: كریس رونالدو، گریزمان/ مهم‌ترین اركان اصلى تیم در محوطه دفاعى حریف محسوب مى‌شوند . آنها موقعیت مى‌سازند، توانایى دریبلینگ دارند، شوت‌زن و سرزن هستند و این خصوصیات آنها را به كامل‌ترین نوع مهاجم تبدیل كرده است.

على قربانى یک مهاجم كلاسیك و حضور آن در راس هر تیمى یك آپشن مهم براى هر مربى محسوب مى‌شود. حضور مهاجم نوع دوم در كنار قربانى مى‌تواند زمینه ساز استفاده حداكثرى از توانمندی‌هاى این بازیكن باشد.

سال گذشته على قربانى با قدبلند و قدرت هدزنى بالا اكثر توپهاى ارسال شده به محوطه جریمه حریف را براى كاوه رضایى تبدیل به موقعیت می‌كرد و مشابه آن، امسال نیز، درست بعد از حضور وینفرد شفر بر روى نیمكت آبى پوشان، قربانى به مهاجم موردعلاقه این مربى آلمانى تبدیل شد.

و اما نكته اصلى مطلب از اینجا شروع مى‌شود؛ دوران اوج على قربانى در لیگ جارى چگونه شروع شد؟ در هفته پانزدهم مقابل سپاهان، شفر فرشید اسماعیلى را به عنوان مهاجم سایه به زمین فرستاد و این تغییر تاكتیك منجر به گلزنى على قربانى در آن بازى شد. در بازى با ایرانجوان ، مهدى قائدى به عنوان مهاجم نوع دوم به كار گرفته شد و باز هم قربانى توانست گلزنى كند. در بازى با صنعت نفت ، محسن كریمى به عنوان مهاجم كاذب در كنار قربانى وارد تركیب شد و قربانى توانست پاس گل و چندین موقعیت خطرناك را براى كریمى و سایر بازیكنان رقم بزند.

شما نمى‌توانید از یك مهاجم كلاسیک، انتظار مدرن بودن داشته باشید. این انتظار زمانى مهیا خواهدشد كه دو وینگر سرعتى در سمت چپ و راست خلق موقعیت كنند و یا مهاجم كاذب در پشت سر به این بازیكن كمک كند. به بازیكن هم سبك قربانى در سال‌هاى نه چندان دور استقلال مى‌توان به رضا عنایتى اشاره كرد كه در كنار سیاوش اكبرپور (مهاجم سایه)، به یكى از بهترین مهاجمان تاریخ لیگ برتر تبدیل شد.