ميلاد زكىپور؛ بدون اشتها!
آیاسپورت- هر تيمى پس از اينكه هافبکهايش خلع سلاح شوند، بايد از كناره ها راهى به دروازه حريف پيدا كند اما در بازى استقلال با پديده بازيكنان كنارى و على الخصوص سمت چپ اين تيم عملا سلاحى نداشتند كه خلع شود! وريا غفورى به مانند بازيهاى قبلى در توپ گيرى و حمله از راست موفق عمل كرد، اما نقد اصلى اين ديدار همچون اكثر ديدارهاى قبلى استقلال به سمت چپ مربوط مىشود.
از آخرين درخشش سمت چپ استقلال در یک بازى رسمى یک سال میگذرد؛ دربى ٨٤ كه با نتيجه ٣-٢ به سود استقلال پايان يافت. اين بازى نقطه عطف ميلاد زكىپور بود، به نحوى كه در آن بازى برانكو را وادار كرد تا يار روبهرويش (رضاييان) را تعويض كند. بعد از آن بازى استقلالى ها فارغ از نتيجه كسب شده ، محو درخشش زكى پور در آن بازى بودند.
چند ساعت بعد از بازى ميلاد زكى پور جمله انگيزشى را در برنامه نود بيان كرد كه حسابى هواداران استقلال را هيجان زده كرد: من بايد رضاييان را مهار كنم؟ چرا او نبايد من را مهار كند؟
غافل از اينكه آن بازى شروع و خط پايان درخشش ميلاد زكى پور بود. بعد از پيوستن شفر به استقلال ، اين مربى بارها سمت چپ تيمش را دستخوش تغييراتى كرده، اما هنوز نتوانسته تاكتيک هاى لازم از سمت چپ را به حريفانش ديكته كند. سريال ليگ برتر در حال رسیدن به قسمت هاى پاياني است، اما مربى و بازيكنان سمت چپ استقلال نتوانسته اند سكانس هاى زيبايى را براى هوادارانشان رقم بزنند.
۶ نظر
سعید از خوزستان
جمعه ۲۹ دی ۱۳۹۶، ۱۹:۳۶مهدی1
جمعه ۲۹ دی ۱۳۹۶، ۲۱:۱۱خری بین
جمعه ۲۹ دی ۱۳۹۶، ۲۲:۵۸مارال
شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۶، ۰۱:۱۶این اون نیس ایشون از گروه اسم دزدا هستند خودش استقلالی.
استقلالی واقعی
شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۶، ۰۷:۲۲فرناز آبیدل
شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۶، ۱۲:۳۹( ذیل تحلیل اقای تقوی عزیز در همین سایت نظرم را گفتم):
به نظر سرمربی تیم احترام می گذارم، اما نگاه سرسختانه ایشان(شفر) را نسبت به عدم استفاده از قاعدی و تا حدودی حیدری نمی فهمم: در جناحین در این بازی خاص با توجه به مطلبی که فرمودید، این دو می توانستند برگ برنده ی بزرگی برایمان باشد و همچنین در بازی با سایپا که نقطه ضعف مان اتفاقا غیبت جپاروف ( در مرکز زمین و پشت مهاجم) بود و میشد در عوض با تقویت و پوشش حملات سرعتی از جناحین بازی را بازتر و حریف را در محوطه ی خودی شان نگه داشت و از فشار حمله و ضدحملاتشان کاست ... اما دریغ که به جای مهاجم و وینگر، پژمان عزیز به بازی اورده شد و بعد هم عدم انالیز مناسب و گوشزد آن به بازیکنان که حواسشان به فرصت طلبی سایپایی ها از ایستگاهی(کرنر) باشد.
قاعدی که با فرصت بسیااار کوتاه بازی اش ثابت کرده که کم ترین اثرش دست کم، به هم ریختن موثر ساختار دفاعی و میانی تیم مقابل است و در همین زمان اندک آمار ۳ بار تیر دروازه را دارد ( که این یعنی بوی گل در صورت حضور مستمر و نه فقط ۵ و ۱۵ دقیقه اخر بازی!)
حتی برزای هم در این بازی بسیار دیر امد و جابر هم بسیار دیر تعویض شد...
باز هم تکرار می کنم، در نبود شجاعیان تکنیکی و تا حدودی سرعتی، قاعدی بهترین جایگزین و برگ برنده تیم می توانست باشد.
امیدوارم که تاکتیک مان در بازی هایی که مصدوم و محروم داریم، این میزان منفعل و قابل پیش بینی و بازی خوانی(آنالیز) حریفان آتی نباشد...