آی اسپورت- شاید در آیتم «ترین‌های» نود جای قسمتی خالی باشد با عنوان «غرغروترین هفته» که بدون هیچ تردیدی به هواداران پرسپولیس تعلق خواهد گرفت. اینکه پرسپولیس پس از ماراتن ۱۲۰ دقیقه‌ای با صنعت نفت و فقط ۴ روز استراحت به مصاف فولاد قدرتمند می‌رود و با امتیاز جهنم الغدیر را ترک می‌کند، شایسته‌ی تقدیر نیست؟ اینکه تیم سرخپوش حتی در روز بدش هم رکوردهایی به قدمت تاریخ لیگ برتر را جابجا می‌کند، باشکوه نیست؟

آیا مساوی با فولاد فاجعه است؟ آنهم فولاد تقویت شده‌ای که با توجه به افت شدید پارس جنوبی، الساعه اصلی‌ترین رقیب سرخپوشان به شمار می‌رود. تیم برانکو، تیم خستگی‌ناپذیر برانکو خم می‌شود اما نمی‌شکند. اثرات بازی سنگین حذفی اگر استقلال خوزستان و نفت آبادان را با هفت گل و کلکسیون اشتباهات تا مرز فروپاشی می‌کشاند، در تیم پرفسور به قدر خوردن یک گل بادآورده در انتهای بازی مجال ظهور و بروز دارد.

شکی نیست که بغل پای کم‌جان زهیوی را یک گلر متمرکزتر براحتی مهار می‌کرد اما حال که بضاعت پرسپولیس تا انتهای فصل همین آقای کلین‌شیت است تاختن به او دردی از پرسپولیس دوا نمی‌کند، چه از جانب هواداران که دلشان از فرمایشات حضرتش خون است چه از جانب کارشناسانی چون کاویانپور دوست‌داشتنی.

آنچه اظهر من الشمس است اینکه پرسپولیس با حضور سید جلال قوام و دوام و انتظامی که باید را دارد. با برگشتن و رسیدن وحید امیری و نوراللهی-که در راهروهای نظام وظیفه سرگردان است- تیم همان هیولای ترسناک نیم فصل اول خواهد بود. فقط می‌ماند نشاطی که در وانفسای بازی‌های سنگین از سرخپوشان گرفته شده که آنهم دور از دست نیست.

هواداران پرسپولیس اگر دلتنگ برقِ الماس نشان و شادابی پرسپولیس شده‌اند شاید پیش از نیشتر زدن به پرسپولیس، باید جوالدوزی به خودشان بزنند. ماجرای این فقر تماشاگر چیست؟ چه بر سر حضورهای حماسی هواداران آمده است؟ مقتدرترین پرسپولیس تاریخ لیگ برتر را عده‌ای انگشت‌شمار نظاره می‌کنند. ۱۶ سال انتظار سخت برای ثبت اختلاف ۱۶ امتیازی با رقیب دیرینه طی شد، ناز شست این پرسپولیس را با جمعیت ده هزار نفری پرداخت نمی‌کنند. اگر نشاط می‌خواهید از خودتان آغاز کنید، از فضاهای مجازی، از روی سکوها این نشاط را به این تیم شگفت‌انگیز تزریق کنید.