آی اسپورت- بازی روز شنبه پرسپولیس در مشهد با گل ثانيه هاي پاياني اميري منجر به كسب سه امتیاز شيرين بازی با پدیده شد. شاید پرسپولیس برای رسیدن به قهرمانی در مقطعی قرار دارد که فقط کسب سه امتیاز برای این تیم کافی باشد. اما بايد دقت كرد كه در همه بازی‌ها معجزه رخ نمی‌دهد. در بازی‌های امسال پرسپولیس بجز چند بازی مثل نفت تهران، سپاهان و نفت آبادان؛ در سایر بازیها تیم در خلق موقعیت گل خوب عمل نمی کند و همان چند موقعیتی را هم که بدست می آورد با بی دقتی هر چه تمامتر مهاجمین از دست می دهد .هافبک‌های ثابت تیم در تمام بازها (کامیابی نیا و مسلمان) نشانی از شادابي بازی‌های سال قبل خود ندارند. ضعف مهاجمین دوم تیم در کنار طارمی، باعث شده زهر خط حمله پرسپولیس همچون سال قبل نباشد. در ليگ گذشته هماهنگی بالاي طارمی و علیپور هر خط دفاعی را آزار می‌داد اما در اين فصل بدلیل نزول علیپور و همچنین عدم كارايي پریموف، آمار گل زده هاي پرسپوليس كاهش يافته تا در جمع بالانشينان جدول، تیم برانکو كمترين گل زده را داشته باشند. تا اينجاي فصل به نظر می رسد برانکو در استفاده از سیستم2-4-4 موفق سال گذشته با توجه به ابزارهای موجود به مشکلاتي برخورد نموده كه شايد تغییر نگرش و تاکتیک باعث یک دگرگونی در ادامه بازي هاي اين فصل شود. اما راهکار چیست؟ یک راهکار با توجه به نيروهاي فعلي تيم مي تواند بازگشت به سيستم 1-3-2-4 باشد كه در ادامه به آن خواهيم پرداخت.
در سيستم فوق با اضافه شدن يك هافبك دفاعي در كنار كاميابي نيا و البته ايجاد تغيير در خط دفاعي با حضور رضاييان در راست وانصاري در چپ، در هنگام حمله دو بال كناري( اميري و احمد زاده) کاملا به طارمی نزدیک شده و با اضافه شدن مسلمان به خط حمله، 4 نفر در این فاز حضور خواهند داشت.همچنين حضور رضاییان در سمت راست و محمد انصاری در دفاع چپ برخلاف بازی‌های قبل(ماهینی-ربیع خواه) که دفاع‌های کناری در فاز هجومی همکاری نداشتند، کناره ها نيز مثل فصل قبل قدرت هجومی خود را حفظ خواهند کرد. در بازی‌های کنونی پرسپولیس، حریفان دست تیم را خوانده اند و با توجه به ضعف تیم در کناره ها همه راههای نفوذ از مرکز را می بندند و طبیعتا پرسپولیس در خلق موقعیت دچار مشکل خواهد شد.

آرایش تیم در زمان حمله

 در هنگام ضد حمله، با اضافه شدن يك هافبك مياني ديگر در کنار کامیابی نیا ،پس از حضور مدافعان کناری در فاز حمله، نگرانی بابت خالی ماندن فضای پشت مدافعان کناری نيز به حداقل خواهد رسيد. اما در فاز دفاع و هنگام تصاحب توپ توسط حریف، آرایش زير شكل خواهد گرفت که میانه میدان و کناره ها برای نفوذ حریف کامل بسته خواهد شد.

آرایش تیم در زمان دفاع

این تغيير سيستم به پرسپولیس این امکان را می‌دهد که هم‌زمان به مرکز و کناره‌های دفاع حریف هجوم ببرد و به جای آنکه احمدزاده و امیری از کنار به خط حمله اضافه شوند به مرکز دفاع حريف و به طارمی نزدیک شوند و وظیفه بال‌هاي كناري به رضاییان به انصاری محول گردد. بدین ترتیب فشاری که به تنهایی روی دوش طارمی برای گل زدن وجود دارد برداشته شده و امیری و احمدزاده نیز می توانند دفاعهای حریف را دچار سردرگمی کنند.

 امير حسين شبانكار ، محمد معتمدنيا