ایستاده در صدر؛ تولدت مبارک آقای نابغه
آی اسپورت – کاری که او تا امروز انجام داده، بیشتر شبیه کاری است که نوابغ علمی انجام میدهند. مسیری که او رفته، مسیر یک محقق است. از جوانی شیفته دانستن در مورد فلسفه مربیان مختلف بوده و برای پی بردن به برخی سوالات ذهنش صدها یا گاهی هزاران کیلومتر سفر کرده تا خودش مستقیم با شخصیتهای بزرگ فوتبالی ملاقات کند. چندین و چند روز مهمان مارچلو بیلسا در مزرعهش در روزاریو آرژانتین بود و با سزار منوتی در همان روزها بحث و گفتوگو داشت. پیشتر با آنخل کاپا دستیار والدانو ساعتها در مورد فلسفه خاویر کلمنته صحبت کرده بود.
پپ گواردیولا، شیفته یادگیری و زیبایی است. توانایی یادگیری بالا به همراه نبوغ ذاتی او را تبدیل به یکی از بزرگترین مربیهای تاریخ فوتبال کرده است. بلایی که او با بارسای دیوانهاش سر تیمهای دیگر میآورد هنوز هم ملاکی برای مقایسه تیمهای خوب و رویایی است. میتوان در این مورد خیلی افراطی مقایسههای بزرگی انجام داد. میتوان بارسای رویایی پپ گواردیولا را با تیمهای مربیان بزرگی مثل هاینکس، کرایوف، فرگوسن، ونگر، ساکی، رینوس میشکل، کارلتو و هر کس دیگری مقایسه کرد و در نهایت به نتیجههایی به نفع پپ رسید. دلیلش این است که پپ از همه این اسطورهها ایدههایی را دزدیده و با نبوغ بینظیری به تفکرات خودش پیوند زده است. به همین دلیل است که به هر لیگی میرود آن را تبدیل به یک لیگ تک قطبی میکند.
اتهامی که سابقا به او وارد میشد این بود که تیمهایش؛ بارسا و بایرن هر دو ابرقدرت لیگهای خود بودند. و منتقدین رئال مادرید، دورتموند و تیمهای بزرگ و پرسابقه دیگر را کلا کتمان میکردند. لیگ سخت را لیگ انگلیس میدانستند. و وقتی با منسیتی سال اول خوبی در لیگ برتر نداشت مردم گمان میکردند نظراتشان در مورد پپ درست بوده و او فقط جایی میتواند موفق باشد که رقیب جدی نداشته باشد. اما گواردیولا امسال به همه ثابت کرده که «او» کاری میکند که رقیب جدی وجود نداشته باشد. اختلاف امتیاز سیتی با تیمهای دیگر شگفتانگیز است و شاید شاهد یک قهرمانی بسیار زودهنگام باشیم. حالا لیگ انگلیس هم مثل آلمان تک قطبی شده است. منسیتی هم مثل بایرن در پایان نیمفصل اول قهرمانی خود را قطعی کرده و فقط مانده روی کاغذ به این عنوان برسد.
پپ دیوانهی کارها و ایدههای عجیب است. از مشورت گرفتن خوشش میآید و این را میتوانید از آنجا ببینید که دوازده دستیار رسمی در منسیتی دارد. شاید اغلب مردم فکر کنند که سبک او تکراری و خستهکننده است. اما نگاهی به تیمهایش نشان میدهد او هر سال یک بازی متفاوت را به نمایش میگذارد. ۴سال حضور در بارسا و ۴تیم متفاوت. ۳سال حضور در بایرن و دهها ترکیب و چیدمان مختلف. و البته منسیتی ۲۰۱۶-۱۷ و مقایسهاش با منسیتی ۲۰۱۷-۱۸ نشان میدهد که او فلسفه ثابت، اما روشهای متفاوت را انتخاب میکند.
پپ گواردیولا، امروز ۴۷ ساله شد. او هدیه بزرگ خدا به فوتبال بوده است. تاثیر او در فوتبال به حدی است که از امروز تا دههها بعد یک یک مربیان بزرگ جهان با او مقایسه خواهند شد. شاید دوستان لاتین و سرخپوستش از آمریکای جنوبی بهتر باشد که او را «ایستاده در صدر» صدا کنند.
۱ نظر
بهنام
پنجشنبه ۲۸ دی ۱۳۹۶، ۱۷:۴۲