آی‌اسپورت - جنارو گتوزو و میلان بالاخره به روزهای آرامش رسیده‌‌اند و فعلا از شر نتایج بد خلاصی پیدا کرده‌اند. جنارو گتوزو با آغاز تعطیلات زمستانی سری آ در مصاحبه با سایت آنسا از چندهفته‌ای که روی نیمکت میلان گذراند می‌گوید.

«حداقل چیزی که می‌توانم بگویم، این است که دوست دارم بمانم. مالکان جدید سرمایه‌گذاری زیادی انجام داده‌اند. آنها اعتماد به نفس و مسئولیت‌پذیری زیادی به من داده‌اند. برای آن‌ها احترام ویژه‌ای قائلم و همه کار خواهم کرد تا در این شرایط بمانم، اما نمی‌خواهم برای باشگاه بار اضافی باشم. آن‌ها به هیچ وجه مقصر شرایط نیستند. طبیعی است که بخواهم بمانم. اینجا خانه من است. حتی نسبت به وقتی که بازیکن بودم، مسئولیت‌های بیشتری دارم. به عنوان فوتبالیست، همیشه لذت می‌بردم. پنج‌سالی می‌شود که مربیگری را شروع کرده‌ام، اما مسئولیت‌پذیری بیشتری نسبت به زمان بازی حس می‌کنم. مخصوصا که وقتی در نیمک‌های سن‌سیرو می‌نشینم و اوضاع خوب پیش نمی‌رود.»

گتوزو درباره سختی شغل مربیگری هم حرف زد و از احتمال خداحافظی‌اش از مربیگری در سه سال آینده گفت: « از اینکه در 40سالگی در میلان مربیگری می‌کنم، احساس غرور می‌کنم. تولدم؟ شخصا دوست دارم انسانی آرام باشم و کمتر عصبانی شوم. شاید به نظر شما بیاید که دوست دارم عصبانی باشم، اما سخت است. همسرم می‌گوید کنترل کردن من غیرممکن است! در 30سالگی اصلا نمی‌خواستم به مربیگری فکر کنم. در حدود 33 یا 34 سالگی، ضربه محکمی به من وارد شد که چشمانم نمی‌دید. همیشه فکر می‌کردم اگر بازی نکنم مشکلی پیش نخواهد آمد، اما وقتی به خاطر چشمانم قادر به بازی نبودم، عصبانی شدم. نمی‌خواستم از بازی کردن دست بکشم. همیشه کله‌شق بوده‌ام. حال تمایل زیادی برای ادامه کارم دارم. باعث می‌شود حس سرزندگی و پیشرفت کنم. شاید طی سه سال، از مربیگری خسته شوم و آن را کنار بگذارم.»