آی اسپورت - درخشش کاوه رضایی در ترکیب ذوب‌آهن، یکی از دلایل اصلی پیشرفت این تیم در نیم فصل دوم لیگ است. ذوب‌آهن از وقتی کاوه رضایی را از سایپا خریده، 24 امتیاز کسب کرده، 24 گل زده و یک خط حمله فوق‌العاده را شکل داده است.
کاوه رضایی در حالی به ذوب‌آهن رفت که از استقلال هم پیشنهاد داشت. امیر قلعه‌نویی او را می‌خواست اما مشکلات‌ استقلال اجازه نداد این مهاجم 23 ساله پیراهن آبی به تن کند.

سایپا برای صدور رضایتنامه کاوه 500 میلیون می‌خواست و این ذوب‌آهن بود که توانست این پول هنگفت را پرداخت کند. ذوب‌آهن با آینده‌نگری سیاستمدارانه، 500 میلیون پرداخت کرد، آن هم با این نگاه که بتواند از رضایی در این فصل استفاده کند و سپس او را به تیمی اروپایی بفرستد و درآمدی از صدور رضایتنامه نصیبش شود.

استقلال هم می‌توانست این آینده‌نگری را انجام بدهد. مدیران استقلال تلاشی انجام ندادند و امیر قلعه‌نویی هم فشاری نیاورد تا کاوه پیراهن آبی به تن کند. استقلال کاوه رضایی را جذب نکرد و سراغ میلاد سلیمان‌فلاح رفت تا این مهاجم نه چندان آماده با استقلال قرارداد امضا کند. ماحصل حضور سلیمان‌فلاح در استقلال، چند دقیقه بازی و بدون گل زده است.

در نقطه مقابل کاوه رضایی در ذوب‌آهن فوق‌العاده کار کرده و در آخرین بازی موفق شده هت‌تریک کند و سه بار دروازه علیرضا بیرانوند را باز کند. اگر کاوه پیراهن استقلال را می‌پوشید قطعا می‌توانست مهره موثری برای خط حمله این تیم باشد.

او را با سابقه آقای گلی در رده‌های پایه ملی و درخشش در فولاد و سایپا جذب نکردند و سراغ بازیکنی رفتند که در نفت مسجدسلیمان فقط یک گل به ثمر رسانده بود. از خرید ذوب‌آهن و یحیی تا خرید استقلال و امیر فاصله بسیار است. فاصله‌ای که باعث پیشرفت ذوب و درجا زدن استقلال شده است!