آی اسپورت- محمود اسلامیان نایب رئیس فدراسیون فوتبال است. اسلامیان امروز پس از جلسه با وزیر ورزش، درباره کارلوس کیروش با خبرنگار سایت ورزش-3 گفت و گو کرده و در بخشی از حرف های خود گفته: «شما کارنامه آقای کی‌روش را بررسی کنید تا متوجه خیلی چیزها شوید. ایشان پیش از اینکه به ایران بیایند، در منچستر، پرتغال، رئال مادرید و یک دوره کوتاه هم در امارات حضور داشته است اما سوال این است که در کدام تیم موفق بوده است؟ جواب فقط منچستریونایتد است، جایی که همکاری بسیار خوبی با آلکس فرگوسن داشته است. اما او هرگز به عنوان سرمربی اتفاق های خوبی را رقم نزده است. در ضمن مدیریتِ یک گروه 23 نفره در تیم ملی هم هنر نیست.» درباره ی اینکه کیروش سرمربی موفقی بوده و هست، یا سرمربی موفقی نبوده و نیست؛ می توان حرف زد و مباحثه کرد. نایب رئیس فدراسیون فوتبال اما مثل روزنامه نگاران و کارشناسان نمی تواند در این باره نظر بدهد. او نایب رئیس مجموعه یی است که طرفِ قراردادِ کارلوس کیروش است. وقتی نایب رئیس فدراسیونی که کیروش را استخدام کرده و سالانه بیش از یک میلیون یورو به کیروش دستمزد می دهد و در چند هفته اخیر -به ظاهر-نشان داده که می خواهد این همکاری دوام داشته باشد؛ اعلام می کند که کیروش سرمربیِ خوبی نیست؛ این مدیر، اصولِ اولیه ی مدیریت را رعایت نکرده است. در پاسخ به مدیری که تواناییِ مربیِ طرفِ قراردادِ خود را زیر سوال برده باید گفت که پس شما بیجا کردید که کیروشِ ناتوان در سرمربیگری را استخدام کردید و بیجا کردید که قراردادش را تمدید کردید و بیجا کردید که به ظاهر دنبالِ نگه داشتنِ او در ایران هستید. در تلویزیون دولتیِ ایران، محمد مایلی کهن مدیرفنی تیم ملی امید(که در یک خانواده ی کاری با سرمربی تیم ملی محسوب می شود)، به عنوانِ تندروترین منتقدِ کارلوس کیروش صحبت می کند و نایب رئیس فدراسیون فوتبال هم درباره آنچه در جلسه با وزیر ورزش گذشته، به اینجا می رسد که «کیروش نفرِ اولِ موفقی نیست و مدیریت کردنِ یک گروهِ 23 نفره هنر نیست.» جملاتی که تا لحظه ی اعتبار داشتنِ قراردادِ کیروش به عنوان سرمربی تیم ملی، نباید از سوی هیچ یک از مسئولانِ فدراسیون فوتبال به عنوانِ طرفِ مستقیم قرارداد کیروش، رسانه یی شود و فقط می توانند در همانِ جلسات خصوصی طرح اش کنند. از دلِ ساختار مدیریتی ای که دمپایی به پا داشتن در محلِ کار یکی از آیکون های آن است؛ چنین رفتارهایی سر می زند: خراب کردنِ مربیِ طرفِ قرارداد، تظاهر به تلاش برای حفظِ آن مربی، و ناراحتی از تحقیر شدن به دستِ طرفِ قرارداد. و پرسش این است که تحقیر کردنِ سرمربی ای که خودتان استخدام اش کرده اید، ایرادی ندارد؟ و اصلن این کار عقلانی است؟ فقط اگر سرمربی تیم ملی شما را تحقیر کند، دردآور است؟ روزنامه نگاران و کارشناسان وقتی جمله «کیروش ما را تحقیر می کند» را تحلیل می کنند؛ باید مشخص کنند که ضمیرِ «ما» در این جمله دقیقن به چه جامعه و مجموعه یی برمیگردد و چه کسانی را در بر می گیرد. من یکی از تحقیرِ چنین فدراسیونی، در واکنشِ به این رفتارهای غیرعقلانی و غیرحرفه یی، استقبال می کنم و یکی از راه های اصلاحِ این مجموعه ی بی کفایت را تحقیر شدنِ آن، البته با طرحِ دقیقِ رفتارهای حقارت-بارشان می دانم.

فرزاد حبیب اللهی