به نظر می رسد کی روش ماندنی نیست. این موضوع را وقتی فهمیدم که رحمان رضایی به من گفت:\"بعد از جلسه کی روش را مقابل دفتر کفاشیان دیدم. زل زده بود به شیشه ورودی در و رها شده روی صندلی نشسته بود. مات و مبهوت. افسرده. پرسیدم خوبی؟ جواب داد not bad. من که مخالف کی روش هستم، دلم برایش سوخت\" جلسات سه‌جانبه وزارت ورزش، کفاشیان و کی‌روش تمام‌شدنی نیست. سه ضلع بازی تازه فوتبال ایران. سه ضلعی که دست‌شان برای هم رو شده است اما نمی‌توانند رو در روی هم قرار گیرند. هر سه ضلع از بازی یکدیگر اطلاع دارند و آگاهانه می‌خواهند این بازی ادامه داشته باشد، چراکه حاضر نیستند هزینه‌ای بپردازند. به‌نظر می‌رسد سه‌ضلع، تعمدانه و آگاهانه حاضر به توافق نیستند و این جلسات نمایشی و فرمالیته، ماکتی از یک جدایی شکوهمند است، آنهم با کمترین هزینه برای طرفین. ماجرایی شبیه به دوپینگ اعلا عبدالزهرا و تغییر نتیجه بازی ایران و عراق که مردمی را به «امید» تا صبح بیدار نگاه داشت و هیچ اتفاقی نیفتاد. حالا هم همان است. می‌خواهند «امید» همچنان باقی بماند. چرا؟ ساده است. این جلسات به‌خاطر «ترس از افکار عمومی» است. ترس از به‌خطر افتادن صندلی مدیریتی. قطعا هیچ‌چیز بهتر از شجاعت نیست. کی‌روش تنها فردی نیست که می‌تواند فوتبال ایران را نجات دهد اما برای مردم ایران، شجاعت و صداقت مهم‌تر از همه این نمایش‌هاست. واقعا نیازی به طراحی نقشه و جلسات بی‌سرانجام نیست. حقیقت را بگویید.

علی عالی/ روزنامه نگار