آی اسپورت – تساوی ناامید کننده یونایتد برابر ولورهمپون, نه تنها فاصله 8 امتیازی با لیورپول صدرنشین ایجاد کرد بلکه نقاط ضعف تاکتیکی تیم راهم کاملا آشکار کرد. جدا از عملکرد خیره کننده نونوسانتواسپریتو که موفق شد با اسکواد سطح متوسط خود، سیتی پپ را متوقف کند و هم یونایتد مورینیو. باید به این نکته اشاره کنیم که ضعف اساسی یونایتد تبدیل به وجهی کاملا آشکار برای حریفان شده. مخضوصا اسپریتویی که سابقه همکاری با مورینیو در پورتورا نیز دارد.

به بازی برگردیم. یونایتد از شیوه و روش بازی ولور آگاه بود به همین جهت روی آوردن هافبک‌هایی چون فلینی و فرد و پوگبا برابر هافبک‌های فشرده و سرعتی اسپریتو غیرقابل اجتناب بود. اگر بازی یونایتد برابر برایتون را به خاطر داشته باشید، کریس هوتون برای کنترل خط هافبک یونایتد از روش یارگیری نفر به نفر به علاوه پرس شدید در میانه زمین استفاده کرد. تعداد تکل‌های دله استیونز, آنتونی ناکارت و مارتین مونتویا روی هم رفته به عدد 41 رسید با کم‌‌تر شدن فضاها و پر کردن مناطق تحت نفوذ، لوکاکو تبدیل به بی‌اثرترین بازیکن خواهد شد. قابلیت او زمانی بروز پیداخواهد کرد که در فضاها قرار بگیرد. یونایتد برای حل چنین معضلی باید دنبال مهاجمی دقیقا برعکس استایل و شیوه لوکاکو باشد. ادن هازارد نزدیک‌ترین گزینه برای حل این مشکل خواهد بود.

دفاع :ضعف‌های این پست بارها توسط مورینیو مورد انتقاد قرار گرفت. مدافعین او باید قابلیت بازی‌خوانی را دارا باشند و بتوانند بازی‌سازی را از عقب زمین شروع کنند. به لیست مدافعان نگاه کنیم: «لیندلوف، مارکوس روخوی مصدوم، اریک بیلی مصدوم، کریس اسمالینگ و فیل جونز. آیا چنین قابلیت و مهارتی را در این بازیکنان پیدا می‌کنید؟ پس دلیل منطقی هزینه‌های گزاف پپ برای خط دفاع را باید باور کنید. پازل یونایتد مورینیو حاوی قطعه‌های گمشده است. قطعاتی که زمان کافی برای ساختن آن در پریمرلیگ نیست و یافتن و هزینه کردن همان چیزی است که مورینیو را در پیش فصل به شدت عصبانی کرده بود.