آی اسپورت - روز چهارشنبه مورینیو به طور رسمی هدایت تاتنهام را به دست گرفت تا جانشین پوچتینویی شود که تاتنهام نوین امروز را ساخته است. پوچتینویی که خود همواره با احترام از مورینیو سخن گفته و البته رفتارهایش در ماه‌های پایانی حضورش در اسپرز، کم‌شباهت به کارهای مورینیو نداشت. اما حضور مورینیو در تاتنهام چقدر خوب، درست و یا احتمالا غلط است؟

مورینیو در شرایطی توانسته به نیمکت تاتنهام برسد که منتقدینش معتقدند او دیگر آقای خاص دهۀ قبل نیست. نه شجاعت قبل را دارد و نه تاکتیک‌هایش همچون دهۀ نخست هزاره سوم اثرگذار هستند. مقایسه عملکردش در زمین مسابقه و افتخاراتش نیز صحتی است بر این ادعا. بر همین اساس گرفتن نیمکت تاتنهام بهترین اتفاق ممکن برای مورینیو بود.

مورینیو در شرایطی به نیمکت تاتنهام رسیده که در ماه‌های گذشته با پیشنهادهای خوبی از تیم‌های بزرگ مواجه نشده بود. سرمربی پرتغالی دسامبر سال گذشته از منچستریونایتد اخراج شد و در طی 11 ماه گذشته باشگاه‌های مختلفی سرمربیان خود را از دست دادند ولی مورینیو به نیمکت هیچ یک نرسید.

اینتر که با او به سه‌گانه تاریخی رسید، سراغ کونته رفت و اصلا بحثی از مورینیو نشد. یوونتوس نیز تلاشی برای جذب مورینیو انجام نداد. میلان نیز در همین مقطع دو بار روی نیمکت خود تغییر داشت ولی اسمی از مورینیو به میان نیامد. بایرن مونیخ هم علاقه‌ای به جذب مورینیو نشان نداد و چندین و چند مورد دیگر. البته در این میان گفته می‌شد او چشم به نیمکت مادرید دوخته که در طی یک سال اخیر سه تغییر به خود دیده و جایگاه زیدان نیز در امان نیست. اما هیچوقت مشخص نشد چقدر این موضوع جدی است، تنها به نظر می‌رسید پرز مشتاق همکاری دوباره با مورینیو است ولی بازیکنان چندان هم مایل به کار با مورینیو نیستند.

در عوض مورینیو با سیلی از پیشنهادهای مختلف از تیم‌های درجه دو اروپایی و حتی آسیایی مواجه شد. مدیر لیون از پیشنهاد ردشده برای استخدام مورینیو صحبت کرد. بعد از جدایی راجرز صحبت از حضور مورینیو در اسکاتلند مطرح شد. حتی اسم گوانگژو هم به میان آمد و گفته شد این باشگاه چینی برای استخدام مورینیو حاضر شده قراردادی 100 میلیون یورویی پیشنهاد دهد، یعنی دو برابر دستمزد دریافتی مورینیو در یونایتد!

اما سرمربی پرتغالی قصد دور شدن از سطح اول اروپا را نداشت و مدام هم تأکید می‌کرد که به دنبال شغلی جذاب و چالشی جدید در سطح نخست فوتبال اروپا است، ازقضا این بار هم او خوش شانس بود که به نیمکت قابل اعتنایی رسید، درست است که تاتنهام افتخارات یونایتد، رئال یا چلسی را ندارد ولی اسپرز امروز تیمی قابل احترام، مهم و مدعی در انگلیس و حتی اروپا است. فراموش نکنید همین شش ماه قبل آنها فینالیست اروپا بودند.

سوای این‌ها، مورینیو بارها اعلام کرده عاشق لیگ جزیره است، او بیش از هر جایی در لیگ برتر سابقۀ مربیگری دارد، حتی بیشتر از سابقه‌اش در لیگ موطن خود، یعنی پرتغال. و شاید مهم‌تر اینکه حالا دوباره در لندن حضور خواهد داشت در کنار خانواده‌اش. او وقتی از پورتو راهی چلسی شد، بعد از مدتی توانست در کنار خانواده‌اش به زندگی در لندن وفق یابد، پسرش حتی مدتی در تیم آکادمی فولام حضور یافت. خانواده‌اش آنقدر به زندگی در لندن عادت کرده بودند که وقتی مورینیو با منچستریونایتد قرارداد امضا کرد، خانواده‌اش در لندن ماندند و سرمربی پرتغالی در دوران حضور در اولدترافورد در هتل زندگی کرد. اما حالا او دوباره در لندن ساکن است، در خانۀ مجلل خود اقامت دارد، شغلش در لندن است و در کنار خانواده حضور دارد. اما این انتخاب چقدر به سود و یا ضرر تاتنهام است؟

تجربۀ ما از دوران کاری مورینیو نشان می‌دهد او طی دو سال با تیم خود به نقطۀ اوج می‌رسد و سپس با سندروم افت در سال سوم مواجه می‌شود! بنابراین باید انتظار داشت تا دو سال آینده تاتنهام در مسیر پیشرفت قرار گیرد و به جام نزدیک شود. البته این برای نخستین بار است که در ۱۵ سال گذشته مورینیو هدایت تیمی را در میان فصل برعهده می‌گیرد که این موضوع می‌تواند در این پیشبینی اثرگذار باشد.

تیم فعلیِ تاتنهام به مدد اقدامات پوچتینو به تیم باتجربه و هماهنگی بدل شده است. ترکیب اصلی اسپرز جزو چهار تیم مسن و باتجربۀ لیگ است. میانگین سنی ترکیب ثابت تاتنهام در هفته‌های آخر حضور پوچتینو در این تیم، تقریبا ۲۸ سال بود که نشان می‌دهد مورینیو وارث ترکیب باتجربه‎‌ای است و این هم ایده‌الی برای سرمربی پرتغالی است. این ترکیب بازیکنانی را به خود می‌بیند که چه در عرصه باشگاهی و چه در عرصه ملی، تجارب بین‌المللی خوبی دارند و بعد از ناکامی در فینال لیگ قهرمانان و در نقطۀ اوج شکوفایی خود، آمادۀ کسب جام هستند، پس چه بهتر از حضور یک قهرمان سریالی به نام مورینیو؟

اما این نیمه پر لیوان بود. منتقدین مورینیو آمار سرمربی پرتغالی را در دهۀ گذشته و دهۀ فعلی ملاک قرار داده و به افت او توجه می‌کنند. مورینیو در سه فصل نخست حضورش در چلسی دو بار قهرمان لیگ برتر شد و در فصل سوم هم دو جام داخلی دیگر را برد، در اینتر نیز علاوه بر دو قهرمانی پی‌درپی در سری آ، قهرمان اروپا شد، حتی در اسپانیا هم اگرچه به قهرمانی اروپا نرسید ولی با کنار زدن یکی از بهترین تیم‌های تاریخ، قهرمان لالیگا شد. اما بعد از آن قهرمانی با رئال مادرید در فصل۲۰۱۱ ، او در طی هشت سال اخیر فقط و فقط یک بار قهرمان لیگ شده است.

بعد از تجربۀ تلخ در سال سوم دورۀ دوم حضورش در چلسی و نزول تا ردۀ شانزدهم، با منچستریونایتد هم در مسابقات داخلی نتایج خوبی نگرفت. او در طی بیش از دو سال و نیم حضورش در یونایتد، در بازی‌های داخلی فقط جام اتحادیه را کسب کرد و در فصل نخست در لیگ ششم شد و در فصل دوم هرچند نایب‌قهرمان شد ولی اختلاف ۱۹ امتیازی با قهرمان، انتقادهای زیادی را برای یونایتد مورینیو به همراه داشت.

اما حتی اگر مورینیو گزینۀ مناسبی برای کوتاه مدت تلقی شود. اما اسپرز با انتخاب مورینیو، قدم در مسیر جدیدی گذاشته است که کاملا مخالف با اصول باشگاه در طی سال‌های گذشته است. بیش از پنج سال قبل وقتی نام‌های زیادی به نیمکت اسپرز لینک شدند، دنیل لوی تصمیمی شجاعانه گرفت و پوچتینو را انتخاب کرد، تاتنهام با پوچتینو به برنامه‌ریزی بلندمدت اندیشید و به جای ریخت و پاش در بازار نقل و انتقالات، به بازیکنان آکادمی خود فرصت داد و یا جوانان جویای نام را از باشگاه‌های دیگر خریداری کرد. به مدد همین سیاست بود که تیم امروز تاتنهام ساخته و پرورده شد و البته آنها با صرفه‌جویی توانستند صاحب ورزشگاهی شیک و مدرن شوند. اما کارنامۀ مورینیو نشان داده او مربی‌ای برای کار با جوانان، ساختن تیمی برای بلندمدت و دوراندیشی نیست. پس تاتنهام دیگر در مسیری نیست که پنج سال پیش آغاز کرد.

تصور شما چیست؟ آیا مورینیو در تاتنهام موفق خواهد بود؟ آیا انتخاب او تصمیم درستی بود؟

نود