آی اسپورت - خبر جالب است؛ يك خبرگزاری اصولگرا و تندرو، در حال پیگیری كمپینی است كه امضاكنندگانش از صداوسیما می‌خواهند برنامه نود سیاسی را با اجرای «استاد» علی‌اكبر رائفی‌پور روی آنتن ببرد. خیلی هم خوب! طبیعتا عجیب نیست كه یك جناح خاص سیاسی در كشور، خواهان پخش برنامه دلخواهش از صداوسیمای انحصاری شود؛ رسانه‌ای كه از قضا گرایش‌های كاملا همسو با این دوستان دارد و دربست در اختیارشان است. تا آنجا كه چشم كار می‌كند، تلویزیون پر از این برنامه‌هاست و اتفاقا جایی مثل شبكه افق با شعار «مخالفان جمع كنند و از ایران بروند» خوراك تهیه برنامه‌ای در همین مضمون با اجرای حضرت استاد است. این وسط اما کاش رفقا لطف می‌کردند و از خیر دستمالی كردن برند ذبح‌شده «نود» می‌گذشتند.

شاه‌واژه نود، زمانی به ادبیات برنامه‌سازی در تلویزیون ایران اضافه شد كه مردم فكر می‌كردند صداوسیما هنوز می‌تواند محلی برای چندصدایی و تضارب آرا، حداقل در حوزه كم‌ریسك ورزش باشد. آن روزها گمان می‌كردیم رسانه‌ای كه دستش تا آرنج در جیب مردم است و كاملا از سرمایه عمومی ارتزاق می‌كند، دست‌كم آنقدر فضا را باز می‌گذارد كه افكار عمومی در یك برنامه فوتبالی مجری دلخواهش را ببیند و با او همراه شود. عادل فردوسی‌پور هم به خوبی این كلمه را تبدیل به برند كرد. طبیعتا او مثل هر آدم دیگری كم‌وكاستی داشت و گاهی ناشیانه در صدد تحمیل عقیده خودش به بیننده برمی‌آمد، اما عادل در مجموع تبدیل به یك چهره قابل اعتماد برای مردم شده بود؛ كسی كه بیننده جذب می‌كرد و حرفش خریدار داشت. همان سال‌ها به طور مكرر پیشنهاد تولید برنامه‌های مشابه در حوزه‌های دیگر مثل نود سیاسی، سینمایی، اقتصادی و ... مطرح شد؛ برنامه‌هایی که یا نساختند یا اگر هم ساختند مثل «هفت» خیلی خوب در نیامد.

حالا اما آن روزگار گذشته و صداوسیما در رویكرد جدید و انحصاری‌ترش، حتی خود عادل و نود اورجینال را هم برای مردم نالازم تشخیص داده است. حالا كه نود را كشتید، لااقل به نام و نشانش رحم كنید و از جنازه‌اش دست بكشید. برنامه سیاسی‌تان را با استاد بسازید و طبق معمول هر چه دل‌تان خواست در آن بگویید، اما اسمش را یك چیز دیگر بگذارید؛ هر چیزی غیر از نود. اصلا اسمش را بگذارید «فوتبال برتر سیاسی»؛ اینطوری تناسب بین فرم و محتوا خیلی هم بیشتر رعایت می‌شود! نود مال روزهایی بود كه نفس اینقدر تنگ نبود. آن روزها خیلی وقت است گذشته.