آی‌اسپورت- افت تراکتورسازی را از دو نگاه بررسی می‌کنیم. اول این که سروش رفیعی را از دست داده‌اند و زنجیره تکنیکی بین هافبک و مهاجمین تیم پاره شده. سروش جانشین هم‌سطحی در تراکتورسازی نداشته و نوری-کرار هیچ شباهتی به رفتارهای فوتبالی رفیعی ندارد. در دید دوم هم تیم پیر قلعه‌نویی، مطابق پیش‌بینی‌ها در کوران مسابقات کم آورد. تیمی که همه بازیکنان تاثیرگذارش را نفراتی مسن تشکیل می‌دهند. همین موضوع دوندگی تیم را در پررنگ‌ترین منطقه مسابقه کم کرده و اجازه هنرنمایی به بازیکنان رقیب می‌دهد. تراکتورسازی فقط می‌تواند از تجربه بازیکنانش در ضربات ایستگاهی استفاده کند. همان طور که تنها موقعیت جدی مقابل پرسپولیس را روی سانتر ضربه ایستگاهی کرار جاسم و ضربه سر محمد نوری رقم زدند. یا دفعه قبلی که به آزادی آمده بودند در بازی مقابل استقلال همین ضربات ایستگاهی، تیم قلعه‌نویی را نجات داد و از شکست، یک پیروز ساختند. 

تراکتورسازی پنجمین مسابقه بدون سروش رفیعی‌ را هم پشت سر گذاشت. پنج دیداری که حاصل آن دو برد، دو تساوی و یک شکست بود. مطابق انتظار خروج سروش، تاثیراتش را در تیم قلعه‌نویی گذاشته. بالاخره تراکتورسازی یار اصلی هارمونی تیمش که زنجیره بین هافبک و مهاجم را به هم متصل می‌کرد را از دست داد و زمان می‌برد تا بازیکنان جایگزین، خودشان را پیدا کنند. تراکتورسازی بعد از رفتن سروش هم مانند بیشتر بازی‌های نیم‌فصل اول با آرایش 3-3-4 به میدان می‌روند. حالا مهدی کیانی، محمد نوری و کار جاسم سه زنجیره میانی تیم را تشکیل می‌دهند. کیانی جلوتر از دفاع حضور دارد. جلوی او محمد نوری قرار می‌گیرد و کرار هم از دو هافبک دیگر جلوتر. اما آمار شماره سیزده و چهارده تیم در روزهایی که تراکتورسازی سروش رفیعی را از دست داده چطور بود؟

کرار در شکست سنگین سه گله تیمش مقابل پرسپولیس، فقط یک پاس کلیدی ارسال کرد و آمار قابل دفاع دیگری را به جای نگذاشت. ولی در بقیه بازی‌ها چطور بود؟ دو پاس خطرناک کرار در بازی با استقلال خوزستان از روی کرنر ارسال شده بود که یکی از آنها تبدیل به گل هم شد. در بازی مقابل نفت آبادان، کرار یک پاس توی عمق داد که حاتمی در شرایطی نامتعادل مجبور شد که توپ را شوت بزند. در بازی مقابل پیکان هم تنها پاس خطرناک کرار باز هم از روی نقطه کرنر ارسال شد. کرار در این بازی یک سانتر ناموفق هم داشت که محمد ابراهیمی دفع توپ ناقص همان ضربه را تبدیل به گل کرد. در بازی مقابل ماشین‌سازی هم تنها پاس مثبت کرار صحنه‌ای بود که توپش با اشتباه بهمن کامل تبدیل به پنالتی شد. در این چهار مسابقه، کرار سه شوت خوب هم روانه دروازه حریف کرد.

محمد نوری در این پنج مسابقه در بازی مقابل پرسپولیس برای نخستین بار ضربه در چارچوب خطرناک داشت. نوری جدی‌ترین موقعیت تراکتورسازی را با ضربه سر رقم زده بود. محمد نوری یک شوت دیگر هم زد که در چارچوب نبود. در این بازی هم مانند چهار دیدار قبلی، هیچ پاسی که منجر به ایجاد موقعیت شود هم ارسال نکرد. همان طور که در در این پنج مسابقه، فقط یک ضربه خطرناک به دروازه داشت.