آی اسپورت – عادت داشتیم همیشه او را زیر سایه یکی دیگر ببینیم. مثلا زیر سایه شیری به نام اولیور کان با آن موهای بلوند آلمانی‌پسند و چهره متکبر پروسی و غروری که کمتر مشابهی داشت. لمان البته حقش را گرفت و جایگاهش را به دست آورد. آرام، بدون حاشیه، بدون درست کردن باندی از بازیکنان ناراضی و بی‌آنکه بخواهد به کارهایی دست بزند که امروز از دیگر بازیکن‌ها می‌بینیم. آلمانی آرام در طول زندگی‌اش کمتر پیش آمد که دست به جنجالی بزند یا خبری جنجالی درمورد خود را در رسانه‌ها بخواهد. غیر از یکی دو تصادف اتومبیل و درگیر شدن با رانندگان مقابل، کمتر پیش آمد خبری از درگیری او بشنویم. بازیکن باشخصیت آلمانی حالا دستیار اول آرسن ونگر در آرسنال است و آرام‌آرام رویایش را تعقیب می‌کند؛ رویایی به نام سرمربیگری در لیگ برتر.

مردی که با خودش تعارف نداشت

در دوران بازیگری از او سیمای ثابتی دیدیم. همیشه برای فیکس‌بودن بازی می‌کرد. 10 سال سنگربان شالکه بود و برای این باشگاه 274 بار بازی کرد. بازی‌هایش آنقدر خوب بود که همیشه در فهرست دروازه‌بان‌های ثابت آلمان در اردوی ملی جایی برای خودش داشته باشد. دروازه‌بان سوم بود و دروازه‌بان دوم بود و دست آخر دروازه‌بان اول آلمان هم لقب گرفت تا به بازیکنان جوان کشور خود نشان دهد که پله‌پله باید مدارج ترقی را طی کرد.

انتقالش به میلان در سال 1999 و بعد از 10 سال درخشش در شالکه اتفاق مثبتی بود اما حاصل خوبی نداشت. فقط پنج بار برای تیمش بازی کرد و بلافاصله بیرون آمد. به دورتموند رفت و چند سالی آنجا درخشید تا اینکه سرانجام در سال 2003 به آرسنال آمد. حضور این آلمانی قدرتمند در آرسنال جان تازه‌ای به توپچی‌ها داد. او جای دیوید سیمن را گرفت و در نخستین فصل، رکوردی جاودانه برای تیم خود خلق کرد. آرسنال در نخستین فصل با سیمن بدون باخت قهرمان لیگ شد تا لمان تازه‌وارد نیامده محبوب دل هواداران شود. سال‌ها بود تیمی در انگلیس بدون باخت قهرمان نشده بود و آرسنال افتخاری تاریخی را ازآن خود کرد.

لمان پنج سال در آرسنال ماند و بعد برای دو فصل به اشتوتگارت پیوست. سال 2011 برنامه بازنشستگی داشت اما مصدومیت‌های پی‌درپی دروازه‌بان‌های آرسنال باعث شد تا دوباره به میدان برگردد و قراردادی یک‌ساله با این تیم امضا کند تا در صورت نیاز به ترکیب اصلی راه یابد. آن سال آلمونیا، سژنی، فابیانسکی و مانونه همه مصدوم شدند تا لمان بازنشستگی‌اش را عقب بیندازد. او در بازی مقابل وست‌برومویچ ناچار شد در حالی که آمادگی مناسبی هم نداشت به‌جای آلمونیای مصدوم وارد زمین شود. ونگر بعد از بازی از رسانه‌ها و هواداران خواست تا از او بابت نمایش متوسطش انتقاد نکنند چون هنوز به آمادگی کافی نرسیده بود. او دو یا سه‌بار دیگر برای آرسنال بازی کرد ازجمله یک‌بار به‌جای آلمونیا که در گرم کردن مصدوم شده بود. او یکی از بازیکنان رکورددار بازی‌کردن برای آرسنال در سن بالاست؛ یکی از پیرترین‌ها.

آغاز مربیگری

قبل از شروع تمرینات این فصل بود که اعلام شد لمان به‌عنوان دستیار نخست به کادر فنی اضافه شده است؛ اتفاقی که تحسین هواداران را هم برانگیخت چراکه لمان را دوست داشتند. او حالا فرصت دارد دوباره از سر صبر کارش را آغاز کند. شاید چند سال بعد، وقتی که سرمربیگری نخستین تیمش را برعهده گرفت دوباره برایش همین تیتر را بنویسیم؛ آلمانی آرام؛ مردی که با صبر به اهدافش می‌رسد.

فرهیختگان