آی اسپورت- آندرس اینیستا کاپیتان بارسلونا می‌گوید از دنیای فوتبال طلبی بابت توپ‌طلا ندارد. آندرس اینیستا در سن 33 سالگی در اوج پختگی و تجربه است. به رغم فاصله چشمگیری که در جدول لالیگا میان رئال و بارسا دیده می‌شود، اینیستا ترجیح می‌دهد با محافظه‌کاری پیش برود. او فراموش نکرده که 2 سال پیش، رئالی‌ها فاصله 9 امتیازی‌شان با بارسا را در 3 بازی جبران کردند و در یک قدمی درآوردن جام از چنگ بارسایی‌ها قرار گرفتند. او معتقد است که سال 2018 سال خوبی برایش خواهد بود. این گزیده‌ای از این گفت‌وگوی جذاب است.

*گفته‌ای که در لاماسیا شرایط برایت سخت بود. هنوز یادآوری آن خاطرات برایت دردناک است؟

خاطرات را به همان شکل در ذهن دارم‌‌؛ لحظاتی دردناک که مجبور بودم از خانواده دور بمانم. از همان روزهای ابتدایی می‌دانستم که به کجا می‌خواهم برسم و از اهدافم مطلع بودم. احساس غرور می‌کنم که توانستم به آنچه می‌خواستم برسم.

*پویول، ژاوی، مسی، پیکه، شما و بوسکتس. شما نتیجه تلاش هستید یا کاملاً تصادفی است که این بازیکنان با کیفیت کنار هم در یک نسل ظهور کردید؟

این نتیجه سال‌ها تلاش است که از یک ایده فوتبالی نشأت می‌گیرد. یک مدل بازی و پیشبرد اوضاع. مثل هرکار دیگری و مثل همه مسائل زندگی، هرقدر قطعات پازل بهتر باشند، در کنار هم عملکرد بهتری خواهند داشت. این به تو اجازه می‌دهد تا بتوانی بهتری در مسیر محقق کردن اهدافی که به دنبال‌شان هستی حرکت کنی. این بازیکنانی که گفتید، در جای ایده‌آلی قرار گرفتیم تا توانایی‌های‌مان پرورش داده شود.

*اوضاع خانوادگی‌‌تان چطور است؟

خیلی تغییر کرده. همسر و فرزندانم، حالا کانون زندگی من هستند. این تغییری رو به بهبود برایم بود. هیچ اتفاقی بهتر از بچه‌دار شدن نیست. احساس غرور می‌کنم که شاهد پرورش آنها در کمال سلامت هستم. خانواده به تو کمک می‌کند تا بتوانی با دنیای فوتبال مرتبط باشی.

*اولین بار که به رختکن تیم اصلی رفتی، ترسیدی؟

درآن لحظه بله. زندگی‌ام خیلی تغییر کرد. ما جوانان گذشته، دیدگاه متفاوتی نسبت به بازیکنان باتجربه یا بازیکنان آن موقع تیم اصلی داشتیم. من خیلی خجالتی بودم و فقط تمرین می‌کردم و هم‌تیمی‌هایم را تحسین می‌کردم. اولین عکسی که در بدو ورود به رختکن گرفتم را به یاد دارم. در آن عکس بازیکنانی مثل ریوالدو، گواردیولا، ژاوی، پویول، ویکتور، کلایورت و خیلی‌های دیگری بودند که تا چند روز پیش از پشت حصارها به تماشای تمرین کردن‌شان می‌ایستادم و حالا این فرصت را داشتم که کنارشان تمرین کنم.

*کدام‌یک از 4 قهرمانی‌‌تان در لیگ قهرمانان اروپا را بیشتر دوست دارید؟

اگر بخواهم انتخاب کنم، قهرمانی‌مان در رم را می‌گویم. از بازی نیمه‌نهایی مقابل چلسی و گلی که در استمفورد بریج زدم به فینال رسیدیم. در آستانه فینال مصدوم بودم ولی نهایت تلاشم را به کار گرفتم و بهبود یافتم و بازی خوبی انجام دادم. تیم هم خوب بود و بردیم. پس انتخابم فینال رم است. هرچند که سه جام دیگر هم به همان اندازه مهم بودند.

*درک متقابل شما و مسی در زمین چگونه است؟

درک خوبی داریم. عملاً درتمام عمر ورزشی‌مان کنار هم بوده‌ایم و کاملاً هم را می‌شناسیم: حرکات یکدیگر، نحوه پاس دادن‌هایمان، نحوه دریافت پاس‌ها، محل مالکیت توپ...  روابط ورزشی و فوتبالی پیشرفت می‌کنند. حتی اگر مسی را نبینم هم می‌دانم که دقیقاً کجاست و در لحظه بعدی کجا خواهد بود. همه این حرکات طبیعی هستند. این شناخت ناشی از آن است که سال‌ها کنار هم بازی کرده‌ایم

*با نتیجه بازی اخیر ال‌کلاسیکو و فاصله 14 امتیازی، می‌توان رئال را خارج از کورس قهرمانی دانست؟

نه. من این را نمی‌گویم. اصلاً چنین باوری ندارم. بازی‌های زیادی مانده و فوتبال همین است. شاید ما سه بازی متوالی ببازیم و این فاصله حسابی کم شود. قبلاً هزاران بار چنین چیزهایی را شاهد بودیم. چالش پیش‌ روی ما، حفظ این فاصله است. نباید اشتباه کنیم. ما از شرایط فعلی خوشحالیم و هدف‌مان حفظ این شرایط است.

*فاصله میان دوتیم رئال وبارسا واقعاً درحد 14 امتیاز است؟

نمی‌دانم آیا واقعی است یا نه. ولی فاصله فعلاً 14 امتیاز است. ارزش‌های تیم‌ها در جدول بازتاب می‌یابد. مهم پایان فصل است. ارزش واقعی هر تیم این است که بتواند امتیازاتی بیشتر از سایر رقبایش کسب کند.

*می‌توان رؤیای قهرمانی مجدد اسپانیا در جام جهانی‌ را داشت؟

قطعاً بله. چراکه نه. تیم ملی خیلی خوبی داریم و می‌توانیم خوب رقابت کنیم و بعد از آن باید ببینیم که تا کجا پیش خواهیم رفت. در جام جهانی‌ برزیل، هشدار مهمی گرفتیم. باید مراقب باشیم ولی درعین حال گام‌های محکمی برداریم.

*شروع کار درجام جهانی، باقوی‌ترین تیم گروه‌مان، یعنی پرتغال، خطرناک نیست؟

مشخص نیست ولی این‌طور فکر نمی‌کنم. در جام جهانی‌ 2010 که قهرمان شدیم، کارمان را با باخت مقابل سوئیس که یکی از تیم‌های ضعیف گروه‌مان بود شروع کردیم‌‌؛ سعی می‌کنیم که بازی با پرتغال، منفی نباشد‌‌ چون خیلی مهم است که در بازی اول نبازیم. اگر ببری، گام بزرگی برای رسیدن به دور بعد برداشته‌ای

*ایسکو جانشینت در تیم ملی خواهد بود؟

ایسکو بازیکن مهمی در حال و آینده تیم ملی است. هیچ وقت از عنوان جانشین خوشم نمی‌آید. هرکسی با دیگری متفاوت است و ویژگی‌های خاص خودش را دارد و مطمئنم که ایسکو بازیکن بزرگی برای تیم ملی خواهد شد. البته همین حالا هم هست.

*فوتبال یک جام جهانی‌ به مسی بدهکار است؟

موافقم که قهرمانی در جام جهانی‌ برای بازیکنی مثل او که عملاً تمام افتخارات را به دست‌آورده و بهترین بازیکن دنیاست، می‌تواند مزد تلاش‌هایش باشد. بدین ترتیب کلکسیون افتخاراتش کامل خواهد شد. باید ببینیم در روسیه چه خواهد شد. آرژانتین هم یکی از نامزدهای قهرمانی است.

*دنیای فوتبال یک توپ طلا به اینیستا بدهکار است. نه؟

بعید می‌دانم این‌طور باشد. توپ طلا جایزه‌ای است که افراد با درنظر داشتن اولویت‌هایشان و دیدگاه‌هایشان نسبت به بازیکنان رأی می‌دهند. احساس غرور می‌کنم که در چنین مراسم‌هایی حضور داشته‌ام.

 خبرورزشی/غزال زیاری