آی اسپورت – تا پیش از شروع این فصل، موافقان و مخالفان کی‌روش به دو سبد کاملا مجزا تقسیم می‌شدند. یک سبد، مربیان ایرانی مخالفان او مثل مایلی کهن و قلعه‌نویی و درخشان بودند و یک طرف، موافقانش از بین مربیان خارجی و مربیان جوان داخلی مثل گل محمدی و ویسی قرار داشتند. اختلاف این فصل کی‌روش و برانکو، این توازن را بر هم زده و مخالفت‌ها با برنامه‌های کی‌روش، جدی‌تر زیر ذره بین قرار می‌گیرد.

برانکو این فصل، با دو اردوی کی‌روش مخالفت جدی داشت. اولی، اردویی که در دوران بدنسازی و پیش از شروع لیگ برتر برگزار می‌شد و دومی، اردوی اخیر که بازیکنان شاغل در لیگ برتر بدون داشتن بازی دوستانه، به امارات سفر کردند. برانکو، نقد مشخصی به این اردو می‌کرد: «اگر بازیکن زیر 22 سال ما را به تیم ملی دعوت می‌کردند قبول می‌کردم که او می‌خواهد بازیکنان جوان را برای جام جهانی روسیه محک بزند. ولی الان دیگر نمی‌توانم بپذیرم. به همین دلیل مخالف هستم و اعتراض می‌کنم که چرا شرایط اینگونه است و ما با 15 نفر باید تمرین کنیم.»

در مدت تعطیلی ژانویه، علاوه بر ایران، تیم‌های زیادی اردوهای دوستانه برگزار کردند و مقایسه اردوی این کشورها با اردوی تیم ملی، بیشتر می‌تواند وضعیت اردوی تیم ملی را نشان دهد.

سوئد، اسلواکی و کرواسی کشور برانکو، مهمترین تیم‌های اروپایی بودند که تیم‌هایشان را در این مقطع زمانی به اردو بردند. آن‌ها هم بخاطر فشردگی لیگ‌های اروپایی، در این اردو از بازیکنان لژیونر استفاده نکردند اما در عوض، بازیکنانی که سابقه ملی نداشتند را به اردو بردند و محک زدند. در تیم ملی سوئد بجز لویکی، همه بازیکنان دعوت شده کمتر از 10 بازی ملی داشتند. در کرواسی فقط پیواریچ 11 بازی ملی داشت و اسلواکی، هیچ بازیکنی با بیشتر از 4 بازی ملی را به اردو نبرد. در تیم ملی ایران، بازیکنی با بیش از 100 بازی ملی به اردو رفته بود.

تعداد بازیکنان با بیشتر از 10 بازی ملی

سوئد / یک نفر

کرواسی / یک نفر

اسلواکی / صفر

ایران / 6 نفر

نکته بعد، تعداد بازی این اردوهاست. سوئد برای بازی دادن به جوانانش مقابل اسلواکی و ساحل عاج، اسلواکی برای بازی با سوئد و اوگاندا و کرواسی، برای تورنمنت چین به اردو رفتند. ایران در اردوی دبی، هیچ بازی برگزار نکرد و فقط مقابل منتخب آفریقایی‌های مقیم دبی قرار گرفت.

تعداد بازی‌های دوستانه در اردوی ژانویه

سوئد / دو بازی

کرواسی / دو بازی

اسلواکی / دو بازی

ایران / صفر

شاید بیشتر از دو نکته اول، مسئله سوم برانکو و دیگر مربیان لیگ را عصبانی کرد. فاصله اردوی دبی که در تقویم توافق شده وجود نداشت تا دور برگشت لیگ، بسیار کوتاه بود. بازیکنان ملی‌پوش ایران، حتی یک هفته هم فرصت استراحت و آماده سازی برای نیم فصل دوم را نداشتند. کشورهای دیگری که در این دوره برای بازیکنان داخلی اردو برگزار کردند، بین آخرین بازی ملی و شروع مسابقات باشگاهی نیم فصل دوم یا فصل جدید، حداقل یک ماه زمان گذاشتند.

فاصله آخرین بازی ملی با شروع مسابقات باشگاهی

سوئد / 12 ژانویه تا 2 آپریل / 80 روز

کرواسی / 14 ژانویه تا 17 فوریه / 34 روز

اسلواکی / 12 ژانویه تا 18 فوریه / 35 روز

ایران / 5 ژانویه تا 11 ژانویه / 6 روز

اردوی کشورهایی مثل سوئد، کرواسی و اسلواکی خارج از تقویم فیفا و همزمان با اردوی تیم ملی، به عنوان دفاعی برای تصمیمات جدید کارلوس کی‌روش مطرح می‌شد. اردوهایی که در آن بازیکنان تازه، در دو بازی سخت امتحان شدند و سپس یک تا دو ماه برای استراحت و شروع نیم فصل دوم یا فصل جدید به استراحت رفتند. بیشتر بازیکنان حاضر در اردوی ایران، چهره‌های ثابت تیم ملی بودند. ایران هیچ بازی مهمی برگزار نکرد و بازیکنان 6 روز بعد از بازی با منتخب آفریقا، باید بدون استراحت در نیم فصل دوم به میدان می‌رفتند. شاید اگر فقط یکی از موضوعات در اردوی تیم ملی هم وجود داشت، کسی از اضافه شدن ناگهانی آن به برنامه مشترک تیم ملی و باشگاه‌ها تعجب نمی‌کرد.