در ستایش یک خودکشی
آی اسپورت- اگر خودكشی مهمترین كاری باشد كه شادروان تختی در حد خود كرده باشد ، فكر كنیم به لحظهای كه او احیانا دستش میلرزید و زندگی را در اتاق ساكت هتل آتلانتیک ادامه میداد. آن وقت تختی چه چیزی بود جز یك قهرمان بزرگ با كولهباری از افتخارات، طلای المپیك و احتمالا یك دوره مربیگری تیم ملی و شما فكر كن كمی بالاتر، حداكثرش رییس فدراسیونی و چیزی در همین حد.
غلامرضا تختی، با همه سجایا و مشدیگری و پهلوان منشیهایش، بیش از این حرفها به خودكشیاش مدیون است ، پایانی كه یكی از مهمترین آغازهای تاریخ ورزش ماست . وقتی كه ما ماندیم و صدها عكس و چهرهای كه هرگز پیر نشد و به چاقی و پیری و زشتی طبیعی گذر عمر نرسید. حتی حرفهای نادرستی كه ممكن بود بعدها به زبان بیاورد با او مدفون شد و در حنجرهاش ماند. این جانمایه علاقه بیحد و حصر به غلامرضا در دورانی است كه قهرمانها هرگز نمیتوانند در یك دوره زمانی طولانی محبوب مردم بمانند، حداقل به این دلیل كه به قدر كافی انسان هستند تا مثل همه، همه سرطلاییها و پا طلاییها و عقابها و یلها ، مقابل این خصائل طبیعی زانو خم كنند.
تختی مهمترین اسطوره ورزشی نسل ماست؛ چهره فراموشنشدنی همه هفدهم دیها، كه تا ابد یادش خواهیم كرد اگرچه هیچ خاطرهای او نداشتهایم وكم سنتر از آن بودهایم كه تصویری از زیرگیریها، كشتیهای تكنیكی و نبردهای بزرگش در یوكوهاما و ملبورن داشته باشیم. او مربوط به دورهای است كه هنوز دوگانه جاوادنگی و فنا همراه ورزشكاران نبود؛ آنهایی كه بعدها در وسوسه عكس و مصاحبه و اشتهار و از این قبیل، پرده از رخ كنار زدند و به صف معمولی ها پیوستند. آنهایی كه پیر شدند و نسل به نسل به صندوقچه خاطرات رفتند؛ حتی مهمترینهایشان یكی مثل عبدالله موحد كه با شش طلای جهانی و المپیك حالا كی یادش میآید روی تشك چه اژدهایی بود.
اگر فكر میكنید در تاریخ ایران ورزشكاری بزرگتر از تختی نداشتهایم خطا میكنید. راز تختی مهیب تر از این حرفهاست؛ این كه ما در ورزش كمتر وزشكاری داشتهایم كه شهامت داشته باشد و پایان خود را رقم بزند، تازه آنها از میدان فوتبال و تشك و سالن دل نمیكنند و تختی مست از شوكران در لحظهای كه تصور میكرده از این بدتر نخواهد شد، كارش را تمیز و بیصدا به اتمام رسانده و با زندگی وداع کرده است .حالا و بعد از دههها سكوت و البته قتل جلوه دادن این خودكشی، باید گفت عجبا زیری كه تختی از خودش گرفت. فرو كوفت و به پا خاست. مرد و زنده شد. جاوادنه ماند تا همه هفدهم دی ها که ابن بابویه را جارو میكنند.
۱۹ نظر
ناشناس
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۱۳:۲۹فرناز آبیدل
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۱۳:۴۰شما فکر کن یا به فکر مردم « بخوران» که خودکشی بود...! ;)
مثل بسیاری از خودکشی های فرمایشی هم در آن نظام و هم در این یکی مقدس اش!
مجید10
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۱۳:۵۲SS
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۱۳:۵۴Sam
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۱۴:۲۱امان از صدف های نوک تیز
سیاوش
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۱۴:۴۸معین
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۱۴:۵۷محسن
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۱۷:۵۶عبدالله
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۱۵:۳۳آیا اسظوره ای که:
خیلی از قهرمانان دنیا که هرکدامشان یلی بودند، را زمین زد و خاک کرد، در برابر ناملایمات زندگی دست به خودکشی می زند؟
آیا کسی که با اعتماد بنفس بالا در عرصه زندگی و ورزش سرخم نکرد، اینقدر ضعیف النفس است که در قبال یک مشکل خانوادگی و اختلاف نظر با همسرش یا خانواده همسرش دست بخودکشی بزند؟ آنهم همسری که عاشقانه تختی را دویت داشت و در عین جوانی، بیوه شد و تا پایان عمر ازدواج نکرد و سکوتش را نشکست.آیا تختی اولین مردی بود و هست که با خانواده همسرش اختلاف و کدورت داشت یا دارد؟
آیا این روش درستی است که در ذهن جوان و نوجوان ایرانی اسطوره ای بنام تختی بسازیم و آنگاه نادانسته و بدون اطلاع از جمیع وقایع ، تصویر مردی سست ارداه از اوبسازیم که در برابر ناملایمات زندگی خصوصی دست به خودکشی می زند.
به نویسنده مطلب توصیه می کنم مصاحبه برادر همسرجهان پهلوان تختی را که در فضای مجازی وجود دارد سرچ کند و بخواند. تا از زبان کسی که از نوجوانی همراه تختی بود( بعنوان دامادشان) تا زمان تشیع جنازه، تمام امور را دید بشنود که خودکشی تختی فقط یک دروغ بزرگ است .
مسعود
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۱۷:۱۴ایمون زاید
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۱۸:۱۲کتاب سینمای فردین از زبان فردین رو مطالعه کنید
این دوتا دوتا دوست خیلی صمیمی بودند شرح ماجرا اونجاس
اتهام قتل فقط سیاسی هستش
AVA-86
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۲۰:۲۲حرف حساب
يكشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۶، ۲۳:۵۸امیر حسین
دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ۰۰:۰۲ایرانتاج
دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ۰۹:۰۷حسین عبده و دیگر هیچ
رامین
دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ۰۰:۴۵ارمن میختاریان
دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ۰۵:۲۰AVA-86
دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ۲۰:۵۷امین تاجی
دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۶، ۰۵:۲۹