این از آن داستان‌هایی نیست که به ‌سادگی اتفاق می‌افتند. داستان از روستایی کوچک در حومه‌های اندلس آغاز شد. جایی که تصویر چه‌گوارا در کنار زمین‌های فوتبال نقش بسته و نقاشی چهره‌های سیاسی روی دیوارها کشیده شده است. این روستا محلی است که هیچ پلیسی ندارد و ۲۶۲۶ ساکن آن در خانه‌هایی یکسان زندگی می‌کنند که خودشان ساخته‌اند و آرم شهر هم کبوتر صلح با شاخه زیتون است.