سرمربی جدید بارسا، تیم ملی هلند را جوان کرد و نتیجه هم گرفت؛ اما نمی‌شود این دو تیم را با هم مقایسه کرد

تیرانداز بی‌رحم هلندی، ضربات ایستگاهی و پاس‌ها را جایی می‌فرستاد که باید. او حتی در یک‌چهارم نهایی برابر برزیل، برای اولین بار در دوران فوتبالش با سر گلزنی کرد. تقریبا هیچکس شک نداشت که او بهترین و آماده‌ترین فوتبالیست آن دوره است و در بیشتر بازی‌ها، بهترین بازیکن زمین می‌شد. توپ طلا اما در بهت و ناباوری به مسی رسید و خنده‌دار اینکه در همان سال دیگو میلیتو اصلا جزو ده‌نفر نهایی برترین بازیکنان جهان نبود

مرد هلندی بعد از فصل فوق‌العاده‌ای که در لیورپول پشت سر گذاشت، حالا یکی از بخت‌های مسلم بردن توپ طلا محسوب می شود، اما او چقدر شانس برای بردن این عنوان ارزشمند دارد؟

«سال‌ها برای ظهور یک استعداد صبر می‌کنید و ناگهان دو استعداد هم‌زمان با هم ظهور می‌کنند.» این احساسی‌ست که اکنون هواداران تیم ملی هلند و البته استعدادیابان باشگاه‌هایی نظیر «بارسلونا» و »منچسترسیتی» که در استادیوم «یوهان کرویف آرنا» دیده می‌شوند، دارند.

آنها باید تا یورو 2020 خود را بسازند تا بار دیگر به سان روزهای خوش منتهی به دهه 90، دوچرخه‌های‎شان را طعنه‌‎وار به آسمان پرتاب کنند و ضمن تماشای روزهای کابوس‌وار مانشافت، از بیداری مجدد خود لذت ببرند و در کافه‌های امستردام اشتروپ وافل یا بیکر بالن(غذاهای معروف و پرطرفدار هلندی) سفارش بدهند و عیش خود را تکمیل کنند.

مزدک بعد از تعویض شدن کریستیانو رونالدو هم به شکلی عجیب، از این که او در این بازی موفق به گلزنی نشد تا به رکورد گل‌های ملی علی دایی نزدیک شود خوشحالی خود را ابراز کرد! این ابراز احساسات و آرزوهای عجیب و غریب از گزارشگر باتجربه و باسابقه‌ای مثل او بعید بود.